Τα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου αποτελούν αναμφίβολα αναπόσπαστο κομμάτι της Αναγεννησιακής εποχής. Τα περισσότερα από αυτά, αν όχι όλα, στέκουν περίτρανα στην κορυφή της λίστας με τα πιο καταξιωμένα έργα τέχνης. Ας δούμε 10 από τα πιο φημισμένα του γλυπτά!
O Μιχαήλ Άγγελος Μπουοναρότι, είναι ο καλλιτέχνης ορόσημο που συνέβαλε στη μετάβαση από τον Μεσαίωνα στην Αναγέννηση. Το μάρμαρο στα χέρια του αποκτά ζωή και μοιάζει να αναπνέει. Τα έργα του αφιερωμένα στις θεϊκές πτυχές, πάνω στα οποία σμιλεύονται μορφές που με ένα άγγισμα θαρρείς θα ζωντανέψουν, έχουν σαγηνεύσει τα κοινά ανά τους αιώνες. Οι φιλοτεχνίες του κοσμούν μερικά από τα πιο γνωστά πολιτισμικά μνημεία παγκοσμίως, κυρίως στην Ιταλία. Οι ιστορίες από μάρμαρο του Μιχαήλ Άγγελου είναι ένας χορός στην αιωνιότητα. Η σμίλη του έδωσε μορφή στο κλασσικό κάλος και στην ουράνια χάρη.
Rondanini Pietà, 1550-1564, Μιλάνο (ημιτελές)
Το Rondanini Pietà, το τελευταίο αριστούργημα του Μιχαήλ Άγγελου, αναπαριστά μια πνευματική αγωνία. Σκαλισμένο στα τελευταία χρόνια του καλλιτέχνη, το ημιτελές γλυπτό απαθανατίζει μια υπερβατική, αιθέρια στιγμή της Παρθένου που αγκαλιάζει τον άψυχο Χριστό, μεταδίδοντας πόνο, αλλά ταυτόχρονα δέος.
Pitti Tondo, 1503, Φλωρεντία
Το Pitti Tondo, ένα στολίδι της Αναγέννησης από τον Μιχαήλ Άγγελο, συμβολίζει τη μητρική τρυφερότητα. Λαξευμένο σε μάρμαρο, το στρογγυλό αυτό γλυπτό απεικονίζει την Παναγία να κρατά το Χριστό βρέφος. Η μαεστρία του Μιχαήλ Άγγελου αποτυπώνει τον αιώνιο δεσμό μεταξύ μητέρας και παιδιού με εξαιρετική κομψότητα.
Ο Αναστημένος Χριστός, μεταξύ 1515-1521, Ρώμη
Ο Αναστημένος Χριστός (Cristo della Minerva) εκπέμπει θεϊκό μεγαλείο. Σκαλισμένη σε μάρμαρο, η δυναμική στάση του Χριστού αποπνέει δύναμη, ενώ η απαλή έκφρασή Του αντανακλά βαθιά συμπόνια. Το γλυπτό, ένας αρμονικός συνδυασμός δύναμης και χάρης, αποτελεί απόδειξη της απαράμιλλης καλλιτεχνικής ικανότητας του Μιχαήλ Άγγελου.
Η Αποκαθήλωση, 1547-1553, Ρώμη
Το Florence Pietà, μια συγκλονιστική δημιουργία του Michelangelo, ενσαρκώνει τη θλίψη και τη χάρη. Φτιαγμένο σε μάρμαρο, το γλυπτό απαθανατίζει τη θλιμμένη Παναγία να κρατεί το άψυχο σώμα του Χριστού. Η ιδιοφυΐα του Μιχαήλ Άγγελου αποδίδει το συναίσθημα σε πέτρα, μεταφέροντας το μέγεθος του ανθρώπινου πόνου και τη διαχρονική ομορφιά της συμπόνιας.
Η Παρθένος με το παιδί, 1501-1504, Μπριζ
Σε αυτό το γλυπτό, ξεδιπλώνεται η θεϊκή αγάπη, μεταξύ Παναγίας και του βρέφους Χριστού. Το αριστοτεχνικό άγγιγμα του Μιχαήλ Άγγελου εμποτίζει το μάρμαρο με μητρική ζεστασιά, περικλείοντας την αιώνια αγκαλιά ανάμεσα σε μια μητέρα και το θεϊκό παιδί της.
Βάκχος, 1497,Φλωρεντία
Το γλυπτό αιχμαλωτίζει τον θεό του κρασιού σε μια δυναμική, μεθυσμένη πόζα, να γιορτάζει τις απολαύσεις της ζωής, απαθανατίζοντας την ουσία της απόλαυσης και της έκστασης στο μάρμαρο.
Βασιλική του Αγίου Λορέντζο, Φλωρεντία
Tο αρχιτεκτονικό θαύμα του Μιχαήλ Άγγελου, αποπνέει βαθιά συγκίνηση, καθώς στους σμιλεμένους μεγαλοπρεπείς τάφους αναπαύεται η οικογένεια των Μεδίκων. Ο αρμονικός σχεδιασμός του σκευοφυλάκου, που στέφεται από τα εμβληματικά αγάλματα της Ημέρας, της Νύχτας, της Αυγής και του Σούρουπου, αναδεικνύει την ιδιοφυΐα του Μιχαήλ Άγγελου, αποτυπώνοντας την αλληλεπίδραση φωτός και σκιάς με τη θεϊκή κομψότητα.
Μωυσής, 1513-1516, Ρώμη
Ο Μωυσής του Μιχαήλ Άγγελου εκπέμπει θεϊκή δύναμη. Λαξευμένο για τον τάφο του Πάπα Ιούλιου Β’, η επιβλητική παρουσία του Μωυσή και τα μακριά του γένια προκαλούν δέος. Το λεπτομερές γλυπτό αποτυπώνει μια στιγμή βαθιάς έντασης.
Πιετά, 1513-1516, Βατικανό
Μια υπέροχη έκφραση σε μάρμαρο που ξεπερνά τη θλίψη. Η Παναγία κοιτάζει τον άψυχο Χριστό και εκπέμπει βαθιά συγκίνηση, αποτυπώνοντας την ουσία της συμπόνιας και τον αιώνιο δεσμό ανάμεσα σε μια θλιμμένη μητέρα και τον γιο της.
Δαυίδ, 1501-1504, Φλωρεντία
Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, ένα μαρμάρινο θαύμα, αποτελεί την επιτομή της γλυπτικής τελειότητας. Μεγαλοπρεπής και ταπεινός, ο νεαρός βοσκός αντιμετωπίζει τον Γολιάθ με ακλόνητη αποφασιστικότητα. Κάθε λεπτομέρεια αναδεικνύει την καλλιτεχνική ικανότητα του Μιχαήλ Άγγελου, απαθανατίζοντας το θριαμβευτικό πνεύμα του θάρρους και του ηρωισμού.
