Αφιερωμένο σε όλους αυτούς τους «εγώ δεν είμαι με κανέναν».
Τι γνώμη θα σχηματίζατε για κάποιον που ενώ τον ρωτάτε για το έγκλημα που διαπράχτηκε μπροστά στα μάτια του, εκείνος αρχίζει τα “ναι μεν, αλλά…” προσπαθώντας να μοιράσει τις ευθύνες ανάμεσα στον θύτη και το θύμα;
Τι γνώμη θα σχηματίζατε για εκείνον που τον καλείτε να μιλήσει για τον βιασμό και εκείνος αρχίζει τα “ναι μεν, αλλά…”, πασχίζοντας να “εξηγήσει” το έγκλημα του βιαστή εκτοξεύοντας κατηγορίες ενάντια στο θύμα του βιασμού;
Τι γνώμη θα σχηματίζατε για εκείνον που ενώ οι πάντες βλέπουν τον τραμπούκο να τραμπουκίζει, το φονιά να κυκλοφορεί με το σουγιά, τον υπάνθρωπο να χουλιγκανίζει, αυτός αρχίζει τα “ναι μεν, αλλά…” προσπαθώντας να βάλει στην ίδια ζυγαριά τον αλήτη με τα θύματά του;
Και τι γνώμη θα σχηματίζαμε για αυτόν τον “ισαποστάκια” όταν από τη μια μεριά ο θύτης είναι ο Πούτιν και όταν από την άλλη μεριά το υποψήφιο θύμα είναι μια ολόκληρη Ελεύθερη κι Ανεξάρτητη εδώ και 30 χρόνια Πατρίδα;
«Τα πιο καυτά καζάνια της Κόλασης είναι για αυτούς που σε περίοδο πολέμων και κρίσεων επιλέγουν την ουδετερότητα» είχε κάποτε γράψει ο Δάντης.
Ο κανονικός ο original έτσι, όχι ο «δικό σας συνάδελφοι, καριόκα σε μισώ»…
Διότι ΠΑΝΤΑ θα υπάρχουν οι προκλητικοί διπλωματάκηδες. Αυτοί οι ύπουλοι αντιαισθητικοί που γουστάρουν να είναι και με χωροφύλαξ και με αστυφύλαξ.
Αυτοί οι δίχως προσωπικότητα που παραμονές εκλογών παραγγέλνουν δύο ανθοδέσμες, τη μία για τον έναν υποψήφιο δήμαρχο αν εκλεγεί, την άλλη για το δεύτερο υποψήφιο δήμαρχο αν εκλεγεί.
Αυτοί που με τη σιωπή τους νομίζουν ότι δεν παίρνουν έτσι θέση και είναι ΠΑΝΤΑ εξασφαλισμένοι.
Στην πραγματικότητα όμως αυτή τους η σιωπή είναι ΤΟΣΟ εκκωφαντική. Αυτή τους η σιωπή κάνει ΤΕΤΟΙΟ θόρυβο…
ΚΑΙ σε αυτόν τον πόλεμο λοιπόν κάποιοι δεν είναι με κανέναν λένε.
Δεν είναι ούτε με τη Ρωσία ούτε με την Ουκρανία.
Σαν να λέμε ούτε με το βιαστή ούτε με τη βιασμένη.
Ούτε με το Χίτλερ ούτε με τον Τσώρτσιλ.
Ούτε με τον Τούρκο δυνάστη ούτε με τον ξεσηκωμένο Έλληνα του ’21.
Ούτε με τον Κεμάλ ούτε με το δόλιο ξεριζωμένο πρόσφυγα του’ 22.
Ούτε με τον Ξέρξη ούτε με το Λεωνίδα.
Ούτε με το Ρωμαίο δήμιο ούτε με τον επαναστάτη Σπάρτακο.
Ούτε με τον κατακτητή ούτε με το σκλάβο.
Ούτε με το σφαγέα ούτε με το σφαγμένο.
Ούτε με το θύτη ούτε με το θύμα.
Ούτε με τον εισβολέα ούτε με τον αμυνόμενο.
Ούτε με το βασανιστή ούτε με το βασανισμένο.
Ούτε με τον ένοχο ούτε με τον αθώο.
Δηλαδή τι μας λένε;
Μα φυσικά ότι αυτός που εκτελεί στο Κίεβο εδώ και 4 μέρες αθώα παιδιά ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ με τα αθώα αυτά παιδιά.
Ότι ο Βλαδίμηρος Χίτλερ…εεε Πούτιν -συγνώμη, καμιά φορά μού ξεφεύγουνε- που απειλεί με πυρηνικά ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ με το Ζελένσκι που 4 μέρες τώρα φορά τον μπερέ και πολεμά αγκαλιά με τους συντρόφους για τη Μάνα Γη τους.
Εντωμεταξύ όλοι αυτοί είναι κάτι τύποι που για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα του Ρώσου ημιπαράφρονα πετάνε και κάτι άλλες «ομορφιές» του στυλ «ναι αλλά για Γιουγκοσλαβία, για Πόλεμο του Κόλπου, για Βιετνάμ, για Μικρασιατική Εκστρατεία, για Πελοποννησιακό Πόλεμο, για Κάθοδο των Μυρίων δεν λέτε κάτι».
Θα μου πείτε τώρα «κάτσε ρε φίλε, η Ιστορία έχει Σχετικότητα». Φυσικά και έχει, όμως έχει και κάτι άλλο, ΑΚΟΜΑ πιο σημαντικό: Συνέχεια.
ΤΙ σημαίνει αυτό πρακτικά;
Όταν ΣΗΜΕΡΑ γίνεται μία εισβολή από ένα κράτος-τύραννο στο οποίο έχουν καταργηθεί εκλογές (Πούτιν Πρόεδρος ως το 2040 για τους αδαείς) ΑΠΕΝΝΤΙ σε ένα Αυτόνομο Έθνος, τότε καταδικάζουμε ΑΥΤΟ. Χωρίς ‘ναι μεν αλλά’.
Αντί για καταδίκη, οποιαδήποτε αναφορά σε παρελθούσες επιθέσεις και παλιούς πολέμους δίνουν τροφή και συγχώρεση στον ΕΙΣΒΟΛΕΑ.
Όσο κι αν όντως έγιναν.
Άλλωστε, ΟΤΑΝ έγιναν κι αυτές, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ήταν καταδικαστέες.
ΤΟΤΕ όμως, όχι ΤΩΡΑ.
ΤΩΡΑ είμαστε στο πλευρό του γενναίου Ουκρανού και της γενναίας Ουκρανίδας που μάχεται για τα Άγια των Αγίων τους.
Και όποιος αντί να καταδικάσει, εκσφενδονίζει μαργαριτάρια για το τι έκαναν άλλοι τον περασμένο αιώνα, είναι μέρος του προβλήματος.
Διότι πρόκειται για αηδιαστικό έμπορο πολέμων.
Εσείς που τα λέτε αυτά, ΝΑΙ ΕΣΕΙΣ που κάνετε τέτοιο ΠΛΥΝΤΗΡΙΟ ΑΙΜΑΤΟΣ, μαντέψτε κάτι:
Ο Αδόλφος σάς καμαρώνει από την Κόλαση.
Κείμενο: Στέφανος Νικολαΐδης (Lavart)
