[dropcap size=big]Σ[/dropcap]τις αρχές της δεκαετίας του 1980, μια ιαπωνική κινηματογραφική ομάδα επισκέφθηκε τον Spielberg για μία συνέντευξη – ξενάγηση στο σπίτι και το γραφείο του.
Καθισμένος σ΄ έναν καναπέ εξηγεί το πώς επιλέγει τις ταινίες που θα σκηνοθετήσει: «Όταν δεσμεύομαι σε μία ταινία, είναι περισσότερο κάτι που νιώθω, παρά κάτι που σκέφτομαι πολύ. Εάν πρέπει να το σκεφτώ πολύ, πιθανότατα δεν είναι η σωστή ταινία για μένα. Ωστόσο, αν νιώσω ότι είναι σωστό – είναι απλώς μία εσωτερική φωνή που μου λέει «κάνε την ταινία!» – μερικές φορές με βασανίζει, και δεν την ακούω συνέχεια, αλλά όταν την ακούω συνήθως είμαι χαρούμενος για την απόφαση». Ειλικρινά, τον ευγνωμονούμε για τις φορές που επέλεξε ν’ ακούσει την εσωτερική του φωνή, καθώς τα χρόνια μετά τη συνέντευξη «γέννησαν» κάποιες από τις πιο επιτυχημένες του ταινίες που πλέον θεωρούνται κλασικές, όπως Jurassic Park (1993), Saving Private Ryan (1998) και Schindler’s List (1993).
Οι τοίχοι του γραφείου του είναι γεμάτοι με ενθύμια και αποκόμματα εφημερίδων που αφορούν τις ταινίες του: ένα εξώφυλλο στο Ad Week δείχνει τον ίδιο ως cartoon να κρατά τον E.T., μία γελοιογραφία μ’ ένα χέρι εξωγήινου να ακουμπά ένα ανθρώπινο με τη λεζάντα «E.T. Eternal Taxes».
Το ντοκιμαντέρ αυτό προσφέρει σίγουρα μία εγγύτερη ματιά στον θαυμαστό κινηματογραφικό κόσμο του Steven Spielberg, φωτίζοντας τις απαρχές της καριέρας ενός από τους πιο καταξιωμένους σκηνοθέτες στον κόσμο.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τη σύντομη εκδοχή του εδώ:
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=jUjya-S_M10″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Αν θέλετε να το δείτε ολόκληρο:
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=8K1Crn34cEg” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Κείμενο: Μαρία Διακάκη (Lavart)
