Μια καλή θεατρική εβδομάδα με τρεις παραστάσεις και… ένα φεστιβάλ για το τέλος του Σεπτέμβρη

Μπαίνοντας δυναμικά στην τελευταία εβδομάδα του μήνα συνειδητοποιούμε πως θα διανύσουμε  μια δυναμική καλλιτεχνική σεζόν με παραστάσεις υψηλών προδιαγραφών. Οι τίτλοι είναι αρκετοί και οι συντελεστές και οι θίασοι  «πολλά υποσχόμενοι» σύμφωνα με τις ανακοινώσεις των προγραμματισμών των θεάτρων.

Ήδη από τις 20 του μήνα και έως τις 28, παρουσιάζονται  οι Νύχτες Έντγκαρ Άλαν Πόε που εγκαινιάζουν  τη θεματική της ομάδας Νοσταλγία, «Η Νοσταλγία στον 19ο αιώνα», για την καλλιτεχνική περίοδο 2018-2019. Μέσα από αυτό το φεστιβάλ, το ελληνικό κοινό έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τον σκοτεινό, Αμερικανό διηγηματογράφο, μέσα από δημοφιλή ή λιγότερο γνωστά διηγήματά του. Έξι διηγήματα μέσα σε έξι εβδομάδες από έξι ομάδες (που επιλέχτηκαν μετά από αίτηση), παρουσιάζουν στην σκηνή από μια παράσταση βασισμένη  σε ένα από τα διηγήματα του Πόε. Μέσα από διαφορετικές σκηνοθετικές επιλογές σε ιστορίες για τις πιο απόκρυφες πτυχές των ανθρώπων, τις αδυναμίες τους και τις μυστηριώδεις πράξεις προκύπτει η υπέρτατη αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης: ο  θάνατος και έτσι αναδεικνύεται η πολυπλοκότητα του συγγραφέα.                Παράλληλα, στο φουαγιέ αλλά και στις ηλεκτρονικές σελίδες της ομάδας και του χώρου θα διατίθεται άφθονο υλικό και αφιερώματα για την ζωή και το έργο του σκοτεινού αυτού συγγραφέα που σημάδεψε τον 19ο αιώνα.

Συνεχίζουμε με την επιστροφή  μιας πρωτότυπης δραματοποιημένης απόδοσης της Ιστορίας του Θουκυδίδη σε σκηνοθεσία Δ. Λιγνάδη, με τα «Μαθήματα Πολέμου». Μια συρραφή ιστορικών γεγονότων ανθολογημένων από τα πέντε πρώτα βιβλία της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου, για τη διαχρονική και οικουμενική ουσία της «τραγωδίας του πολέμου», τους σκοτεινούς και πολύπλοκους μηχανισμούς πίσω από το πολεμικό φαινόμενο. Η πολιορκία και άλωση της μαρτυρικής Πλαταιάς, ο εμφύλιος πόλεμος στην Κέρκυρα, οι μάχες της Πύλου και της Σφακτηρίας, η καταστροφή της Μήλου: τα πολεμικά γεγονότα και άλλα δραματικά συμβάντα, όπως ο λοιμός στην Αθήνα, συναρθρώνονται, μεταξύ άλλων, με τον επιτάφιο λόγο του Περικλή και ομιλίες πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής.                                  Θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τα «Μαθήματα Πολέμου» σε σκηνοθεσία του Δ. Λιγνάδη από την Παρασκευή 21 έως την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου κάθε βράδυ στις 21.00, στο Υποσκήνιο Β΄ Αίθουσας Α. Τριάντητου του Μεγάρου Μουσικής, μόνο για 10 παραστάσεις. Επί σκηνής βρίσκεται  ο Δημήτρης Λιγνάδης, πλαισιωμένος από ομάδα νέων ηθοποιών. Ο Θoδωρής Οικονόμου υπογράφει την μουσική και παίζει ζωντανά πιάνο κατά τη διάρκεια της παράστασης. Το κείμενο και η δραματουργία είναι του Γιάννη Λιγνάδη. Ενώ πριν από τις  παραστάσεις πραγματοποιείται σύντομη εισαγωγική ομιλία από την Δρ. Ανδρονίκη Μακρή.

Λόγω της αυξημένης  μεγάλης ζήτησης προγραμματίζονται επιπλέον παραστάσεις που θα πραγματοποιηθούν από τις 6 Νοεμβρίου έως 18 Δεκεμβρίου 2018 κάθε Τρίτη στις 21.00, η προπώληση των οποίων θα ανοίξει στις 25 Σεπτεμβρίου.

Τα «Μαθήματα Πολέμου» αποτελούν συμπαραγωγή της Dramaticus και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών σε συνεργασία με το Σωματείο Διάζωμα στο πλαίσιο του κύκλου ΘΕΑΤΡΟ@MEGARON UNDERGROUND.

Από τις 24 Σεπτεμβρίου στο «Από Μηχανής Θέατρο» παρουσιάζεται, η βραβευμένη από το Υπουργείο Πολιτισμού με το «Α’ Κρατικό Βραβείο Θεατρικού έργου για νέους συγγραφείς» παράδοξη κωμωδία «Η Απειλή» της Άρτεμης Μουστακλίδου σε σκηνοθεσία του Γιάννη Λεοντάρη.

«Το ξέρεις ότι αν φάω έναν απ’ αυτούς τους νόμιμους τρώω όσα χρόνια θα έτρωγα αν σκότωνα εσένα;»

Μια παράσταση η οποία ξεκίνησε το Μάρτιο του 2017 ως παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και ταξίδεψε σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και τον Ιούλιο του 2018 παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ AVIGNON OFF για 23 παραστάσεις.  Από τις 24 Σεπτεμβρίου (κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 18.30), ένα ζευγάρι μικροαστών ζει σ’ ένα ασφυκτικό διαμέρισμα βλέποντας ασταμάτητα τηλεόραση και κρυφακούγοντας τους γείτονες. Όταν διαπιστώσουν ότι οι νέοι τους γείτονες είναι αλλοδαποί μετανάστες, γίνονται έξαλλοι. Αρχίζουν να οπλοφορούν και να σχεδιάζουν τη φυσική εξόντωσή τους. Η απειλή είναι οι ήχοι των άλλων και το ζευγάρι μετατρέπεται σε γελοίους και θλιβερούς υπερασπιστές ενός ανύπαρκτου οχυρού. Όταν, ωστόσο, οι θλιβεροί άνθρωποι οπλοφορούν, γίνονται εξαιρετικά επικίνδυνοι.

Στην παράσταση το διαμέρισμα της Απειλής τοποθετείται στο κέντρο μιας δυσ-τοπίας: ένα καθιστικό, περικυκλωμένο από μια αφιλόξενη παραλία. Ωστόσο, το αληθινό ναυάγιο συντελείται μέσα στο διαμέρισμα. Το κωμικό εναλλάσσεται με την υπερβολή του ωμού ρεαλισμού κοιτάζοντας με το μικροσκόπιο τον φασισμό που μπορεί να κρύβεται μέσα σε ένα ζευγάρι παντόφλες ή σε ένα πακέτο γαριδάκια».

Ο Δήμος Μυτιλήνης παραχώρησε ειδικά για τις ανάγκες αυτής της παράστασης εκατόν ογδόντα σωσίβια που έφεραν μαζί τους πρόσφυγες από τη Συρία, οι οποίοι πέρασαν τη θάλασσα για να σωθούν. Τα σωσίβια αυτά, ένα τεκμήριο της οδύνης του εξόριστου σώματος του «ξένου», μετατρέπονται σε τοίχους του διαμερίσματος του ζευγαριού.

Και προς το τέλος της εβδομάδας ξεκινάει ο «Τίμων ο Αθηναίος» από το Εθνικό Θέατρο, μια παράσταση που είδαμε τον περασμένο Ιούνιο για τρεις preview παραστάσεις. Επιστρέφει  από τις 27 Σεπτεμβρίου στο θέατρο Rex Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη».

Ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής και σκηνοθέτης Στάθης Λιβαθινός καταπιάνεται με ένα από τα πιο αινιγματικά και γοητευτικά έργα του μεγάλου δραματουργού Ουίλιαμ Σαίξπηρ  και του Τόμας Μίντλτον .

«Ο Σαίξπηρ δεν κάνει τίποτα μικρό, αναμετριέται  πάντα με κάτι  πολύ μεγάλο….»    σημειώνει ο κ. Λιβαθινός.

Ο Τίμων, άρχοντας στην πόλη των Αθηνών, ζει αμέριμνα τη ζωή του κάνοντας δώρα στους πιστούς και αγαπημένους φίλους του. Απολαμβάνει τη συντροφιά τους και πιστεύει στην τιμιότητά και ευγνωμοσύνη τους. Κάποια στιγμή οι φιλίες του Τίμωνα θα δοκιμαστούν και όσοι ευεργετήθηκαν από αυτόν θα κληθούν να αποδείξουν τα αισθήματά τους απέναντί του.

Ο Σαίξπηρ στον Τίμωνα αφήνει κατά μέρος τον έρωτα και τα μεγάλα αγωνιώδη ερωτήματα και καταπιάνεται με ένα θέμα απτό και καθημερινό, γνώριμό μας όσο λίγα! Ένα έργο-πρόκληση για τον πλούτο, το χρέος, τη φιλία, την κολακεία, την τυφλότητα, τις ψευδαισθήσεις, τη γενναιοδωρία, την αχαριστία, διαχρονικό και πάντα επίκαιρο.

Από αυτή την εβδομάδα θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τρεις μοναδικές και αρκετά διαφορετικές  αλλά συνάμα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες παραστάσεις και ένα φεστιβάλ.  Και κάπως έτσι, με βασικά ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη θα αφήσουμε τον Σεπτέμβρη.

Κείμενο: Ειρήνη Γκότση (Lavart)