Μια ποιητική μαρτυρία της Κικής Δημουλά για τις σιωπηλές μάχες με τον εαυτό μας!
Αν και η ευγένεια είναι μια αρετή πολλές φορές εμπεριέχει και μια τραγικότητα. Οι παρατηρήσεις της Κικής Δημουλά δε μας αφήνουν πολλά περιθώρια για δεύτερη ανάγνωση αγγίζει κατευθείαν την πληγή και ο λόγος της αποκτά μια διαχρονική βαρύτητα.
Κική Δημουλά: «Λυπάμαι τις νοικοκυρές έτσι που αγωνίζονται κάθε πρωί να διώχνουν…»
Η ευγένεια και η Κική Δημουλά
«Δεν μου ήταν ποτέ εύκολο να συνεννοηθώ με άνθρωπο.
Ούτε μπορούσα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο διαφορετικοί από εμένα.
Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου, αλλά και πολύ χρήσιμο.
Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή, σε μια διαρκή διαμαρτυρία και σ’ ένα πολύ γόνιμο παράπονο…
Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως!
Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της.
Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ’ αναστάτωνα των άλλων τη ζωή.
Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα…».
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα:
Τα αποσπάσματα του Νίκου Καζαντζάκη από τον Γκρέκο στέκουν ακόμη αγέρωχα
Τι θέλει να πει ο Καμύ με τη φράση: «Να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;»
Οι λύσεις της δέσμευσης από τον Μπουκάι: «Το να μην εγκαταλείπεις κάτι είναι θάνατος..»
Ρένος Αποστολίδης: «υπάρχουν παντού οι άξιοι…οι άνθρωποι – και να τους βρήτε, να τους βρούμε»
Κάφκα: «Συχνά το συλλογίζομαι… ότι η ανατροφή μου μ’ έβλαψε πολύ»
Έρμαν Έσσε: «Όλοι μας ως το τέλος της ζωής μας κουβαλάμε τα υπολείμματα της γέννησής μας»
Όταν ο Γιάλομ δεν ξεχνιέται: «πάρτο απόφαση το παρελθόν σου δε θα γίνει καλύτερο»
Χένρι Ντέιβιντ Θορώ: «Η επιτυχία συνήθως βρίσκει αυτούς που είναι πολύ απασχολημένοι για να…»