Στα χρονικά της λογοτεχνίας, η αλληλογραφία του Φραντς Κάφκα με την Μιλένα Γέσενσκα στέκει αγέρωχη ως ένα αξεπέραστο κεφάλαιο, μια ωδή στον έρωτα και την τέχνη. Σαν άστρο λαμπερό, η ιστορία τους, αν και στερείται ευτυχούς κατάληξης, υμνεί θριαμβευτικά τη δύναμη του έρωτα για τη λογοτεχνία.
H Μεταμόρφωση του Κάφκα σ΄ ένα μοναδικό animation του 1977 (ΒΙΝΤΕΟ)
Η συνάντηση του Κάφκα με την Μιλένα σημάδεψε την ύπαρξή του. Σκιασμένος από τα βάρη της ταραγμένης ζωής του και βαρυφορτωμένος από τη φυματίωση, βίωσε στο πρόσωπό της μια αχτίδα φωτός που διώχνει το σκοτάδι.
Η Μιλένα, μια γυναίκα ατίθαση, διεκδικούσε με σθένος την ελευθερία της, αψηφώντας τις πιέσεις της συντηρητικής οικογένειάς της. Παντρεύτηκε κρυφά έναν άντρα από διαφορετική εθνοτική ομάδα, διαγράφοντας τον δικό της δρόμο. Ο Κάφκα, βυθισμένος στην αυτοϋποτίμηση, έβλεπε σε εκείνη ένα πλάσμα ανώτερο, αδυνατώντας να αγκαλιάσει την αγάπη που του πρόσφερε.
Αγαπημένη μου Μιλένα,
Εύχομαι ο κόσμος να τελείωνε αύριο. Τότε θα μπορούσα να πάρω το επόμενο τρένο, να φτάσω στο κατώφλι σου στη Βιέννη και να πω: «Έλα μαζί μου, Μιλένα. Θα αγαπάμε ο ένας τον άλλον χωρίς ενδοιασμούς ή φόβο ή περιορισμό. Γιατί ο κόσμος τελειώνει αύριο». Ίσως δεν αγαπάμε αδικαιολόγητα επειδή πιστεύουμε ότι έχουμε χρόνο ή πρέπει να υπολογίσουμε τον χρόνο. Τι γίνεται όμως αν δεν έχουμε τον χρόνο αυτό; Ή τι γίνεται αν ο χρόνος, όπως τον ξέρουμε, είναι άσχετος; Μακάρι ο κόσμο να τελείωνε αύριο. Θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον τόσο πολύ.
Σπάνιες οι συναντήσεις τους, ανεκτίμητες οι στιγμές. Τα γράμματα του Κάφκα προς τη Μιλένα σφύζουν από έναν έρωτα που ανθίζει, έστω και σκιασμένο από την ασθένεια.
Η μοίρα, όμως, έπλεξε τα δίχτυα της με τρόπο τραγικό. Η Μιλένα αρνήθηκε να διαλύσει τον γάμο της για χάρη του Κάφκα. Χωρισμένοι, ακολούθησαν διαφορετικά μονοπάτια, αφήνοντας πίσω τους ένα κενό που μόνο η λογοτεχνία μπορούσε να καλύψει.
Σαν φάρος φωτεινός στο σκοτεινό τοπίο της ψυχής του Κάφκα, οι επιστολές προς τη Μιλένα υμνούν την αέναη δύναμη του έρωτα. Μέσα από αυτές, ο συγγραφέας αγγίζει την ουσία της αγάπης, νιώθοντας και προσφέροντας αγάπη με τρόπο μοναδικό.
Η ιστορία τους, αν και πικρή, αποτελεί διαχρονική υπενθύμιση ότι η αγάπη, έστω και αν δεν ευοδώνεται, μεταμορφώνει, ζωογονεί, αναγεννάει σε κάθε στιγμή ένωσης δύο ψυχών.
20 φράσεις από τη Μεταμόρφωση του Κάφκα: «Φοβάμαι τον κίνδυνο μόνο εκεί που θέλω να τον φοβάμαι».
