Προβληματισμούς εγείρει η λογοκρισία που εφαρμόζεται σε κλασικά έργα από τη γερμανική συλλογικότητα Critical Classics. Το «μέτρο» του ρατσισμόυ θερίζει για άλλη μια φορά την τέχνη.
Η διάσημη βιολονίστα Zhang Zhang, διακεκριμένο μέλος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Μόντε Κάρλο και ιδρύτρια του φιλανθρωπικού οργανισμού ZhangomusiQ, είναι γνωστή για την πολύπλευρη συνεισφορά της στον κόσμο της μουσικής και της φιλανθρωπίας. Παράλληλα με τη λαμπρή καριέρα της, η οποία περιλαμβάνει την έκδοση του βιβλίου “La voie de l’archet” (Fayard, 2023), η Zhang ασχολείται έντονα με τις συζητήσεις γύρω από την ακεραιότητα της κλασικής τέχνης και τη διατήρηση της αυθεντικότητάς της.
Πρόσφατα, η Zhang εξέφρασε την ανησυχία της για τις δραστηριότητες της γερμανικής συλλογικότητας Critical Classics, η οποία έχει ξεκινήσει μια αμφιλεγόμενη προσπάθεια παραγωγής “σοφών” διασκευών κλασικών έργων.
Συγκεκριμένα, η συλλογικότητα έχει συγκεντρώσει την προσοχή για την επανεκτέλεση του “Μαγικού αυλού” του Μότσαρτ, με στόχο να εξαλείψει τις θεωρούμενες περιπτώσεις σεξισμού και ρατσισμού στο λιμπρέτο της όπερας.
Η Zhang βρίσκει αυτή την πρωτοβουλία ανησυχητική, θεωρώντας την ως παραβίαση της ακεραιότητας της κλασικής μουσικής και ως πράξη λογοκρισίας εναντίον ενός από τα μεγαλύτερα καλλιτεχνικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας.
Αμφισβητώντας τη νομιμότητα της εξουσίας των Critical Classics να αναθεωρούν τα έργα σεβαστών συνθετών όπως ο Μότσαρτ, ο Zhang υπογραμμίζει την έλλειψη διαπιστευτηρίων και αντιπροσωπευτικής ιδιότητας μεταξύ των μελών της συλλογικότητας. Ασκεί κριτική στον υποτιθέμενο στόχο της ομάδας να δημιουργήσει όπερες “χωρίς θύματα”, καταγγέλλοντας τις παρεμβάσεις τους ως μια μορφή βίας κατά των κλασικών τεχνών και ως μια λανθασμένη προσπάθεια να ικανοποιήσουν τις σύγχρονες ευαισθησίες.
Επιπλέον, η Zhang εκφράζει ανησυχίες σχετικά με τις ευρύτερες επιπτώσεις των ενεργειών των Critical Classics, υποθέτοντας την πιθανή διάβρωση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την επιβολή μιας στενής ιδεολογικής ατζέντας στην καλλιτεχνική έκφραση. Προειδοποιεί για τους κινδύνους της διαγραφής της ιστορικής μνήμης και της διαστρέβλωσης αριστουργημάτων για να προσαρμοστούν στα σύγχρονα πρότυπα, προειδοποιώντας για την εμπορευματοποίηση της κλασικής τέχνης με σκοπό το εμπορικό κέρδος.
Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις, η Zhang καλεί τους συναδέλφους καλλιτέχνες να αντισταθούν στις προσπάθειες χειραγώγησης και αποδυνάμωσης της ουσίας της κλασικής μουσικής.
Ενώ αναγνωρίζει την απροθυμία ορισμένων να μιλήσουν ενάντια σε τέτοιες τάσεις, υπογραμμίζει τη σημασία της συλλογικής δράσης για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας του επαγγέλματός τους και τη διατήρηση της διαχρονικής ομορφιάς της κλασικής τέχνης για τις μελλοντικές γενιές.
“The Emperor’s New Clothes”: Η ανάλυση ενός ύμνου της Σινέντ Ο’Κόνορ
