Μικροί, ίσως άθελά μας, να συνδέαμε τη Θεσσαλία με τη Θεσσαλονίκη. Μπορεί και να τις τοποθετούσαμε κοντά μεταξύ τους στο μάθημα της γεωγραφίας, εκεί που μαθαίναμε για τα διαμερίσματα, τους νομούς και τις πρωτεύουσες. Αυτός ο αυθόρμητος συνειρμός, όπως και τόσοι άλλοι, ενδεχομένως να θάφτηκε στην πορεία προς την «ώριμη» σκέψη του ενήλικα, που αναπαύεται στις απαντήσεις και ξεχνά το ερώτημα.
Θεσσαλονίκη, λοιπόν, και η περιέργειά μου παραμένει. Θυμάμαι τον θρύλο της γοργόνας που ρωτά τους ναυτικούς αν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος, ο αδελφός της. Και τρομάζω να πω την αλήθεια. Δε θέλω να χαθώ στην ταραχή της.
Ανοίγω και ψάχνω. Διαβάζω πως η Θεσσαλονίκη είναι η αδελφή του «Μέγα» Αλέξανδρου, ετεροθαλής: του Φίλιππου η κόρη και της Νικισίπολης, μιας πριγκιποπούλας από τη Θεσσαλία. Ο Φίλιππος σκαρφίστηκε το όνομα για να τιμήσει τους Θεσσαλούς συμμάχους του. Είναι των Θεσσαλών η νίκη κι αυτός ο αρχηγός τους. Ταπεινωμένοι φεύγουν Φωκείς και Αθηναίοι.
Θεσσαλία… Νικησίπολη… Θεσσαλονίκη.
Ο Αλέξανδρος πεθαίνει κι ο Κάσσανδρος παντρεύεται την αδελφή του. Για να στεριώσει τη βασιλεία του. Τη θεμελιώνει πάνω σε καινούρια πόλη, κι έτσι η νύφη του Κάσσανδρου γίνεται η Νύμφη του Θερμαϊκού. Και επιβιώνει ως σήμερα, κι ας μην είναι γοργόνα.
Κείμενο: Βαγγέλης Κανσίζογλου (Lavart)
Πηγές φωτογραφιών: Εξώφυλλο, 1
Πηγές κειμένου: 1, 2, Wilcken, Ulrich, Αρχαία Ελληνική Ιστορία, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση (9η έκδοση) 1976.