Αιχμηρό χιούμορ, οξεία παρατήρηση, μοναδικό χιούμορ. Ο Φρέντυ Γερμανός ένας από τους καλύτερους Έλληνες δημοσιογράφους και συγγραφείς κατάφερε να μείνει ως σύμβολο μιας άλλης εποχής, όπου το ρεπορτάζ είχε θεμελιώδη αξία. Ο Φρέντυ έγραφε από την ηλικία των 17 ετών μέχρι το θάνατό του το 1999 και μας λείπει πολύ.
Στα 19 του χρόνια, η μητέρα του τον παρότρυνε να συμμετάσχει σε διαγωνισμό διηγήματος, όπου κέρδισε τη δεύτερη θέση. Την επόμενη χρονιά, το 1954, άρχισε να γράφει μια στήλη για τα φαρμακεία στην εφημερίδα «Ελευθερία».
Ο Φρέντυ στράφηκε στο ρεπορτάζ και πραγματοποίησε τις πρώτες του συνεντεύξεις. Η δουλειά του σύντομα τον οδήγησε στο εξωτερικό ως ανταποκριτής, όπου γνώρισε εξέχουσες προσωπικότητες της λογοτεχνίας και της πολιτικής. Κάλυψε ρεπορτάζ στον Καναδά, τη Ρωσία, την Αφρική και τις ΗΠΑ, ενώ το 1960 είχε μια αξέχαστη συνάντηση με τον Τζον Κένεντι. Ενώ άλλοι δημοσιογράφοι ρωτούσαν για τα πυραυλικά συστήματα, ο Φρέντυ ήταν πιο περίεργος για το βιβλίο που διάβαζε ο Κένεντι, το έργο του μεγάλου μας ποιητή Καβάφη.
Μαλβίνα: Η αναντικατάστατη σταρ/αντιστάρ που δε θα χωρούσε στη σημερινή tv
Η τηλεοπτική και συγγραφική καριέρα του Φρέντυ:
- Ξεκίνησε το 1966, όταν ο Μιχάλης Γιαννακάκος τον εντόπισε σε μια φωτογραφία εφημερίδας και του πρόσφερε δουλειά ως παρουσιαστή ειδήσεων για την εκπομπή «Ηχώ των γεγονότων». Ο ίδιος θυμάται με χιούμορ πως, εκείνες τις πρώτες μέρες: «Εκείνη την εποχή οι ειδήσεις ήταν μια πολύ περίεργη υπόθεση: τις γράφαμε εμείς, τις λέγαμε εμείς και… τις ακούγαμε εμείς.»
- Ο Φρέντυ πήρε συνεντεύξεις από σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο John Lennon, η Yoko Ono, η Ginger Rogers, η Joan Collins, ο Albert Camus και από πολλούς διάσημους Έλληνες καλλιτέχνες.
- Η συγγραφική καριέρα του Φρέντυ άνθισε παράλληλα με την τηλεοπτική του δουλειά, με αξιοσημείωτα βιβλία όπως τα «Τζίμυ πάρε ένα φυστίκι», «Το δις εξαμαρτείν», «Τερέζα», «Γράψτο όπως το λέω», «Γεια σου Έλληνα», να γίνονται δημοφιλή.
- Με την πάροδο των ετών, η αγάπη του για τη συγγραφή υπερίσχυσε και αφιέρωσε το τελευταίο μέρος της ζωής του στην έρευνα και στις εκδόσεις. Το 1964 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο «Με συγχωρείτε λάθος» και ακολούθησαν άλλα 24 από επικήδειους και μυθιστορήματα μέχρι βιογραφίες και ιστορικά μυθιστορήματα.
- Έφυγε από τη ζωή στις 21 Μαΐου του 1999 από καρκίνο, αφήνοντας ημιτελές το τελευταίο του έργο, μια μυθιστορηματική βιογραφία του Νίκου Ζαχαριάδη.
7 αποφθέγματα του Φρέντυ Γερμανού
- Όλοι οι Έλληνες πάσχουν από το σύνδρομο του αυτοκινήτου. Εκτός από μένα που είμαι Γερμανός.
- Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό. Έκτοτε αναζητά το παιδί της σε βουνά και σε λαγκάδια, χωρίς να το βρίσκει. Δεν θα το βρει ποτέ.
- Έτσι άρχισα να λέω τις ειδήσεις στην «Hχώ των Γεγονότων». Εκείνη την εποχή οι ειδήσεις ήταν μια πολύ περίεργη υπόθεση: τις γράφαμε εμείς, τις λέγαμε εμείς και… τις ακούγαμε εμείς.
(στην ΕΙΡ, το 1966…) - Ξεκίνησα να γίνω συγγραφέας, αλλά στον δρόμο έκανα δύο λάθη: έγινα δημοσιογράφος και έκανα τηλεόραση. Ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ και όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ. Tι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Xορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς.
- Φαίνεται πως κάποια μαγικά πλάσματα δίνουν ραντεβού όταν έρχονται στον κόσμο αυτό.
(αναφερόμενος στους Έλλη Λαμπέτη και Δημήτρη Χορν) - Το πρόβλημα της Ενωμένης Αριστεράς σήμερα είναι πώς να μείνει ενωμένη και πώς να μείνει Αριστερά.
- Ζω το πιο συναρπαστικό σενάριο της ζωής μου. Κρίμα που δε θα ‘μαι εκεί να γράψω το τέλος μου.
Ο Κασσελάκης είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής αποχαύνωσης μας
