‘Υπουργέω-ῶ < ὐπουργός: από που προέρχεται ο όρος, τι σημαίνει και που τον εντοπίζουμε;
Σύμφωνα με το λεξικό Liddell & Scott, το αρχαίο ελληνικό ρήμα ὐπουργέω-ῶ είναι σύνθετο. Ως α΄συνθετικό έχει την πρόθεση ὐπό και ως β΄συνθετικό το ουσιαστικό ἒργον. Δηλώνει την προσφορά υπηρεσίας ή τη βοήθεια σε κάποιον, ενώ έχει και τη σημασία του υπηρετώ, βοηθώ, συντρέχω. Στον Ηρόδοτο εντοπίζουμε τη φράση «χρηστὰ ὑπουργέω» (ενν. τοῖς Ἀθηναίοισι), με τη σημασία του «παρέχω καλή υπηρεσία», καθώς και «τὰ ὑπουργημένα», δηλαδή τις προσφερόμενες, παρεχόμενες υπηρεσίες. Επομένως, από το παραπάνω ρήμα προκύπτει και το ουσιαστικό ὐπουργός, δηλαδή αυτός που προσφέρει, παρέχει υπηρεσία. Είναι ο εξυπηρετικός, χρήσιμος, ωφέλιμος, βοηθητικός, συντελεστικός, αυτός που συμβάλλει σε κάτι.
Σημερινή σημασία
Σήμερα, ο υπουργός είναι μέλος της κυβέρνησης και επικεφαλής ενός υπουργείου. Στις ΗΠΑ, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στο Πουέρτο Ρίκο χρησιμοποιείται ο όρος Γραμματέας. Στην Ελλάδα, οι υπουργοί προτείνονται από τον Πρωθυπουργό, ο οποίος είναι ο πρόεδρος της κυβέρνησης και διασφαλίζει την ενότητά της. Προτείνει τον διορισμό και την παύση των μελών της κυβέρνησης, όπως και των Υφυπουργών, και ασκεί μαζί τους την εξωτερική, την αμυντική, την οικονομική, την κοινωνική και την εσωτερική πολιτική της χώρας και προεδρεύει και στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ο ίδιος και οι υπουργοί διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Υπάρχουν 19 υπουργεία και σε καθένα από αυτά επικεφαλής είναι ένας υπουργός έχοντας μαζί του υφυπουργούς. Ορισμένα από αυτά είναι το υπουργείο οικονομικών, το υπουργείο παιδείας και θρησκευμάτων, το υπουργείο εξωτερικών, το υπουργείο εθνικής άμυνας, το υπουργείο πολιτισμού και αθλητισμού κ.α.
Διαβάστε επίσης:
Κείμενο: Δήμητρα Γκαμπλιά (Lavart)
