Κάρβουνο, Καφές και Σκόνη
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Βίκτωρ Ουγκώ δεν ήταν μονάχα ποιητής, δραματουργός και νουβελίστας. Ο Γάλλος συγγραφέας των «Άθλιων» και της «Παναγίας των Παρισίων» είχε σχεδιάσει περισσότερα από 4.000 σκίτσα στην τριετία 1848-1851, αποδεικνύοντας πως διέθετε ακόμη μια πύλη για να διοχετεύσει τις δημιουργικές εκφάνσεις της ψυχοσύνθεσής του. Μια πύλη χτισμένη στο ίδιο γοτθικό στιλ και χρωματισμένη με τις σκουριασμένες σκιές των ιστοριών του.
Ο Ουγκώ χρησιμοποιούσε χαρτί για να αποτυπώσει τα αντικείμενά του, προτιμώντας μαύρο και μπλε μελάνι για τον εξωσκελετό των ιδεών του. Συχνά όμως «ενέδιδε» σε περισσότερο ανορθόδοξες για την εποχή εκείνη μεθόδους, όπως το πασάλειμμα με το χέρι, το λέκιασμα και την ανάμειξη καφέ, κάρβουνου και σκόνης στα χρώματά του. Το αποτέλεσμα, η συνένωση των εργαλείων, των πόρων και της ιδιαίτερης θεματολογίας των έργων του, αποτελεί ένα προϊόν μοντέρνας τέχνης, μια προσπάθεια στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και σουρεαλισμό πριν την επίσημη ανάδυση των καλλιτεχνικών αυτών ρευμάτων.
[dropcap size=big]Ό[/dropcap]ντας δεξιόχειρας, ο Ουγκώ πολλές φορές σκίτσαρε με το αριστερό ή δίχως καν να κοιτά τον μικρό του καμβά: με τον τρόπο αυτόν πίστευε πως μπορεί να αποσυνδέσει το ενεργό χέρι από την πηγή της έμπνευσης, προσεγγίζοντας ένα επίπεδο υποσυνείδητης λειτουργίας. Την ίδια αφόρμηση υιοθετεί και ο Τζάκσον Πόλοκ αργότερα με την τεχνική ντρίπινγκ, αν και οι πίνακες του τελευταίου αποκτούν μια φρακτάλ βάση ημι-δομημένου χάους.
Ο Ουγκώ δεν διέθετε κάποια μέθοδο οργάνωσης της σύνθεσής του: ξεκινούσε το δάσος από ένα κλαρί, την πόλη από ένα αέτωμα, το αέτωμα από έναν ανεμοδείκτη, οδηγούμενος από το μηδέν στο ένα, από το κενό στη μουσική, δίχως προετοιμασία και συνοχή.
Η προβολή της πλευράς του αυτής δεν απασχολεί τον Γάλλο καλλιτέχνη και δημιουργό. Κάθε άλλο, μάλιστα: ο Ουγκώ απέφευγε να δημοσιεύει τα σχέδιά του μήπως και αυτά επισκιάσουν τα λογοτεχνικά του έργα. Ζωγράφιζε για φίλους και οικογένεια. Ζωγράφιζε για τον ίδιο.
Κείμενο: Νικήτας Διαμαντόπουλος (Lavart)
Πηγές Φωτογραφιών: 1
