Η Βιολέτα Ίκαρη Στη Lavart: “Ίσως Και Να Είμαι Ο Μόνος Άνθρωπος Που Δεν Πιστεύει Στο Ταλέντο”

Η τραγουδίστρια που μας “μαγεύει” με το γρέζι της μιλά στη Lavart, με αφορμή τις επικείμενες εμφανίσεις της στον Σταυρό Του Νότου

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Σε παρακολουθώ στα social media, τουλάχιστον στο Facebook είσαι ενεργή. Αφιερώνεις γενικά χρόνο στο διαδίκτυο;

Βιολέτα Ίκαρη: Μπαίνω αρκετά είναι η αλήθεια, αν και δεν είμαι μόνο εγώ που διαχειρίζομαι την επίσημη σελίδα μου. Μου αρέσει αυτή η αλληλεπίδραση με τον κόσμο, να δω τι λένε, τι σκέφτονται.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Την σχέση του διαδικτύου με τη μουσική πώς την βλέπεις ως νεότερη καλλιτέχνης;

Βιολέτα Ίκαρη: Υπάρχουν θετικές και αρνητικές πτυχές. Από τη μία πλευρά, τη θετική, είναι πολύ σπουδαίο το ότι μπορείς πιο άμεσα, χωρίς πολύ κόπο ή πολλά χρήματα να επικοινωνήσεις τη δουλειά σου και, αντίστροφα, εκείνοι που ενδιαφέρονται για σένα να ψάξουν να σε βρουν. Το θέμα είναι τι γίνεται μέχρι να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για σένα, μέχρι να «μαθευτείς», διότι το κακό με το ίντερνετ είναι ότι υπάρχει πολλή πληροφορία και μπορεί, ας πούμε, κάτι καλό να χαθεί.

Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι πώς θα επιβιώσουμε οι νέοι καλλιτέχνες; Πώς θα γίνει αυτό;

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Πρέπει να βρεις τον τρόπο να ακουστείς.

Βιολέτα Ίκαρη: Το θέμα είναι τι γίνεται μέχρι να συμβεί αυτό. Άπαξ και «μαθευτείς», είναι ένα εξαιρετικό Μέσο το διαδίκτυο. Όμως, εμείς οι νέοι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα, γιατί είμαστε λιγάκι «είδος πολυτελείας» και θα σου εξηγήσω πώς το εννοώ. Τη στιγμή που ο περισσότερος κόσμος στον τόπο μας ζορίζεται οικονομικά, τη μέρα – ή μάλλον τη νύχτα – που θα μπορέσει να αφιερώσει αυτά τα λίγα χρήματα, προκειμένου να πάει σε μία μουσική σκηνή για να ακούσει έναν καλλιτέχνη, θα διαλέξει συνήθως έναν επιφανή, έναν καλλιτέχνη που τον ξέρει, τον έχει ξανακούσει. Δεν θα ρισκάρει να πάει σε κάποιον ανερχόμενο.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Δεν θα «πειραματιστεί» με τα χρήματά του.

Βιολέτα Ίκαρη: Ακριβώς. Δεν θα «πειραματιστεί», να πάει η μέρα του χαμένη (και τα χρήματα προφανώς), ακόμα κι αν του έχει κινήσει το ενδιαφέρον, αν του έχει κάνει εντύπωση κάποιος ανερχόμενος τραγουδιστής που άκουσε. Δεν θα το ρισκάρει εύκολα. Θα πάει στη σίγουρη διασκέδαση.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Και μπαίνει, φυσικά, σε αυτό το σημείο του διαδικτύου και το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων…

Βιολέτα Ίκαρη: Όσον αφορά τους δημιουργούς, ναι δεν το συζητώ.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Πάντως, το περασμένο καλοκαίρι, περπατώντας βράδυ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, πέτυχα μία παρέα νέων στην προβλήτα να ακούει το «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» από ένα κινητό και να το τραγουδάει. Πολύ όμορφη σκηνή. Αμέσως σκέφτηκα: «Ορίστε κάτι όμορφο που μπορεί να κάνει το διαδίκτυο. Φέρνει την αγαπημένη σου μουσική εκεί ακριβώς που την θέλεις».

Βιολέτα Ίκαρη: Αλήθεια; Χαίρομαι πάρα πολύ! Ναι, αυτό είναι ένα από τα καλά που σου προσφέρει το διαδίκτυο. Βέβαια, προφανώς είχαν ακούσει προηγουμένως το τραγούδι στο ραδιόφωνο. Έτσι φαντάζομαι, τουλάχιστον. Αν δεν το είχαν ακούσει, δεν θα το είχαν ψάξει στο διαδίκτυο.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Εγώ, πάντως, το έμαθα μέσα από τα προτεινόμενα βίντεο του YouTube και το ξεχώρισα από το πρώτο κιόλας play. Εξαιρετική δουλειά και δεν τα πήγε καθόλου άσχημα ως lead single.

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι, ευτυχώς, τα πάει καλά. Δεν το έχω γράψει εγώ, βέβαια, για να μπορέσω να παινευτώ. (γέλια) Το έχουν γράψει ο Δημήτρης Γλέζος (μουσική) και ο Αντώνης Κατσαμάς (στίχοι).

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Έχω να σου πω ότι και σε πολλές μουσικές ανασκοπήσεις για το 2017, το είδα στο top10 των καλύτερων ελληνικών τραγουδιών. Μου άρεσε που το παρομοίασες σε μία συνέντευξή σου με «ένα παιδί που έφυγε δειλά πρώτη φορά από το σπίτι».

Βιολέτα Ίκαρη: Ήταν μία πολύ θετική συγκυρία αυτή η συνάντησή μας με τα παιδιά. Θα υπάρξουν κι άλλες μέσα στον δίσκο.

Ασχολήθηκα με το τραγούδι, γιατί το αγάπησα. Άκουγα ωραία τραγούδια και μαγευόμουν. Αυτό είναι που με κράτησε πιστή σε αυτό το δρόμο, διότι κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που να με «γεμίζει».

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Θα έρθω σε λίγο στο καινούριο άλμπουμ, γιατί παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον. Καλλιτεχνικά δεν ανήκεις στη γενιά εκείνων που έζησαν τη «χρυσή» εποχή της δισκογραφίας, με τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα των δίσκων και τις πλατινένιες διακρίσεις. Τις έζησες, βέβαια, ως άνθρωπος και ως ακροατής. Πόσο διαφορετική είναι για σένα αυτή η αίσθηση;

Βιολέτα Ίκαρη: Κοίταξε, είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δισκογραφική απόπειρα, οπότε επαγγελματικά δεν έχω την εικόνα του πριν και του τώρα. Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι πώς θα επιβιώσουμε οι νέοι καλλιτέχνες; Πώς θα γίνει αυτό; Μου φαίνεται πολύ δύσκολο.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Δεν είναι περίεργο το να γνωρίζεις ότι όλο αυτό το σκηνικό με τη δισκογραφία έχει τελειώσει, τη στιγμή που πας να κάνεις τα πρώτα σου βήματα σε αυτήν; Ακόμα και τα μεγάλα ονόματα, δεν «πουλάνε» όπως κάποτε.

Βιολέτα Ίκαρη: Έτσι κι αλλιώς, όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το τραγούδι, ήμουν 17 ετών. Ακόμη καλά-καλά δεν είχα φύγει από την Ικαρία, οπότε δεν με απασχολούσε το θέμα των πωλήσεων ή των οικονομικών. Ασχολήθηκα με το τραγούδι, γιατί το αγάπησα. Άκουγα ωραία τραγούδια και μαγευόμουν. Αυτό είναι που με κράτησε πιστή σε αυτό το δρόμο, διότι κατάλαβα ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο που να με «γεμίζει». Έκανα κι άλλες δουλειές περιστασιακά, για να επιβιώσω, όπως κι άλλοι νέοι καλλιτέχνες, γιατί δυστυχώς δεν μπορούμε να βιοποριστούμε απ’ αυτό που κάνουμε. Ακόμα και οι μεγάλοι καλλιτέχνες, πολλές φορές αρκούνται σε πενιχρά ποσά στο κομμάτι των πωλήσεων και των πνευματικών δικαιωμάτων. Τώρα πια, το θέμα είναι να ζήσουμε από τα live.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Πάντως, η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαίτερα δημιουργική για σένα. Με νέο τραγούδι, εμφανίσεις δίπλα στον Γιάννη Κότσιρα και συμμετοχή στη μεγάλη καλοκαιρινή συναυλία του Διονύση Σαββόπουλου στο Καλλιμάρμαρο. Απολαμβάνεις, αλήθεια, όλες αυτές τις διαδικασίες (ηχογράφηση, πρόβες, στήσιμο προγράμματος) ή σε προλαβαίνει το άγχος να γίνουν όλα στην εντέλεια;

Βιολέτα Ίκαρη: Είμαι σε μία φάση που προσπαθώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Επειδή μόλις «έσκασα από το αβγό», το άγχος δεν με αφήνει να χαρώ. Πρέπει να τα προλάβουμε όλα, πρέπει να γίνουν όλα σωστά, να «στήσουμε» κάτι αξιόλογο. Ο κόσμος που θα έρθει στο live μας δεν φταίει σε τίποτα να δει ένα προχειροφτιαγμένο πρόγραμμα. Πρέπει να δώσουμε το καλύτερο που διαθέτουμε, διότι είναι μεγάλη τιμή για εμάς, σε αυτή τη στιγμή που βρισκόμαστε, να έρχεται κόσμος να μας ακούσει. Νιώθω ότι έχω ένα «χρέος» προς αυτούς. Από την άλλη, οι ηχογραφήσεις είναι κάτι που, ναι, το απολαμβάνω, γιατί με κάνουν και χαλαρώνω κι αν δεν χαλαρώσεις, το μυαλό δεν «γεννάει».

Ξεκίνησα να τραγουδάω στο μόνο μαγαζάκι που είχε ζωντανή μουσική στην Ικαρία και, ουσιαστικά, συνέχισα να τραγουδάω επειδή δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να μου πει «Βιολετάκι, σταμάτα να τραγουδάς. Δεν το ‘χεις!».

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Άρα δεν θα λέγαμε ότι έχεις υιοθετήσει τους ρυθμούς της Ικαρίας και στην Αθήνα. Αν μη τι άλλο, φημίζεστε για τον τρόπο ζωής σας εκεί και φαντάζομαι πως δεν είναι εύκολο κάτι τέτοιο στο χάος της πρωτεύουσας.

Βιολέτα Ίκαρη: Στην Ικαρία, σε πληροφορώ, οι άνθρωποι κάνουν δύο και τρεις δουλειές ταυτόχρονα. Δεν υπάρχει τεμπελιά, απλώς ό,τι κάνουν το κάνουν στον δικό τους χωροχρόνο. Καταπιάνονται με αυτό που κάνουν χωρίς το άγχος του χρόνου. Ζούμε σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς. Σκέψου ότι έχω δώσει άπειρα ραντεβού, τα οποία δεν έχουν γίνει ποτέ, γιατί δεν πήγε κανείς. (γέλια) Φυσικά και οι άνθρωποι θα βρεθούνε, θα πιουν, θα γλεντήσουν μέχρι τελικής πτώσης, αλλά όταν θα έχουν τελειώσει με όλα τα άλλα. Κι έχουμε παρεξηγηθεί νομίζω γι’ αυτό.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Ίσα-ίσα θα έλεγα ότι το θαυμάζουν αυτό όσοι το βλέπουν απ’ έξω και πολλοί έρχονται στην Ικαρία για να το ζήσουν οι ίδιοι. Άλλωστε, έχουν γίνει μελέτες και ρεπορτάζ για την περίπτωση των Ικαριωτών.

Βιολέτα Ίκαρη: Αυτός είναι ένας λόγος που ή θα αγαπήσεις την Ικαρία ή θα την μισήσεις. Όλοι οι Ικαριώτες, ακόμη κι αυτοί που ζουν στην Αθήνα, έχουν μια ψύχωση με το νησί. Κι εγώ μέσα σε αυτούς.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Άντε να βάλεις δηλαδή έναν Άγγλο να συναντηθεί με έναν Ικαριώτη.

Βιολέτα Ίκαρη: Με τίποτα! (γέλια) Άσε που δεν ξέρω αν έχω δει και ποτέ Άγγλο τουρίστα στην Ικαρία. Νομίζω ότι δεν έχουμε.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Τι feedback έχεις πάρει από το νησί όλο αυτό το διάστημα; Πιστεύω πως θα σε έχουν ήδη συγχαρεί όλοι για τη δουλειά σου.

Βιολέτα Ίκαρη: Έχω πάρει τεράστια υποστήριξη από πολύ μικρή. Ξεκίνησα να τραγουδάω στο μόνο μαγαζάκι που είχε ζωντανή μουσική στην Ικαρία και, ουσιαστικά, συνέχισα να τραγουδάω επειδή δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να μου πει «Βιολετάκι, σταμάτα να τραγουδάς. Δεν το ‘χεις!».

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): (γέλια) Γιατί;

Βιολέτα Ίκαρη: Δεν είχα τις προδιαγραφές για να γίνω τραγουδίστρια. Όμως, είχα αυτή την αγάπη και την επιμονή, δούλεψα πολύ και αφοσιώθηκα σε αυτό. Οι μόνοι που μου έλεγαν να σταματήσω ήταν οι γονείς μου! (γέλια)

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Αυτό που μου περιγράφεις μου κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση, πάντως.

Βιολέτα Ίκαρη: Κι όμως. Είχα τεράστια υποστήριξη ακόμη κι έτσι. Και σκέψου ότι οι επιλογές του κόσμου για διασκέδαση ήταν πολύ περιορισμένες στο νησί.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Διάβαζα χθες για τον Δημήτρη Μυστακίδη, ο οποίος «τρέχει» ένα project αυτό το διάστημα, όπου «στήνει» μαζί με τους συνεργάτες του γλέντια σε απομακρυσμένα χωριά. Μου το θύμησες τώρα.

Βιολέτα Ίκαρη: Καταπληκτική σκέψη! Δεν το γνώριζα.

…αν θέλεις κάτι πραγματικά, μπορείς να το πετύχεις. Ίσως και να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που δεν πιστεύει στο ταλέντο.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Την πατρίδα μας, πιστεύω, την κουβαλάμε μαζί μας όπου κι αν βρεθούμε. Κάποια κομμάτια της, τουλάχιστον, σίγουρα. Ξέρω πως λατρεύεις την Παράδοση, πόσο μάλλον την ικαριώτικη και πως αποτυπώνεις τέτοια στοιχεία στη δουλειά σου, είτε μουσικά είτε ερμηνευτικά.

Βιολέτα Ίκαρη: Θέλω δεν θέλω, ναι. Που θέλω δηλαδή! Εγώ μεγάλωσα μέσα στα πανηγύρια. Είναι δυνατόν ο ήχος μου να μην έχει μέσα κάτι από νησί;

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Θα ήταν και περίεργο. Θα ήταν σαν να προσπαθούσες να το αποτινάξεις από πάνω σου.

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι. Άσε που, στην αρχή, δεν το καταλάβαινα, όταν μου το έλεγαν. Νόμιζα ότι η καταγωγή μου δεν έχει κάποια σχέση με τον ήχο μου. Όμως, είναι κάτι που το «κουβάλησα» και έμεινε, διότι έχω περάσει μέσα από πολλή δουλειά, για να εξελίξω τη φωνή μου.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Κοίταξε, όμως, πώς μπορεί ένας άνθρωπος που δεν είχε, όπως λες, τις προδιαγραφές, μέσα από τη δουλειά και την αφοσίωση να καταλήξει σε κάτι πάρα πολύ αξιόλογο.

Βιολέτα Ίκαρη: Σε ευχαριστώ πολύ που το βλέπεις έτσι. Ένας φίλος μου, που θυμόταν ότι έβγαινα με θράσος στο σχολείο και τραγουδούσα, ήθελα βλέπεις να με ακολουθούν τα υπόλοιπα παιδάκια, με κάλεσε σε εκείνο το μαγαζί να τραγουδήσω, γιατί «πατούσε» κάπως σωστά η φωνή μου. Αν δεν είχα την προτροπή, δεν θα πήγαινα.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Σε αυτόν το χρωστάμε δηλαδή;

Βιολέτα Ίκαρη: (γέλια) Ναι, ακριβώς.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Ασχολείσαι, βέβαια, και με τη ζωγραφική. Με την αγιογραφία, συγκεκριμένα. Πώς προέκυψε η κλίση σε αυτό;

Βιολέτα Ίκαρη: Θα σου πω. Κι αυτό επίσης είναι κάτι που το εξέλιξα. Κάποτε, δεν μπορούσα να τραβήξω ούτε μια γραμμή. Και τα δύο αυτά παραδείγματα είναι ενδείξεις ότι, αν θέλεις κάτι πραγματικά, μπορείς να το πετύχεις. Ίσως και να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη που δεν πιστεύει στο ταλέντο.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Σοβαρά;

Βιολέτα Ίκαρη: Μα παίρνω παράδειγμα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Φωνή δεν είχα, κι όμως έγινα τραγουδίστρια. Αν δεις τα γράμματά μου, θα πεις ότι αποκλείεται να ασχολούμαι με την αγιογραφία. Ξεκίνησα με την αγιογραφία, γιατί μου φαινόταν πιο εύκολο. Ακόμα παρακολουθώ μαθήματα.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Έχει να κάνει ίσως με κάποια βαθιά, προσωπική θρησκευτικότητα;

Βιολέτα Ίκαρη: Όχι, όχι, καμία σχέση. Απλώς, είναι πιο τυποποιημένη η τεχνική κι αυτό μου άρεσε. Με βολεύει, γιατί ως πρωτάρης, κάνεις πιο εύκολα μια αρχή. Φυσικά, δεν θα ‘θελα να μείνω εκεί.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Παράλληλα, σπουδάζεις βυζαντινή μουσική;

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι και φέτος, λογικά, θα πάρω το πτυχίο μου. Να ησυχάσω, γιατί ασχολούμαι πολλά χρόνια και, ως γνήσια Ικαριώτισσα, έχω καθυστερήσει να τελειώσω. (γέλια)

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Με το καλό. Είχες τέτοια ακούσματα και από μικρή;

Βιολέτα Ίκαρη: Όχι, καθόλου. Πιο πολύ από περιέργεια ξεκίνησα και τελικά μου άρεσε. Έλεγα «πώς γίνεται να τραγουδάνε πάνω σε άλλα διαστήματα και όχι σε αυτά της ευρωπαϊκής μουσικής;», γιατί είναι τελείως διαφορετικά. Πώς μετράνε; Πώς διαβάζουν αυτά τα σύμβολα;

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Ψάχνεσαι, γενικά, κι αυτό σε τιμά.

Βιολέτα Ίκαρη: Ευχαριστώ. Αν και δεν νομίζω ότι κάνω κάτι σπουδαίο, που ασχολούμαι δηλαδή με την αγιογραφία. Είναι κάτι που ξεκινάει από εμένα. Δεν ασχολούμαι, φερ’ ειπείν, με το κοινό καλό.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Το οποίο θα σε ενδιέφερε;

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι, μακάρι να αξιωθώ να συνεισφέρω σε κάτι που μπορεί να κάνει καλό γενικότερα. Δεν είναι η θέση μου, η φύση μου, αλλά αν μπορούσα, φυσικά θα το έκανα. Προς το παρόν, μαζεύω πληροφορίες και δυναμώνω τον εαυτό μου.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Προς το παρόν, συνεισφέρεις στην ψυχαγωγία μας. Έμαθα ότι βρίσκεσαι αυτές τις ημέρες στο στούντιο για τον πρώτο σου δίσκο. Άκουσα και το «Μαύρο», το δεύτερο single, για το οποίο αξίζουν επίσης συγχαρητήρια σε όλους. Ο Βαγγέλης Μαχαίρας στη μουσική και η Τασία Δικοπούλου στους στίχους.

Βιολέτα Ίκαρη: Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μέσα στο άλμπουμ αυτό που λέμε «συμπληρωματικό» κομμάτι. Είναι όλα τους τραγούδια που τα έχω αγαπήσει από το πρώτο άκουσμα. Θα είναι 11 τραγούδια, αν και θα μπορούσαν να είναι λιγότερα. Όμως, θα μου ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω κάποια απ’ έξω να περιμένουν για τον επόμενο δίσκο. Είναι κομμάτια που θέλω οπωσδήποτε να τα βγάλω στην επιφάνεια.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Πότε περίπου υπολογίζεις πως θα κυκλοφορήσει;

Βιολέτα Ίκαρη: Κάποια στιγμή μέσα στην άνοιξη.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Έχεις καταλήξει σε τίτλο; Έχει σημασία για σένα να είναι ένας τίτλος αντιπροσωπευτικός, μιας και μιλάμε για τον πρώτο δίσκο της καριέρας σου;

Βιολέτα Ίκαρη: Η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταλήξει ακόμη. Το σκέφτομαι ακόμα, δεν θα το αφήσω στην τύχη.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Κάποια ονόματα από αυτούς που γράφουν στο άλμπουμ;

Βιολέτα Ίκαρη: Είναι η Σμαρώ Παπαδοπούλου, που μου έχει δώσει στίχους σε δύο κομμάτια, σε ένα εκ των οποίων έχω βάλει εγώ τη μουσική και είναι ντουέτο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ένα τραγούδι του Νίκου Ζιώγαλα, ένα του Γιάννη Μηλιώκα, δύο ακόμη των Γλέζου-Κατσαμπά, ένα σε στίχους της Σταυρούλας Παγώνα.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Θα βάλεις και τη «Γη της Επαγγελίας» μέσα στον δίσκο;

Βιολέτα Ίκαρη: Αυτό είναι κάτι που το σκεφτόμαστε. Ίσως περιμένει λιγάκι αυτό το κομμάτι. Ίσως μπει στον επόμενο δίσκο με κάποια άλλη ενορχήστρωση.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Σου έχουν εμπιστευθεί κομμάτια πολύ σπουδαίοι άνθρωποι.

Βιολέτα Ίκαρη: Κάποιοι μου λένε ότι το σωστό είναι να σου γράφουν ένας, δύο δημιουργοί κάθε φορά. Για μένα το σωστό είναι να λέω τραγούδια που αγαπάω.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Αυτό έχει σημασία. Η επιμονή σε έναν μόνο στιχουργό ή συνθέτη δεν βγάζει πάντα σε καλό. Έχουμε δει τέτοια παραδείγματα στην ελληνική δισκογραφία.

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι, ίσως.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Και φτάνουμε, κάπως έτσι, στην Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου, όπου είναι το ένα από τα δύο live που έχεις κλείσει στον Σταυρό του Νότου. Εκεί θα ακούσουμε τραγούδια που έχουν επιλέξει για σένα αγαπημένα πρόσωπα.

Βιολέτα Ίκαρη: Αγαπημένοι καλλιτέχνες και κάποιοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί. Είναι όλοι τους πολύ σημαντικοί και για μένα είναι μεγάλη τιμή που ασχολήθηκαν μαζί μου, ώστε να βρουν τα κατάλληλα τραγούδια που πιστεύουν ότι μου ταιριάζουν.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Ο τίτλος της παράστασης, «Τι Τραγούδι Να Σου Πω», είναι εμπνευσμένος από τους Ενδελέχεια να φανταστώ;

Βιολέτα Ίκαρη: Ναι και θα το πούμε και το τραγούδι αυτό.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Το πρώτο live είναι στις 7 Φεβρουαρίου και το δεύτερο στις 14 Μαρτίου. Σωστά;

Βιολέτα Ίκαρη: Ακριβώς, γιατί στο ενδιάμεσο έχω να κάνω ένα ταξίδι κι έτσι προέκυψε αυτό το κενό.

Γιάννης Καρακασίδης (Lavart): Για πες μου, και για το κλείσιμο, με ποιο τραγούδι «κόλλησες» τελευταία περισσότερο; Ιδανικά, κάποιο που δεν γνώριζες προηγουμένως.

Βιολέτα Ίκαρη: (σκέφτεται) Ήταν το «Σ’ ένα μαξιλάρι φεγγαράκι» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου και μουσική Σάκη Τσιλίκη. Μολονότι τον έχω «ξεψαχνίσει» τον Βασίλη, αυτό το κομμάτι του ομολογώ πως μου είχε ξεφύγει και είναι καταπληκτικό.

Συνέντευξη: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart) 

INFO

Βιολέτα Ίκαρη, “Τι Τραγούδι Να Σου Πω“

Σταυρός Του Νότου Club

Τετάρτη 7/2 και Τετάρτη 14/3, 21:30

Σκηνοθεσία: Νίκος Σούλης

Μαζί της οι μουσικοί: Βαγγέλης Καραπέτρος, Dasho Kourti, Δημήτρης Σίντος, Χρήστος Σκόνδρας

Φωτογραφίες: Ευαγγελία Θωμάκου (@VaggiNet)

Πηγή Φωτογραφιών: 1 – 2 – 3 – 4