Ο ρομαντικός φωτογράφος Tim Walker αφηγείται τις δικές του σουρεαλιστικές ιστορίες σε κάθε editorial μόδας και ξεχωρίζει
Το Σεπτέμβριο του 2019 και για έξι μήνες, φιλοξενήθηκε στο «Victoria and Albert» , το μεγαλύτερο εθνικό μουσείο εφαρμοσμένων και διακοσμητικών τεχνών σχεδιασμού και γλυπτικής στον κόσμο, η έκθεση «Wonderful Things», αφιερωμένη στο συνολικό έργο του Tim Walker. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του 50χρόνου Βρετανού φωτογράφου μόδας, μετά από μία διαρκή συνεργασία με τα πιο ποιοτικά περιοδικά μόδας. Vogue, W Magazine και Love, είναι οι εκδόσεις όπου δημοσιεύονται με σταθερό ρυθμό τα τελευταία 25 χρόνια, ανατρεπτικά editorial υπό την επιμέλειά του. Είναι πολλά εκείνα τα στοιχεία τέχνης που συνθέτουν το αναγνωρίσιμο ύφος των λήψεών του. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, που ένα μουσείο τέτοιας εμβέλειας και ιστορικότητας, περιέλαβε στο πρόγραμμά του μία δική του έκθεση με τόσο πλούσιο υλικό. Ο ταλαντούχος φωτογράφος διακρίθηκε από νωρίς για την καλλιτεχνική του προσέγγιση και δικαίως αναγνωρίστηκε το έργο του από τους φορείς ενός τέτοιου μουσείου.
Μαθητεύοντας αρχικά, για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ως βοηθός του Richard Avedon στη Νέα Υόρκη, επιστρέφει τελικά στην Μ. Βρετανία, όπου ξεκινά τη συνεργασία του με βρετανικές εφημερίδες. Σε ηλικία 25 ετών, θα δημοσιεύσει στη Βρετανική Vogue, το πρώτο του editorial και θα ακολουθήσουν σύντομα σπουδαίες συνεργασίες. Σε αυτή τη φάση χρονικά, μία νέα εποχή διαμορφώνεται στις συντακτικές ομάδες περιοδικών τέτοιου βεληνεκούς, όπου η επιμέλεια των editorials επικεντρώνεται στη δημιουργία κινηματογραφικών σκηνικών. Η γενιά του Tim Walker, έρχεται αντιμέτωπη με μία νέα πρόκληση για το επερχόμενο millenium στον κόσμο της μόδας. To πεδίο ενδιαφέροντος για τους φωτογραφικούς φακούς, μετατοπίζεται από την εκρηκτική ομορφιά των super models στη σύνθεση περίτεχνων φόντων με πιο συμβατές φιγούρες μοντέλων, σίγουρα όχι τόσο εκθαμβωτικών. Δεν είναι η αντικειμενικά αψεγάδιαστη εικόνα των μοντέλων, αυτή που κυριαρχεί πια σε κάθε πλάνο. Ούτε το σώμα, ούτε το πρόσωπο αυτών. Η αίσθηση του εξωπραγματικού μεταφέρεται κυρίως μέσα από τον χώρο, όπου λαμβάνει χώρα κάθε λήψη και όχι από την ανυπέρβλητη ομορφιά των μοντέλων των ‘90s. Σχεδόν σε κανένα από τα διάσημα editorial του Tim Walker, δεν πρωταγωνιστεί κάποιο από τα θορυβώδη ονόματα αυτών. Εξαίρεση, η Βρετανίδα Kate Moss, με την οποία εξακολουθεί να συνεργάζεται ως το κυρίαρχο brand βρετανικού model icon. Υπήρξε πιστός στις προτιμήσεις του, τονίζοντας την βρετανική καταγωγή των μοντέλων του. Μερικές από αυτές όπως η Lily Cole, η Karen Elson,η Edie Campbell, η Stella Tenant, αλλά και η Αμερικανοϊρλανδή Kristen McMenamy, ενσάρκωσαν αρκετές φορές τις θεατρικές ηρωίδες του. Όχι για την εξαίσια ομορφιά τους, αλλά για την εναρμονισμένη μεταμόρφωσή τους μέσα σε ένα ρομαντικό, φανταστικό, σουρεαλιστικό τοπίο.
Το δημιουργικό επιτελείο γύρω από τον κόσμο της υψηλής μόδας, συχνά αγγίζει τις προεκτάσεις της τέχνης κατά την παρουσίαση των επόμενων τάσεων. Πέρα από τους σχεδιαστές, αυτοί που αναλαμβάνουν να επικοινωνήσουν την κάθε δημιουργία τους με το κοινό, είναι οι συντακτικές ομάδες των περιοδικών, οι στιλίστες, οι make up artists, οι hair stylists και φυσικά οι φωτογράφοι. Στην περίπτωση του Tim Walker είναι φανερή η έντονη σχέση όλων αυτών, προκειμένου να υπερβαίνει κάθε φορά την ρεαλιστική οπτική της μόδας. Η κανονικότητα γι’ αυτόν, πιθανότατα, είναι μία βαρετή κατάσταση που αδυνατεί να την συνδέσει με την υπερβολή της υψηλής ραπτικής. Εξάλλου, η υψηλή ραπτική φυσικά και δεν ανταποκρίνεται στη μαζική καθημερινότητα. Αντίθετα, εμπεριέχει την αίσθηση του φαντασιακού, της σύνθετης μεγαλομανίας και του μετέωρου βήματος μεταξύ τέχνης και υπερρεαλισμού. Στοιχεία που περιστοιχίζουν συχνά τις φωτογραφίες μόδας του Βρετανού. Ακόμη κι αν το πρωτογενές υλικό του δεν προέρχεται από την υψηλή ραπτική, το τελικό αποτέλεσμα θα παραπέμπει σε μία ιστορία συγγραφική θεατρική, comics, animation, σίγουρα όχι συμβατή με την πραγματική διάσταση μέσα στην οποία λαμβάνει χώρα. Η ανάγκη του προσανατολίζεται κυρίως στη δημιουργία μικρών ηρωίδων αλλοτινής ή μελλοντικής εποχής. Γι’ αυτό και δικαιωματικά του ανήκει ο προσδιορισμός του παραμυθά φωτογράφου μόδας.
Στην καταγραφή των δικών του παραμυθιών μόδας, συνεργάστηκε αρκετές φορές με την ευρηματική, επίσης Βρετανή, fashion editor Grace Coddinghton. Η 79χρόνη, ευθύνεται για τη μεγάλη ανατροπή στην παρουσίαση των editorials στα κορυφαία περιοδικά μόδας, τα τελευταία 40 χρόνια. Η παθιασμένη τόλμη της να συνθέτει εικόνες φανταστικού και πραγματικού κόσμου, συγχρονίστηκε με τη διάθεση του Tim Walker να βρίσκεται σχεδόν μόνιμα σε μία τάση υπέρβασης της κανονικότητας. Το τελικό αποτέλεσμα παρόλ’ αυτά διαχέεται από μία αρτιότητα, με ιστορικές αναφορές σε σημεία, αλλά συνολικά αφορά μία εικόνα πρωτότυπη και πρωτοποριακή.
Το πλούσιο μέχρι στιγμής έργο του, πέρα από τις αμέτρητες σελίδες περιοδικών μόδας, αποτυπώνεται ήδη σε επτά ξεχωριστές εκδόσεις συλλογών του. Παράλληλα, συνεχίζεται η παρουσίαση της πορείας του μέσω εκθέσεων είτε σε μουσεία, είτε σε γκαλερί, κυρίως στη Βρετανία, όπου είναι και ιδιαίτερα γνωστός. Αναμφισβήτητα, η μεγαλύτερη τιμή αναφορικά του ονόματός του υπήρξε η έκθεση «Wonderful Things» στο V&A, για την οποία υπήρχε σχετική τριετής προετοιμασία. Πέρα από τις προϋπάρχουσες φωτογραφίες, συμπεριέλαβε στην εν λόγω έκθεση 10 νέα φωτογραφικά project, εμπνευσμένος από τον ιστορικό πλούτο του μουσείου. Κατέχει πλέον μία ιδιαίτερη θέση στην κατηγορία της γενιάς του, διαμορφώνει επιρροές και τάσεις γιατί κυρίως εκφράζεται διαφορετικά. Ο Βρετανός φωτογράφος παρακάμπτει την αντικειμενική παράμετρο και δηλώνει πιστός εξερευνητής της αθέατης, ανέκφραστης, αδήλωτης ομορφιάς που πάντα κάπου βρίσκεται γύρω μας. Αυτή του η πίστη είναι ότι ξεχωρίζει στο έργο του.
Διαβάστε επίσης:
Peter Lindbergh – Ο πιο πετυχημένος ασυμβίβαστος φωτογράφος μόδας των ’90s
Κείμενο: Γεωργία Σταυρίδου (Lavart)
Φωτογραφία εξωφύλλου: Tim Burton’s Magical Fashion
Πηγές φωτογραφιών: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17
