“φως που γυρνάει αργά (φως) / χείλη ανθεκτικά (ροζ)”
Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια από τις πρώτες κουβέντες που είχαμε πριν από δύο χρόνια σε μια ταράτσα, κάπου στην Θεσσαλονίκη, όταν ρώτησα τη Nalyssa Green, τι μουσική θα βρω αν ψάξω το κινητό της. “Μαρινέλα, Τζένη Βάνου… και γενικά πολύ ελληνική μουσική, αλλά παλιότερη“. Μερικούς μήνες μετά έβγαλε τον πρώτο της ελληνόφωνο δίσκο “Μπλουμ” για τον οποίο έχω εκφράσει πολλάκις τον θαυμασμό μου.
Ένας από τους λόγους που “δέθηκα” μαζί του, ήταν διότι ότι μπορούσα να αισθανθώ και να “διαβάσω” τνς βίντατζ ελληνική μουσική σε κομμάτια όπως το “Πάλι Καλά” και το “Πέφτοντας“. Είχε περιπλέξει πανέμορφα τις καθαρές εκείνες μελωδικές επιρροές με την δική της ιδιαίτερη και εναλλακτική αισθητική (βλ. “Κοκτέιλ“). Και ήταν τότε που η Nalyssa απέδειξε περίτρανα πως είναι μια μουσικός που δημιουργεί συνθέσεις που “φεύγουν” από το μεγάλο της χιτ. Και συνεχίζει να το αποδεικνύει μέχρι σήμερα, με την κυκλοφορία των δύο πρώτων τραγουδιών του καινούριου της δίσκου, “Αγκαλιά” και το ολόφρεσκο “Φως“.
Μετά την ζωντανή τους πρεμιέρα στη συναυλία της στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, όπου ανακοίνωσε μάλιστα και την κυκλοφορία του δεύτερου ελληνόφωνου δίσκου κάπου μέσα στο φθινόπωρο, η Nalyssa Green κυκλοφόρησε επίσημα σε audio μορφή το “Φως“, μια παράταιρα όμορφη μπαλάντα με σχεδόν εξωγήινη παραγωγή από τα χέρια του Vasilis Dokakis και στίχους και μουσική φυσικά δικά της. Με τα αγνά και αέρινα φωνητικά της, μας τραγουδά για τις διαστάσεις του φωτός μέσα από ποιητική στιχουργία και έντονα επηρεασμένη από το ελληνικό τραγούδι και μελωδία.
Nalyssa Green – Φως
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
H φωτογραφία ανήκει στην εξαιρετική Μαρίζα Καψαμπέλη.
