Το ποίημα του Αρσένι Ταρκόφσκι «Πάει πια το καλοκαίρι» αποτυπώνει τη φευγαλέα φύση του χρόνου, της μνήμης και της ανθρώπινης λαχτάρας για νόημα.
Ο Αρσένι Ταρκόφσκι (1907 – 1989) είναι ένας από τους πιο διάσημους ποιητές της Ρωσίας. Γεννημένος στο Elisavetgrad (στο σημερινό Kropyvnytskiyi της Ουκρανίας), o Ταρκόφσκι έζησε μερικές από τις πιο ταραχώδεις περιόδους της ρωσικής ιστορίας, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσικής Επανάστασης, των σταλινικών εκκαθαρίσεων και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτές οι εμπειρίες επηρέασαν βαθιά την ποίηση του, η οποία συχνά αντανακλά μια οδυνηρή επίγνωση της ευθραυστότητας της ζωής.
Οδυσσέας Ελύτης: «Όλα τα πήρε το καλοκαίρι με τα μισόλογα τα σβησμένα»
Αρσένι Ταρκόφσκι – «Πάει πια το καλοκαίρι»
Πάει πια το καλοκαίρι
θαρρείς και δεν υπήρξε.
Στη λιακάδα είναι ζεστά,
μα αυτό δε φτάνει.
Όλα γίναν τελικά,
πέσαν όλα στα χέρια μου
σαν φύλλο πενταπλό,
μα αυτό δε φτάνει.
Ό,τι κακό δε χάθηκε,
ό,τι καλό δεν ήταν μάταιο,
όλα λαμποκοπούν μες στο καθάριο φως,
μα αυτό δε φτάνει.
Η ζωή με περιμάζεψε
σώο μέσα στη φτερούγα της,
κι η τύχη μου πάντα βαστάει,
μα αυτό δε φτάνει.
Φύλλο δεν κάηκε,
κλαδί δεν τσάκισε…
Καθαρή σαν το γυαλί είναι η μέρα,
μα αυτό δε φτάνει.
