Είχαμε ανάγκη να διαβάσουμε τα λόγια του Λιαντίνη: «Όποιος δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του…»

Ο Λιαντίνης, ο άνθρωπος με το ισχυρό μείγμα φιλοσοφίας και ποιητικής ευαισθησίας μάς προσκαλεί στα βάθη του υπαρξιακού στοχασμού, προτρέποντας μας να αντιμετωπίσουμε τι γεμίζει το κενό όταν η θεϊκή βεβαιότητα χάνεται;

Επανερχόμενοι στη σκέψη του, αναγκαζόμαστε απλά να αναρωτηθούμε: Τι πραγματικά κρύβουμε μέσα μας, όταν η παρήγορη πίστη της αιώνιας ασφάλειας εξαφανίζεται;
(Διαβάστε τα αποφθέγματά του παρακάτω)

Λιαντίνης: Εάν αγαπάς τους άλλους περισσότερο από τον εαυτό σου είσαι…»

14 αποφθέγματα του Δημήτρη Λιαντίνη.

1.«Να υπάρχεις Ελληνικός, δηλώνει τέσσερις τρόπους συμπεριφοράς. Ότι δέχεσαι την αλήθεια, που έρχεται από τη φύση, όχι την αλήθεια που φτιάχνει το μυαλό των ανθρώπων. Ότι ζεις σύμφωνα με την ηθική της γνώσης, όχι με την ηθική της δεισιδαιμονίας και των προλήψεων. Ότι αποθεώνεις την ομορφιά, γιατί η ομορφιά είναι δυνατή σαν το νου σου και φθαρτή σαν τη σάρκα σου. Και κυρίως αυτό: Ότι αγαπάς τον άνθρωπο, καθώς ο άνθρωπος είναι το πιο τραγικό πλάσμα μέσα στον κόσμο.»
2.«Σχετικά με τα Αρχαία Ελληνικά το κρίμα των δασκάλων είναι πως διδάσκουν το μάθημα χωρίς να γνωρίζουν το περιεχόμενο. Διδάσκουν δηλαδή την Αρχαία Ελληνική, αλλά δεν ξέρουν τους αρχαίους Έλληνες.»
3.«Αυτόν τον πανικό φόβο μπροστά στο θάνατο είναι που δεν άντεξε ο άνθρωπος. Δε βρήκε τη βούληση να τον νικήσει. Να τον παραδεχτεί, να τον αναγνωρίσει. Να υποταχθεί ευγενικά και περήφανα στο αδυσώπητο φυσικό και στο αδυσώπητο δίκιο του.»
4.«Στον καθρέφτη της φιλοσοφίας, βλέπουμε το πρόσωπο της ίδιας μας της ύπαρξης.»
5.«Όποιος πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό θεό. Όποιος δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ένα νεκρό άνθρωπο. Όποιος πιστεύει αλλά και δεν πιστεύει στο θεό, έχει μέσα του ζωντανό το νόμο της φύσης. Απλά, καταληπτά, και στα μέτρα του ανθρώπου ζει το θαύμα του κόσμου.»
6.«Να χαίρεσαι τη ζωή σου τη σύντομη και την ανεπίστροφη. Αλλά μέσα στο ρυθμό και την τάξη. Φυσική και ελεύθερη, να κρατάς την εμορφιά των παθών, ένα κύπελλο στο χέρι σου από αγνό ασήμι. Αλλά με γνώση και με πειθαρχία. Εκείνο που θα σε κρίνει δεν είναι η ηθική σου πτώση, αλλά η βούληση για δύναμη που θα βρίσκει το δρόμο να σε ανεβάζει ξανά στην καθαρή σου αρχικότητα.»
7.«Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν απλώς στοχαστές ήταν αναζητητές του ωραίου και του καλού.»
8.«Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Ή, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova.»
9.«Γιατί τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα πάθη; Χωρίς τα πάθη του ο άνθρωπος είναι δρομέας κουτσοπόδης και δισκοβόλος κουλός. Είναι Κικέρωνας με κομμένη γλώσσα, ναυτικός χωρίς τη θάλασσα, ένας επιβήτορας ευνουχισμένος.»
10.«Το γεγονός του θανάτου είναι για τον καθένα από μας το ατομικό όριο του απόλυτου. Είναι ο βαθμό μείον 273 όχι στην κλίμακα της θερμότητας, αλλά στην κλίμακα του ανθρωπολογικού Μηδέν. Από τη στιγμή που θα πεθάνω περιέρχομαι αστραπιαία στην ίδια κατάσταση, που βρίσκεται εκείνος που δεν εγεννήθηκε ποτές.»
11.«Όλα τα όντα, τα φαινόμενα, και οι δράσεις του κόσμου είναι εκφράσεις, σαρκώσεις, μερικότητες, συντελεσμοί, εντελέχειες του έρωτα και του θανάτου.»
12.«Η ηθική δεν είναι απλοί κανόνες είναι τα θεμέλια ενός ακμάζοντος πολιτισμού.»
13.«Για να κατανοήσουμε πραγματικά το παρόν, πρέπει να ατενίσουμε τη σοφία του παρελθόντος..»
14.«Την απόκρυψη και την καταφυγή από τον πανικό φόβο του θανάτου ο άνθρωπος την εβάφτισε θεούς και θρησκείες. Και ζωή μετά θάνατο. Προπαντός αυτό. Η πίστη στη ζωή μετά θάνατο είναι το σύστημα ανάρτησης, είναι η ραχοκοκαλιά όλων των θρησκειών. Βρες μου μια θρησκεία, που ο ιδρυτής της να μην εστερέωσε το οικοδόμημα της απάνου στην θεμέλια πέτρα της πίστης για μια ζωή μετά θάνατο, κι εγώ θα σου δείξω πως η θρησκεία αυτή δεν έχει οπαδό ούτε τον ίδιο τον ιδρυτή της.»