Η περίοδος των Αλκυονίδων Ημερών αναφέρεται στην εμφάνιση ηλιόλουστων και θερμών ημερών στην καρδιά του χειμώνα, κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων.
Ο Μίλτος Σαχτούρης με μια φοβισμένη καρδιά στα βάθη του χειμώνα
Εκτός από τη μυθολογική ερμηνεία που συνδέεται με την ιστορία, υπάρχει επίσης μια επιστημονική εξήγηση που σχετίζεται με τη γεωγραφική θέση της χώρας.
«Η παράδοση μπορεί να λέει ότι οι Αλκυονίδες είναι κάποιες ημέρες που χρειάζεται η αλκυών, ένα πουλί για να μπορέσει να γεννήσει και να κλωσήσει τα αυγά της, αλλά στην ουσία πρόκειται για κάτι τελείως φυσιολογικό καθώς σαν χώρα είμαστε πολύ νότια σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και μέσα στο χειμώνα υπάρχουν κάποια διαστήματα καλοκαιρίας, μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία. Λόγω του συσχετισμού με την κλιματική αλλαγή θεωρούμε ή μερικές φορές έτσι περίπου γίνεται να είναι πολύ μεγάλα αυτά τα διαστήματα που έχουμε ανομβρία, άρα γενικά καλό καιρό», δηλώνει για το ΑΠΕ – ΜΠΕ ο διευθυντής Προγνώσεων της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας Αντώνης Λάλος, προσθέτοντας: «Θεωρούμε τρεις-τέσσερις ημέρες μαζεμένες που χαρακτηρίζονται από ηλιοφάνεια, από διαφορά θερμοκρασίας την ημέρα από την νύχτα με ένα εύρος που μπορεί να φτάνει και τους 15 και τους 20 βαθμούς Κελσίου σε πολλές περιπτώσεις και άπνοια, Αλκυονίδες Ημέρες».
Η εμφάνιση ημερών καλοκαιρίας στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του χειμώνα δεν αποτελεί κάτι νέο, αλλά έχει παρατηρηθεί διαχρονικά. Παρόλο που οι λεγόμενες Αλκυονίδες Ημέρες δεν συμβαίνουν κάθε χρόνο, η ύπαρξη αυτών των ηλιόλουστων ημερών κατά τη διάρκεια του χειμώνα παραμένει μια σταθερή παρατήρηση.
«Η στατιστική εδώ και πολλά χρόνια έχει δείξει ότι υπάρχει ένα μέγιστο εμφάνισης αυτών των θερμοκρασιών μεταξύ 15 Δεκεμβρίου και αρχών Φεβρουαρίου περίπου. Αυτό είναι το μέγιστο διάστημα, δεξιά και αριστερά κάποιες μέρες μπορούμε να τις θεωρήσουμε Αλκυονίδες αλλά δεν μπορούμε να φτάσουμε στον Οκτώβριο ή το Μάρτιο γιατί μετά μπαίνουμε σε άλλη εποχή. Δεν παρατηρούνται οι ημέρες αυτές κάθε χρόνο, πέρυσι αν θυμάμαι καλά δεν είχαμε κάποιες ιδιαίτερες ημέρες, φέτος είχαμε τουλάχιστον 2 φορές, ήταν δηλαδή δυο-τρία πενθήμερα, όπως αυτές τις τελευταίες ημέρες. Μπορεί να εμφανιστούν ξανά φέτος αλλά όσο περνάει ο καιρός, δηλαδή μετά τις 15 Φλεβάρη η μέρα μεγαλώνει, ο ήλιος παίζει και αυτός το ρόλο του αν δεν έχει συννεφιά και ακόμα και μέρες οι οποίες δεν είναι ”καθαρόαιμες” Αλκυονίδες μυρίζουν άνοιξη, μπαίνουμε σε άλλη εποχή», αναφέρει ο κ. Λάλος.
Από πού προέρχεται η ονομασία τους;
Η ονομασία των Αλκυονίδων Ημερών προέρχεται από τη μυθική Αλκυόνη, κόρη του βασιλιά των ανέμων Αίολου. Σύμφωνα με το μύθο, η Αλκυόνη ζούσε ευτυχισμένη με τον σύζυγό της Κύηκα. Μια μέρα, ο Κύηξ πήγε για ψάρεμα παρά τις παρακλήσεις της Αλκυόνης να μην πάει, και δυστυχώς, δεν επέστρεψε ποτέ. Στο αρχαίο έργο «Αλκυών» που αποδίδεται στο Λουκιανό, η Αλκυόνη αναζητούσε μάταια για μέρες το πτώμα του. Οι θεοί, συγκινημένοι από τη θλίψη της, τη μεταμόρφωσαν στο ομώνυμο πουλί.
Σύμφωνα με μια διαφορετική εκδοχή του μύθου, όταν η Αλκυόνη είδε το πλοίο του να βυθίζεται λόγω ισχυρών ανέμων, παραδομένη στην απελπισία, έπεσε από έναν ψηλό βράχο και έχασε τη ζωή της. Οι θεοί, εντυπωσιασμένοι από τον έρωτά τους, τους μεταμόρφωσαν σε πτηνά με το ίδιο όνομα. Η Αλκυόνη άρχισε να γεννάει τα αυγά της κοντά στη θάλασσα, όπου όμως τα νεογέννητα πουλιά της συχνά χάνονταν στα κύματα. Τότε, ο Δίας, συγκινημένος από τον πόνο της, αποφάσισε να παρέμβει κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και επέτρεψε στον Αίολο να κρατά υπό έλεγχο τους ανέμους, εξασφαλίζοντας έτσι την ηρεμία της Αλκυόνης κατά τη διάρκεια της επώασης.
Τα 20 κορυφαία δυστοπικά βιβλία που επιβάλλεται να διαβάσεις αυτόν τον χειμώνα!
