Ο Σταύρος Ξαρχάκος στέκεται δίπλα στους Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Χατζιδάκι, οι θεμελιώδεις λίθοι της έντεχνης λαϊκής μουσικής. Η δεκαετία του ’60 σημαδεύτηκε από την δημιουργία αριστουργηματικών τραγουδιών του, τα οποία κατέκτησαν την κορυφή και διατηρούν έως σήμερα την αίγλη τους ως διαχρονικά αριστουργήματα.
Γεννημένος στην Αθήνα στις 14 Μαρτίου 1939, ο Ξαρχάκος, γόνος της μανιάτικης γης, άντλησε έμπνευση από τις ρίζες του. Σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών, ενώ αργότερα εμβάθυνε τις γνώσεις του στο Παρίσι υπό την καθοδήγηση της Νάντιας Μπουλανζέ και στην σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης.
Παρότι η αρχική του πρόθεση ήταν να αφιερωθεί στην “σοβαρή” μουσική, η κλίση του προς τη δημιουργία μουσικής και τραγουδιών για το θέατρο και τον κινηματογράφο εκδηλώθηκε από νεαρή ηλικία. Ήδη στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η μουσική του, που φέρει στοιχεία από τον δυναμισμό του Θεοδωράκη και την μελωδικότητα του Χατζιδάκι, σημάδεψε την καλλιτεχνική σκηνή, χαρίζοντας αξέχαστες επιτυχίες.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Η δεκαετία του 1960 σηματοδότησε την άνοδο του Σταύρου Ξαρχάκου στο πάνθεον της ελληνικής μουσικής. Συνέθεσε μουσική για πλήθος θεατρικών παραστάσεων («Το Πάρτυ» 1961, «Τα κόκκινα φανάρια» 1961, «Ταξίδι» 1962 κ.ά.), ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Η δεκαετία του 1970 σημαδεύτηκε από την πολιτική του δράση και την εξορία του. Στη συνέχεια, με τραγούδια όπως “Σαββατόβραδο στην Καισαριανή” και “Βάλε κι άλλο πιάτο στο τραπέζι”, επέκτεινε την επιρροή του και στο χώρο της δισκογραφίας. Συνεργάστηκε στενά με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και τραγούδια του ερμήνευσαν οι Γρηγόρης Μπιθικώτσης και η Βίκυ Μοσχολιού. Η δημιουργική του πορεία συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, με ξεχωριστές δουλειές όπως οι δίσκοι “Χρώματα” και “6+6”. Το έργο του εκτείνεται και στη δεκαετία του ’80 με αξιοσημείωτη συμβολή στην ταινία “Ρεμπέτικο” του Κώστα Φέρρη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δραστηριοποιήθηκε και στον πολιτικό χώρο. Το 1986 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος των Αθηνών και ανέλαβε τη θέση του αντιδημάρχου πολιτισμού. Το 1989 εξελέγη βουλευτής της Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία και επανεξελέγη τον ίδιο χρόνο. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 1990 παραιτήθηκε από τη θέση του βουλευτή, δηλώνοντας ότι δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετήσει συμφέροντα και το κοινό καλό.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Το 1995 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής (KOEM). Το 2000 επανήλθε στην πολιτική και εξελέγη ευρωβουλευτής. Το 2014 υποψήφιος πάλι με τη Νέα Δημοκρατία για την Ευρωβουλή, αλλά δεν εξελέγη. Στην προσωπική του ζωή, παντρεύτηκε δύο φορές και έχει τρία παιδιά, με μια κόρη από τον πρώτο γάμο του και δίδυμα από το δεύτερο γάμο του με την τραγουδίστρια Ηρώ Σαϊα το 2015.
