Ντίνος Χριστιανόπουλος: «Το πρόσωπό μου έγινε ολοκαύτωμα – γυρεύω να επενδύσω την καρδιά μου…»

O Ντίνος Χριστιανόπουλος σε ένα απο τα αγαπημένα μας ποιήματα, γυρεύει την αγάπη.

Γεννημένος με μια φυσική κλίση προς την ποίηση, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος έγραψε το πρώτο του ποίημα στην τρυφερή ηλικία των 9 ετών. 8 δεκαετίες μετά την αρχική αυτή έκφραση των σκέψεών του στο χαρτί, είπε το τελευταίο αντίο την Τρίτη 11 Αυγούστου 2020. Παρά το γεγονός ότι σταμάτησε να γράφει τα χρόνια που προηγήθηκαν του θανάτου του, ο παραγωγικός ποιητής άφησε πίσω του μια πλούσια κληρονομιά για τους θαυμαστές των στίχων του και της αντισυμβατικής του προσωπικότητας.

Ντίνος Χριστιανόπουλος: Από τη συλλογή του «Ανυπεράσπιστος καημός»

Τι γυρεύω εγώ σ’ αυτές τις νύχτες
οδεύοντας σε λασπωμένες ερημιές
μ’ ένα απαίσιο συνάχι και το παπούτσι να με χτυπάει
και το φεγγάρι να μη λέει να κρυφτεί
κι η νύχτα να με σφίγγει απ’ το λαιμό σαν τοκογλύφος –
τι γυρεύω εγώ αυτές τις νύχτες;