Πριν τη Disney, πριν τους αδελφούς Γκριμ, η Σταχτοπούτα ήταν ένα μύθος γεμάτος αίμα, απώλεια και εκδίκηση.
Πριν η Σταχτοπούτα μεταμορφωθεί σε σύμβολο των κλασικών παραμυθιών για παιδιά υπήρξε μια πιο ωμή και καθόλου ρομαντική ιστορία πίσω από αυτήν.
Όχι δεν πρωταγωνιστεί το γοβάκι από γυαλί, ούτε μεταμορφωμένες κολοκύθες. Αντιθέτως έχει μια κάσα, ένα μπαούλο και το κεφάλι μιας κακιάς μητριάς.
(Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία παρακάτω)
Η Χιονάτη της Disney: Μια λεπτομέρεια που δεν παρατηρήσαμε ποτέ ανατρέπει την κλασική ιστορία
Η ξεχασμένη πρώτη «Σταχτοπούτα» La Gatta Cenerentola.
H πρώτη γνωστή εκδοχή της Σταχτοπούτας εμφανίστηκε τον 17ο αιώνα στην Ιταλία γραμμένη από τον Giambattista Basile στο έργο του «Pentamerone. Η ιστορία τιτλοφορούνταν με το όνομα «La Gatta Cenerentola», δηλαδή «Η Γάτα Σταχτοπούτα» και σε καμία περίπτωση δεν προοριζόταν για παιδική ώρα.
Η πρωταγωνίστρια εδώ δεν ονομάζεται Σταχτοπούτα αλλά Ζελόλα και ενώ κι εκείνη ζει με μια μητριά, η ιστορία δεν κάνει κύκλους γύρω από τη θλίψη της αλλά γύρω από την εκδίκησή της.
Ο φόνος της μητριάς.
Σ’ αυτή την εκδοχή, η Ζεζόλα δεν περιμένει καμία νεραϊδονονά. Αντίθετα, συμβουλεύεται τη δική της τροφό για το πώς να απαλλαγεί από τη τυραννική μητριά της. Η λύση; Να σπάσει τον λαιμό της με το καπάκι ενός μπαούλου και ναι, το κάνει. Ο πατέρας της παντρεύεται ξανά αλλά η νέα σύζυγος αποδεικνύεται χειρότερη.
Κάπως έτσι, η ιστορία συνεχίζει με προδοσία, μαγεία και βασιλικούς γάμους, αλλά η πρώτη πράξη της ηρωίδας είναι ο φόνος. Και όχι ένας αλληγορικός φόνος, εδώ μιλάμε για έναν κυριολεκτικό αποκεφαλισμό, μια σκηνή που θα ζήλευε ακόμα και η Arya Stark.
Γιατί τόση βία;
Οι παραμυθιακές αφηγήσεις του 17ου αιώνα δεν προοριζόταν απαραίτητα για παιδιά. Ήταν «λαϊκά αφηγήματα» γεμάτα διδάγματα, πικρό χιούμορ και σκοτεινές καταβολές. Δε δίσταζαν να απεικονίσουν την πραγματικότητα της σκληρότητας των ταξικών ανισοτήτων και της οικογενειακής βίας. Η Ζεζόλα σε αντίθεση με τις μεταγενέστερες «καλοσυνάτες» εκδοχές της, δεν υπομένει, δρα.
Και η γοητεία;
Μπορεί να μην υπήρχε γυάλινο γοβάκι αλλά υπήρχε ένα βασιλικό γλέντι και τελικά ένας πρίγκιπας. Το μοτίβο του «από τις στάχτες στα ανάκτορα» διατηρείται αλλά η Ζεζόλα δεν είναι απλά μια καλή κοπέλα που επιβραβεύεται, είναι κάποια που παίρνει τη μοίρα στα χέρια της για να προστατευτεί.
Έτσι, πριν η Disney την μετατρέψει σε πριγκίπισσα με αστραφτερό φόρεμα, η Σταχτοπούτα ήταν μια αντι- ηρωίδα της υπαίθρου και της σκοτεινής φαντασίας.
