Ο «ποιητής του Φωτός και του Αιγαίου» Οδυσσέας Ελύτης, ύμνησε όσο κανείς άλλος την ομορφιά της Ελλάδος.
Ο Οδυσσέας Ελύτης, κατά κόσμον Οδυσσέας Αλεπουδέλλης, ήταν εξέχων Έλληνας ποιητής που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στη νεοελληνική λογοτεχνία. Γεννημένος στις 2 Νοεμβρίου 1911 στην Κρήτη, ο Ελύτης με την ποίησή του εξυμνούσε την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδος. Υπήρξε βασική μορφή του ελληνικού λογοτεχνικού κινήματος που ονομάστηκε “Γενιά του ’30”. Ο Ελύτης έλαβε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 για τους λυρικούς στίχους του, που ενσάρκωναν το πνεύμα της Ελλάδος. Τα έργα του, όπως “Το Μονόγραμμα” και “Το Άξιον Εστί”, εξυμνούνται για τη βαθιά σύνδεσή τους με την ελληνική ταυτότητα και ιστορία, καθιστώντας τον σεβαστή προσωπικότητα της ελληνικής λογοτεχνίας.
30 αποφθέγματα του Οδυσσέα Ελύτη:
1.«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά.»
2.«Πιάσε την αστραπή στο δρόμο σου, άνθρωπε· δώσε της διάρκεια· μπορείς!»
3.«Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων. Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλες, είναι τ’ άσπρα σπιτάκια τ’ ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι.»
4.«Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
5.«Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα δικαίωμα.»
6.«Βαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις, όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.»
30 αποφθέγματα – Κομφούκιος: «Όταν παραπονιέσαι για το κακό, το διπλασιάζεις.»
7.«Κι έναν πόντο πιο ψηλά να πάτε, άνθρωποι, ευχαριστώ θα σας πει ο Θεός.»
8.«Την αλήθεια την «φτιάχνει» κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμα.»
89«Το ελάχιστο θέλησα και με τιμώρησαν με το πολύ.»
10.«Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες.»
11.«Ήρθαν ντυμένοι «φίλοι» αμέτρητες φορές οι εχθροί μου το παμπάλαιο χώμα πατώντας.»
12.«Το «κενό» υπάρχει, όσο δεν πέφτεις μέσα του.»
13.«Ο ήλιος σκάει μέσα μας κι εμείς κρατάμε την παλάμη στο στόμα έντρομοι.»
14.«Τη μαγεία δεν την πιάνεις με την ερμηνεία της μαγείας, πόσο μάλλον με την περιγραφή της ερμηνείας της μαγείας. Ή κελαηδάς ή σωπαίνεις. Δε λες: αυτό που κάνω είναι κελαηδητό!»
15.«Αλλά κάτεχε ότι μονάχα κείνος που παλεύει το σκοτάδι μέσα του θα ‘χει μεθαύριο μερτικό δικό του στον ήλιο.»
16.«Για να πατάς στέρεα στη γη, πρέπει το ένα πόδι σου να είναι έξω από τη γη.»
17.«Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζέ την για πόρνη.»
18.«Σ’ όλους τους τόπους κι αν γυρνώ μόνον ετούτον αγαπώ!»
19.«Αλλά με τις ξόβεργες μπορεί να πιάνεις πουλιά, δεν πιάνεις ποτέ το κελαηδητό τους. Χρειάζεται η άλλη βέργα, της μαγείας, και ποιος μπορεί να την κατασκευάσει αν δεν του ’χει από μιας αρχής δοθεί;»
20.«Τα τρία Τ της επιτυχίας: Ταλέντο, Τόλμη, Τύχη.»
21.«Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα.»
22.«Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία…»
23.«Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.»
24.«Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα ‘τανε αληθινή σωτηρία.»
25.«Πού να δώσω να το καταλάβουν οι πλειοψηφίες πως η δύναμη μόνο σκοτώνει και πως το σπουδαιότερο: Η άνοιξη και αυτή προϊόν του ανθρώπου είναι.»
26.«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.»
27.«Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.»
28.«Αν υπάρχει κάτι που να περνάει από χέρι σε χέρι, αυτό είναι η ανθρωπιά.»
29.«Ένας «Αναχωρητής» για τους μισούς είναι, αναγκαστικά, για τους άλλους μισούς, ένας «Ερχόμενος.»
30«Θεέ μου τι μπλε ξοδεύεις για να μη σε βλέπουμε.»
