Είναι μερικές στιγμές στη ζωή μας που αντιλαμβανόμαστε πως ο ηρωισμός δεν προέρχεται από αμόλυντους «ήρωες» αλλά από απλούς ανθρώπους με πάθη και ελαττώματα, ίσως διότι αυτοί οι άνθρωποι κρύβουν περισσότερη ζωή μέσα τους.
Η σύγχρονη φωτογραφία ίσως να έχει χαθεί μέσα στα δαιδαλώδη μονοπάτια της ωραιοποίησης, αλλά κάποιοι μοναδικοί του είδους συνεχίζουν να εμπνέουν με τον κόσμο της φωτογραφίας, δείχνοντας τη δύναμη που έχει.
Ένας από αυτούς ήταν σίγουρα και ο William Eugene Smith, που γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1918 και έφυγε από τη ζωή στις 15 Οκτωβρίου 1978, ήταν σημαντικός Αμερικανός φωτορεπόρτερ. Συχνά θεωρείται ως ο σημαντικότερος Αμερικανός φωτογράφος στην ανάπτυξη του συντακτικού φωτογραφικού δοκιμίου”, τα αξιοσημείωτα έργα του Smith περιλαμβάνουν διάφορα έργα με μεγάλη απήχηση.
Αυτά περιλαμβάνουν συναρπαστικά φωτογραφικά δοκίμια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τις οπτικές αφηγήσεις ενός Αμερικανού αγροτικού γιατρού και μιας νοσοκόμας μαίας, την τεκμηρίωση της κλινικής του Άλμπερτ Σβάιτσερ στη Γαλλική Ισημερινή Αφρική, μια μελέτη της πόλης του Πίτσμπουργκ και μια διερεύνηση της ρύπανσης που επηρεάζει την υγεία των κατοίκων της Μιναμάτα στην Ιαπωνία.
Γυναίκες φωτογράφοι: Η street photography μέσα από μια άλλη ματιά
Η σειρά του με τίτλο “Country Doctor”, που αποτυπώθηκε το 1948 για το περιοδικό Life, αναγνωρίζεται σήμερα ως “η πρώτη εκτεταμένη εκδοτική φωτογραφική ιστορία”.
Ο W. Eugene Smith επικεντρώθηκε στο θέμα της βιομηχανικής δηλητηρίασης από υδράργυρο στην ιαπωνική πόλη Minamata, δημιουργώντας τελικά ένα φωτογραφικό δοκίμιο και ένα βιβλίο με τίτλο “Minamata: A Warning to the World”. Αυτή η συνεργασία με τη σύζυγό του, Aileen M. Smith, είχε ως στόχο να ρίξει φως στα θύματα και να αποδώσει δικαιοσύνη. Ο Smith, ένας μετρ του φωτορεπορτάζ του εικοστού αιώνα, θεωρούσε το έργο του ένα προειδοποιητικό μήνυμα προς την παγκόσμια κοινότητα, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια, ακόμη και διακινδυνεύοντας τη ζωή του, για να ενισχύσει τις φωνές των πληγέντων.
Η αμέλεια της εταιρείας Chisso Corporation στο χημικό της εργοστάσιο στη Μιναμάτα οδήγησε στην απελευθέρωση μεθυλικού υδραργύρου στα τοπικά ύδατα, προκαλώντας εκτεταμένη δηλητηρίαση από υδράργυρο στον πληθυσμό. Παρά την πολυετή αδράνεια της κυβέρνησης και της εταιρείας, το έργο του Smith έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποκάλυψη του ζητήματος. Ζώντας ανάμεσα στις πληγείσες οικογένειες για τρία χρόνια, ο Smith και η Aileen ανέπτυξαν μια βαθιά σχέση με την κοινότητα, καταγράφοντας όχι μόνο τη σωματική και ψυχική οδύνη αλλά και στιγμές ανθεκτικότητας και χαράς.
Η υποκειμενική προσέγγιση του Smith στη δημοσιογραφία και η συναισθηματική του εμπλοκή με τα θέματα τον ξεχώρισαν. Πίστευε στην κατανόηση της πραγματικότητας των θυμάτων και όχι στη διατήρηση αυστηρής αντικειμενικότητας.
Παρά την αντιμετώπιση των δικών του προβλημάτων υγείας, συμπεριλαμβανομένων των τραυματισμών που υπέστη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ενός σοβαρού ξυλοδαρμού από τους υπαλλήλους του Chisso κατά τη διάρκεια του προγράμματος Minamata, ο Smith συνέχισε τη φωτογραφική του τεκμηρίωση. Οι εικόνες που προέκυψαν, μέρος ενός ευρύτερου αντίκτυπου που περιλάμβανε νομικές νίκες των θυμάτων και παγκόσμια κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, αποτελούν ιστορική καταγραφή των καταστροφικών συνεπειών της βιομηχανικής ρύπανσης και τη δύναμη της φωτογραφίας.
Minamata
Παρόλο που είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί ο πλήρης αντίκτυπος οι φωτογραφίες του Smith αποτέλεσαν σημαντικό μέρος της συλλογικής προσπάθειας που οδήγησε σε νομικές νίκες και αυξημένη ευαισθητοποίηση.
Οι φωτογραφίες, που δημοσιεύθηκαν αρχικά στο LIFE το 1972 και αργότερα συγκεντρώθηκαν στο βιβλίο “Minamata” το 1975, συνεχίζουν να έχουν απήχηση, εμπνέοντας άτομα όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος, επηρεασμένος από μια συγκεκριμένη φωτογραφία του έργου, έπαιξε ρόλο στην προώθηση των διεθνών προσπαθειών για τον περιορισμό της χρήσης υδραργύρου κατά τη διάρκεια της προεδρίας του.
Το τέλος του σπουδαίου φωτογράφου W. Eugene Smith
Ο ξυλοδαρμός από υπαλλήλους της Chisso Corporation είχε ως αποτέλεσμα σοβαρούς τραυματισμούς, μεταξύ των οποίων ένα θρυμματισμένο νεύρο από το δάχτυλό του μέχρι το λαιμό του, προσωρινή τύφλωση στο ένα μάτι και λιποθυμίες όταν σήκωνε το χέρι του. Παρά τη σωματική επιβάρυνση, ο Smith συνέχισε να φωτογραφίζει.
Με τραγικό τρόπο, ο W. Eugene Smith έφυγε από τη ζωή στις 15 Οκτωβρίου 1978, σε ηλικία 59 ετών. Ο θάνατός του αποδόθηκε κυρίως σε εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο συνέβη μετά από χρόνια μάχης με προβλήματα υγείας και τραυματισμούς που είχε υποστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Η κληρονομιά του Smith παραμένει μέσα από τις ισχυρές και κοινωνικά συνειδητοποιημένες φωτογραφικές συνεισφορές του, επηρεάζοντας τον τομέα του φωτορεπορτάζ και αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στην ιστορία της φωτογραφίας.
Η ταινία για τη Minamata
Η ταινία που γυρίστηκε πρόσφατα για τη ζωή του με πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ σίγουρα αξίζει λίγο από τον χρόνο μας. Η ταινία ξεδιπλώνει το νήμα της εμπλοκής του Smith με την υπόθεση της Minamata, η οποία συνέβη σε μια καμπή της καριέρας και της ζωής του.
Δείτε το τρέιλερ και βάλτε την στο πρόγραμμά σας σύντομα:
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Δείτε ένα μέρος των φωτογραφιών από τη Minamata:
Το σκληρό πρόσωπο του Σαν Φρανσίσκο μέσα από τον φακό του Robert Gumperts
