Η έννοια της κατάθλιψης, η οποία ιστορικά αναφέρεται ως μελαγχολία, διατηρήθηκε από την αρχαιότητα μέχρι τη σύγχρονη εποχή, εξελισσόμενη ως προς την κατανόηση και τη θεραπεία της.
Από τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό μέχρι τη σύγχρονη ψυχιατρική, η κατάθλιψη έχει αναγνωριστεί ως μια διάχυτη διαταραχή χαμηλής διάθεσης, που συχνά στερείται συγκεκριμένου εναύσματος και χαρακτηρίζεται από διαρκή συμπτώματα όπως η επίμονη θλίψη, η κόπωση και οι αλλαγές στην όρεξη και τα πρότυπα ύπνου. Ενώ οι σύγχρονες απόψεις συχνά αποδίδουν την κατάθλιψη σε χημικές ανισορροπίες στον εγκέφαλο και υποστηρίζουν τη φαρμακολογική θεραπεία, οι ιστορικές ρίζες της κατάθλιψης βρίσκονται στην αρχαία χυμική θεωρία.
19 συναρπαστικά facts για τον κόσμο της ψυχολογίας που θα σας ξαφνιάσουν
Σύμφωνα με την χημική θεωρία του Ιπποκράτη, οι ανισορροπίες στα σωματικά υγρά, ιδίως στη μαύρη χολή, θεωρούνταν ότι προκαλούσαν μελαγχολία, η οποία χαρακτηριζόταν από ψυχικά και σωματικά αποτελέσματα όπως η επίμονη θλίψη και η παραίτηση.
Παρά την ενδεχόμενη απαξίωση της χυμικής θεωρίας, η έννοια της μελαγχολίας άντεξε, διαμορφώνοντας τις μεταγενέστερες αντιλήψεις για την κατάθλιψη. Με την πάροδο του χρόνου, οι ιδέες για τη μελαγχολία εξελίχθηκαν, με προσωπικότητες όπως ο Αριστοτέλης να τη συνδέουν με την πνευματική ευφυΐα.
Η μετάβαση από τη μελαγχολία στην κατάθλιψη έγινε σταδιακά, με τον Σίγκμουντ Φρόυντ να συνδέει τη μελαγχολία με το πένθος στις αρχές του εικοστού αιώνα.
Μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα, η κατάθλιψη είχε αντικαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τον παλαιότερο όρο μελαγχολία, συμπίπτοντας με την έλευση των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
Η ανάπτυξη των εκλεκτικών αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) τη δεκαετία του 1980 σηματοδότησε μια σημαντική επανάσταση στη θεραπεία της κατάθλιψης, αν και η εξάπλωση των αντικαταθλιπτικών έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με το ρόλο των φαρμακευτικών εταιρειών με γνώμονα το κέρδος στη διαμόρφωση των θεραπευτικών πρακτικών.
Στον σύγχρονο κόσμο, η κατάθλιψη θεωρείται όλο και περισσότερο ως μια σύνθετη αλληλεπίδραση κοινωνικών παραγόντων που υπερβαίνουν τις βιοχημικές εξηγήσεις.
Κοινωνιολόγοι όπως ο Alain Ehrenberg υποστηρίζουν ότι η κατάθλιψη δεν είναι αποκλειστικά θέμα ατομικής χημείας του εγκεφάλου, αλλά αντανακλά επίσης ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα όπως η αυξανόμενη ανισότητα, ο τεχνολογικός κορεσμός και η κοινωνική απομόνωση.
Ως εκ τούτου, η κατάθλιψη αποτελεί μια πολύπλευρη πρόκληση που απαιτεί ολιστικές προσεγγίσεις που περιλαμβάνουν τόσο βιολογικές όσο και κοινωνικές διαστάσεις.
Τι είναι η «θετική ψυχολογία»; Ναι, έχουν μιλήσει για αυτή και ο Αριστοτέλης αλλά και ο Κομφούκιος!
