Κωνσταντίνος Βολανάκης. Ο «πατέρας της θαλασσογραφίας», ο μεγάλος ζωγράφος του 19ου αιώνα, ο αδικημένος και ξεχασμένος που εξύμνησε με λυρικότητα και ζωγραφική πληρότητα την ομορφιά της Ελλάδας.
[dropcap style=”normal or inverse or boxed”]Γ[/dropcap]εννιέται στο Ηράκλειο το 1837 και τελειώνει τις γυμνασιακές του σπουδές στη Σύρο, το 1856. Τότε, με οικογενειακή προτροπή, φεύγει για την Τεργέστη, έτσι ώστε να δουλέψει ως λογιστής στον οίκο ζαχάρεως «Αφεντούλη». Η προσωπική του, όμως, ανάγκη να αποτυπώσει στο χαρτί την ομορφιά της θάλασσας, θα τον προδώσει στον ίδιο τον Αφεντούλη, που βλέποντας στα λογιστικά βιβλία τα σκίτσα και τα σκαριφήματα του νεαρού Κωνσταντίνου, θα εκτιμήσει τις καλλιτεχνικές του δυνατότητες. Έτσι, αποφασίζει να τον στείλει για σπουδές στο Μόναχο, και συγκεκριμένα, στη Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών, δίπλα στον Καρλ φον Πιλότι.
Το 1866 είναι η καθοριστική χρονιά του. Παίρνει μέρος στο διαγωνισμό για την απεικόνιση της Ναυμαχίας της Λίσσας και κερδίζει το πρώτο βραβείο. Το 1883 γυρίζει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στον Πειραιά, ενώ μέχρι το 1903 διδάσκει στη Σχολή Ωραίων Τεχνών, για να παραιτηθεί το 1896 και να ιδρύσει, μαζί με άλλους καλλιτέχνες, σχολή ζωγραφικής.
[dropcap style=”normal or inverse or boxed”]Μ[/dropcap]αζί με τους ζωγράφους Θ. Βρυζάκη, Ν. Λύτρα, Ν. Γύζη και Γ. Ιακωβίδη, θεωρείται ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού ρεαλισμού. Αν και φοιτά στην Σχολή του Μονάχου, ο ίδιος ασχολείται με την τοπιογραφία. Στα έργα του διακρίνονται οι επιδράσεις της Σχολής Barbizon, των έργων του Κουρτώ αλλά και του γαλλικού ιμπρεσιονισμού. Τα λιμάνια, τα πλοία και η θάλασσα είναι το μόνιμο τρίπτυχο έμπνευσής του. Οι συνθέσεις του, λυρικές και ατμοσφαιρικές, χαρακτηρίζονται από την ισορροπημένη χρήση χρωμάτων, καθαρών με μια μελαγχολική διάθεση, και την επιμελημένη απόδοση λεπτομερειών.
Παρόλη την αναγνώριση του ζωγράφου, η ζωή του αλλάζει λόγω ποικίλων συνθηκών και έτσι περνάει τα τελευταία του χρόνια, φτωχός και μόνος. Σκληρός επίλογος, μία κηδεία με πέντε ανθρώπους.
Κείμενο: Λία Κωστελίδου (Lavart)
