Ο Νίκος Οικονομόπουλος καλεσμένος στην εκπομπή “Το Πρωινό” του ΑΝΤ1 αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο θέμα της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια.
Economist: 10 θέματα επικαιρότητας για το 2024 που πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσουμε
Ο Νίκος Οικονομόπουλος ανέφερε σε συνέντευξή του στην εκπομπή “Το Πρωινό” του ΑΝΤ1 πτυχές της προσωπικής του ζωής, καθώς και την άποψή του σχετικά με την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια.
«Εγώ δεν συμφωνώ, αλλά αυτό είναι η άποψή μου. Είναι ένα κομμάτι το οποίο εγώ προσωπικά δεν το δέχομαι. Θες να έχει να κάνει με το θέμα της πίστης, είναι θέμα δικό μου… Πιστεύω ότι ένα παιδί χρειάζεται τη μαμά και τον μπαμπά, αυτό έχει ορίσει η φύση μας», είπε ο Νίκος Οικονομόπουλος.
«Από εκεί κι έπειτα, τους νόμους στα χαρτιά τους βάζουν οι άνθρωποι, οπότε ας πάρει το κρίμα στον λαιμό του ο οποιοσδήποτε», δήλωσε στη συνέχεια, ο Νίκος Οικονομόπουλος.
«Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα σταματήσω να πουλάω όπως σήμερα. Κάποια στιγμή δεν πουλάμε όσο πουλούσαμε στα νιάτα μας, φυσιολογική φθορά. Και η φωνή μας αρχίζει να γερνάει, αλλά και καλλιτεχνικά γερνάς, δεν έχεις να προσφέρεις άλλα πράγματα», είπε ο Νίκος Οικονομόπουλος.
«Με στενοχωρεί να βλέπω καλλιτέχνες μεγαλύτερης ηλικίας που δεν μπορούν να αποδώσουν φωνητικά, αλλά αν υπάρχουν βιοποριστικοί λόγοι δεν μπορείς να πάρεις θέση. Είναι κατά πόσο θες κι εσύ να πουλάς τον εαυτό σου. Δηλαδή, ας πάρεις ένα μεροκάματο, θες να σε δουν να μην τραγουδάς ή να σε απομυθοποιήσει ο άλλος; Δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο», πρόσθεσε.
«Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κορυφή, θεωρώ ότι υπάρχουν μεγάλες φωνές που έχουν αφήσει ωραία τραγούδια. Δύσκολα μπορώ να παραδεχτώ φωνές, δύσκολα. Είμαι αυστηρός και με τον εαυτό μου πάνω από όλα. Για μία φωνή που δεν κρύβω ποτέ την αγάπη μου, είναι ο Γιάννης Πάριος», ανέφερε.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
10 τρελά πράγματα που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες και «φρικάραμε» τώρα που τα μάθαμε κι εμείς