Η πλειοψηφία των νέων της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας δύσκολα μπορεί να διανοηθεί να κάνει το επάγγελμα που αγαπά και να ασχολείται με πράγματα που, πραγματικά, γεμίζουν την καθημερινότητά του ή προσφέρουν την απόλαυση του αποτελέσματος της στοχοπροσύλωσης. Η απάντηση, αν θέλουμε να λέμε την αλήθεια, βρίσκεται στη σκληρή δουλειά. Όμως, με τη σκληρή δουλειά, το σίγουρο δεν είναι ότι θα πετύχει κανείς τα παραπάνω. Το σίγουρο είναι άλλο. Πώς αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητές του να αγγίζεις μεταφορικά και κυριολεκτικά αυτό που αγαπάς. Και για τον Γιάννη Καραγιάννη αυτό δεν άλλο από τη μουσική και το βινύλιο. Ή μάλλον, τα (πληθυντικός αριθμός) βινύλια, μιας και διατηρεί εδώ και 3 περίπου χρόνια έναν αξιοθαύμαστο χώρο, ένα δισκοπωλείο στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκη (η οποία Θεσσαλονίκη σερβίρεται στον ίδιο και τους φίλους – πελάτες του χώρου στο πιάτο με θέα 360 μοιρών – 9ος όροφος παρακαλώ). Και το όνομα αυτού; Vinyl Salvation! Τί άλλο… Ας δούμε τι μας είπε ο ίδιος!
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Vinyl Salvation. Πότε ξεκίνησε η ιδέα;
Γιάννης Καραγιάννης: Το Vinyl Salvation ξεκίνησε πριν από 3 περίπου χρόνια, τον Οκτώβριο του 2015.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Η ιδέα; Δική σου;
Γιάννης Καραγιάννης: Είναι ένα project, το οποίο λόγω της «τρέλας» μου με τους δίσκους και τη μουσική από μικρή ηλικία, ήταν όνειρο ζωής να γίνει πραγματικότητα. Αρχικά, υπήρχε η σκέψη να γίνει σε άλλη χώρα αλλά λόγω της επιστροφής μου στην Ελλάδα το προσάρμοσα στα εγχώρια δεδομένα, κρατώντας, βέβαια, πάντα τον στόχο να μοιάζει με παρόμοια δισκοπωλεία του εξωτερικού.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Η σχέση σου με τη μουσική και το βινύλιο, πώς προέκυψε;
Γιάννης Καραγιάννης: Η αγάπη για τη μουσική υπήρχε από παιδί. Στο βινύλιο ήρθα κοντά χάρη στην ιδιότητά μου ως DJ, όπου μάζευα δίσκους και, στη συνέχεια, εξελίχθηκα σε συλλέκτη. Φυσικά, και λόγω της δισκογραφικής εταιρείας που είχα, ήμουν κοντά στο βινύλιο ως μέσο, γιατί τα τυπώναμε, τα πουλούσαμε, οπότε το δισκοπωλείο ήταν το κομμάτι που έλειπε για να ολοκληρωθεί αυτή η «σχέση».
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Την αγορά πώς την βλέπεις, συγκριτικά με το παρελθόν;
Γιάννης Καραγιάννης: Από τα λίγα χρόνια που έχω στον χώρο των δισκοπωλείων, θα σου πω ότι σίγουρα υπάρχει μια επάνοδος του βινυλίου. Βέβαια, αν ρωτήσεις έναν ιδιοκτήτη δισκοπωλείου, θα σου πει ότι πριν 15-20 χρόνια ήταν καλύτερα τα πράγματα, διότι σήμερα υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να ακούσεις μουσική, όπως το streaming. Ωστόσο, αυτή η επάνοδος είναι υπαρκτή, είναι παγκόσμιο trend και η Ελλάδα το ακολουθεί πιστά. Υπάρχουν πολλοί νέοι ηλικιακά άνθρωποι που το «γυρίζουν» στο βινύλιο αλλά και πολλοί νέοι συλλέκτες.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Δεν αγοράζουν βινύλια μόνο οι συλλέκτες, έτσι δεν είναι;
Γιάννης Καραγιάννης: Όχι. Επί της ουσίας είναι τρεις κατηγορίες ανθρώπων που ασχολούνται με το βινύλιο: ο συλλέκτης, ο DJ και ο απλός ενδιαφερόμενος καταναλωτής.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Πολλές ελληνικές μπάντες κυκλοφορούν τις δουλειές τους πια και σε βινύλιο…
Γιάννης Καραγιάννης: Ναι, υπάρχει αυτή η τάση. Βέβαια, σε περιορισμένα αντίτυπα ή σε κάποια ειδική έκδοση αλλά είναι αρκετοί οι καλλιτέχνες που προσπαθούν να βάλουν τη μουσική τους και στο βινύλιο.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που τυπώνουν βινύλια;
Γιάννης Καραγιάννης: Παλαιότερα, η Ελλάδα ήταν χώρα που «έκοβε» βινύλια. Στη δεκαετία του ’80, για παράδειγμα, υπήρχαν πολλά εργοστάσια που τύπωναν βινύλια. Αυτό που λέγαμε βινύλια «ελληνικής κοπής».
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Στο Vinyl Salvation τι βινύλια μπορούμε να βρούμε;
Γιάννης Καραγιάννης: Δουλεύουμε και καινούριους και μεταχειρισμένους δίσκους. Κάνουμε μεγάλες εισαγωγές από νέους δίσκους, πράγματα που δεν μπορείς πολύ εύκολα να τα βρεις στην πόλη – τουλάχιστον όχι σε αυτή την ποικιλία. Από τη μια πλευρά, εξειδικευόμαστε σε roots ήχο, δηλαδή σε funk, soul, jazz και world ακούσματα (αφρικανικά, βραζιλιάνικα κτλ) και από την άλλη πλευρά σε ηλεκτρονικό ήχο, house, techno, trip–hop. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλα sections στο κατάστημα, όπως το rock ή το indie section.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Τι βινύλια δεν θα βρούμε εδώ;
Γιάννης Καραγιάννης: Δεν εμπορευόμαστε ελληνικά.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Μεταχειρισμένα βινύλια;
Γιάννης Καραγιάννης: Αυτά τα βρίσκουμε αγοράζοντας συλλογές από συλλέκτες, που έρχονται συνήθως σε επαφή μαζί μας. Σήμερα, είναι πιο δύσκολο να βρεις ένα «διαμάντι», συγκριτικά με 10 χρόνια πριν, διότι υπάρχει το διαδίκτυο, όπου κανείς μπορεί ανά πάσα στιγμή να βρει την αντικειμενική αξία ενός δίσκου.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Πόσο ρίσκο αποδείχθηκε, τελικά, η συγκεκριμένη κίνηση, να ανοίξεις δηλαδή ένα τέτοιο κατάστημα, αυτή την εποχή;
Γιάννης Καραγιάννης: Καταρχάς, όποιος νομίζει ότι μπορεί να ανοίξει ένα δισκοπωλείο το 2018 για να γίνει πλούσιος, είναι μάλλον τρελός. Το κάνεις, γιατί η καθημερινότητά σου είναι μέσα σε αυτό που αγαπάς, τους δίσκους, τη μουσική, την ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων πάνω σε αυτά. Από κει και πέρα, είναι μια δύσκολη δουλειά, που χρειάζεται γερό «στομάχι».
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Οι συνεργασίες με τις δισκογραφικές εταιρείες;
Γιάννης Καραγιάννης: Πλέον είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των κυκλοφοριών και ειδικά για ένα ανεξάρτητο δισκοπωλείο, όπως εμείς, που δεν συμβαδίζουμε με τα charts, ώστε πρέπει να είσαι επί 24ώρου βάσεως σε επαγρύπνηση για οτιδήποτε ενδιαφέρον προκύψει. Όλοι μας οι δίσκοι είναι hand–picked, είναι διαλεγμένοι ένας προς έναν, οπότε δεν βάζουμε στα ράφια μας κάτι, επειδή απλώς βρίσκεται στα 10 ή 15 κορυφαία των charts.
www.vinylsalvation.com
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Η Θεσσαλονίκη είναι φιλόξενη πόλη για ένα ανεξάρτητο δισκοπωλείο;
Γιάννης Καραγιάννης: Η Θεσσαλονίκη αγαπάει το βινύλιο, το «αγκαλιάζει», γι’ αυτό και έχουμε τόσα δισκοπωλεία στην πόλη. Αναλογικά με τον πληθυσμό μας δηλαδή, έχουμε αρκετά. Όμως, εμείς απευθυνόμαστε και στην υπόλοιπη Ελλάδα μέσω του οργανωμένου e–shop που έχουμε στο www.vinylsalvation.com, όπου στέλνουμε με αντικαταβολή με next–day delivery όλους τους καινούριους και τους μεταχειρισμένους τίτλους μας. Να σημειώσω, βέβαια, ότι επειδή ο όγκος των μεταχειρισμένων δίσκων που φτάνουν σε εμάς είναι τεράστιος, «ανεβαίνει» σταδιακά στην ιστοσελίδα μας. Οπότε, μπορεί κάποιοι από αυτούς να υπάρχουν προς πώληση στο κατάστημα αλλά όχι ακόμα στο διαδίκτυο.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): 5 δίσκοι που μόλις τους παρέλαβες είπες «Αυτούς τους αγοράζω εγώ.»;
Γιάννης Καραγιάννης: Μπορώ να σου πω 5 που δεν έχω αγοράσει. Τόσοι πρέπει να είναι όλοι κι όλοι.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Η επιλογή του χώρου εδώ πώς προέκυψε;
Γιάννης Καραγιάννης: Καταρχάς, λόγω της τοποθεσίας, όπου από την ταράτσα βλέπεις σχεδόν τρισδιάστατα, στις 360 μοίρες την πόλη και επειδή πιστέψαμε εξ αρχής ότι η μουσική δεν χρειάζεται βιτρίνα. Αυτός που θέλει πραγματικά να σε βρει, θα σε βρει.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Τι παραπάνω σου δίνει το βινύλιο που δεν σου το δίνει ένα πάτημα στο YouTube;
Γιάννης Καραγιάννης: Σε πρώτη φάση, το ότι στο τέλος της ημέρας σου μένει κάτι, επενδύεις σε κάτι. Είναι κάτι όμορφο και, εφόσον χρησιμοποιηθεί σωστά και έχει τυπωθεί σωστά, έχει καλύτερο ήχο λόγω αναλογικότητας. Επιπλέον, εάν ενδιαφέρει κάποιον, το βινύλιο δύσκολα χάνει την χρηματική του αξία.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Ασχολείσαι μαζί του και δεν καμία άλλη ενέργεια παράλληλα. Ακούς μουσική.
Γιάννης Καραγιάννης: Έτσι είναι, διότι θα πρέπει να ακούσεις κάτι από την αρχή ως το τέλος, να είσαι εκεί για να αλλάξεις πλευρά όταν χρειαστεί ή να βρεις το σημείο που θέλεις. Κάτι το οποίο με έχει απασχολήσει προσωπικά ως συλλέκτη είναι το ότι έχουμε τόσες χιλιάδες δίσκους που σκέφτεσαι «θα τους ακούσω ποτέ όλους αυτούς;». Όμως, επί της ουσίας δεν το κάνεις μόνο για να τους ακούσεις και αυτό είναι το επόμενο στάδιο. Υπάρχει μία ολόκληρη διαδικασία, μία «ιεροτελεστία», που περιλαμβάνει το να τους βρεις, το digging που λέμε, να τους αγοράσεις, να τους πας σπίτι, να τους καθαρίσεις, να τους βάλεις στα ράφια, να ψάξεις τι έχεις και τι δεν έχεις. Είναι ένα ολόκληρο hobby, που στο τέλος της ημέρας δεν περιορίζεται μονάχα στην απλή ακρόαση του δίσκου.
Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart): Ο δημοφιλέστερος δίσκος των τελευταίων εβδομάδων;
Γιάννης Καραγιάννης: Το καινούριο άλμπουμ των Khruangbin.
Facebook page: https://www.facebook.com/vinylsalvation/
E-shop: http://www.vinylsalvation.com/
Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 14 (9ος όροφος)
