Η ιστορία πίσω από το σενάριο της σειράς του Netflix
Η δολοφονία του λόρδου Mountbatten από τον Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό
Ο λόρδος Mountbatten (ή «θείος Dickie», όπως αποκαλείται χαΐδευτικά από τους συγγενείς του), ξάδελφος της βασίλισσας Ελισάβετ και θείος του πρίγκιπα Καρόλου αλλά και μέντοράς του, δολοφονήθηκε στις 27 Αυγούστου 1979 στη διάρκεια των διακοπών του στην εξοχική του κατοικία στην Ιρλανδία: το σκάφος στο οποίο είχαν επιβιβαστεί ο Λόρδος με την κόρη και τα εγγόνια του εξερράγη, σκοτώνοντας τον ίδιο και τους δύο εγγονούς του, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Independent. Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός (IRA – Irish Republican Army) ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, δημοσιεύοντας την εξής σχετική δήλωση, η οποία δημοσιεύτηκε από τους New York Times: «Ο θάνατος του Λόρδου Mountbatten και οι φόροι τιμής που του αποδόθηκαν είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι με την απάθεια της βρετανικής κυβέρνησης και του αγγλικού λαού για τους θανάτους περισσότερων από 300 βρετανών στρατιωτών και τους θανάτους Ιρλανδών ανδρών, γυναικών και παιδιών στα χέρια των δυνάμεών τους». Ο IRA ιδρύθηκε το 1919, με κύριο αίτημα την ανεξαρτησία της Ιρλανδίας από το βρετανικό Στέμμα, στρέφοντας την προσοχή του στη Βόρεια Ιρλανδία μετά το 1948, όταν η Ιρλανδία κήρυξε την ανεξαρτησία της και μετονομάστηκε σε Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Υπολογίζεται ότι από το 1968 μέχρι το 1998, βομβαρδίστηκαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας συνολικά 10,000 τοποθεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο από τον IRA, με υψηλές απώλειες και από τις δύο πλευρές.
Ο γιος της Margaret Thatcher και το… ράλι στην έρημο
Το 1982, ο Mark Thatcher, γιός της πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Margaret Thatcher, συμμετείχε στο Ράλι Παρίσι-Ντακάρ (που πλέον διεξάγεται υπό την ονομασία «Ράλι Ντακάρ»), έναν από τους ιστορικότερους αλλά και δυσκολότερους αγώνες με μηχανοκίνητα οχήματα παγκοσμίως, που διεξάγεται από το 1979, με σημείο εκκίνησης την πόλη της Λισαβόνας και σημείο τερματισμού την πόλη Ντακάρ, στη Σενεγάλη. Στις 10 Ιανουαρίου 1982, αυτός και η ομάδα του εμφανίστηκαν για τελευταία φορά στη Σαχάρα, και δύο ημέρες αργότερα, αναφέρθηκε επίσημα ως αγνοούμενος. Δεν υπάρχουν πηγές που αναφέρουν ότι η Thatcher κατέρρευσε μπροστά στη Βασίλισσα, όμως στις 13 Ιανουαρίου, η πρωθυπουργός ξέσπασε στη διάρκεια μίας συνάντησης στο Imperial Hotel στο Λονδίνο, όταν πληροφορήθηκε πως το «αγαπημένο της παιδί» (όπως παραδέχεται στο «Στέμμα») αγνοείται.
«Έχασε την ισορροπία της και έκλαιγε», ανέφερε κάποιος έξω από το ξενοδοχείο σε δημοσιογράφους εκείνη την εποχή, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων RadioTimes. «Αμέσως μετά συγκράτησε τον εαυτό της και είπε ότι θα όλα θα πάνε καλά. Λυπήθηκα πολύ για εκείνη».
Είχε κινητοποιηθεί αμέσως μια διεθνής αποστολή διάσωσης και, τελικά, ο Mark βρέθηκε ζωντανός στις 14 Ιανουαρίου, αφού ένα αεροπλάνο τους εντόπισε σε τοποθεσία πάνω από 30 μίλια εκτός κούρσας. Ο Mark φαινόταν να βρίσκεται σε καλή ψυχολογική κατάσταση, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους πως ήθελε «μια μπύρα και ένα σάντουιτς, ένα μπάνιο και ένα ξύρισμα».
Ο μυστηριώδης εισβολέας των Ανακτόρων
Τον Ιούνιο του 1982, ο Michael Fagan, ένας άνεργος ελαιοχρωματιστής, εισέβαλε στα ανάκτορα του Μπάκινγκχαμ, περιπλανήθηκε στο εσωτερικό τους και τελικά έφυγε χωρίς να γίνει αντιληπτός. Ένα μήνα αργότερα, εισέβαλε και πάλι στα Ανάκτορα – αυτή τη φορά στο υπνοδωμάτιο της βασίλισσας Ελισάβετ.
«Ήταν ήδη ξύπνια όταν μπήκα στο δωμάτιό της», αναφέρει ο Fagan στην εφημερίδα The Sun. «Ανακάθισε στο κρεβάτι της φωνάζοντας ‘τι κάνεις εσύ εδώ;’ και έτρεξε αμέσως να φωνάξει κάποιον». Στη σειρά, η Βασίλισσα φαίνεται να συζητά με τον άντρα: «Αυτό δε συνέβη!» σχολιάζει ο Fagan. «Μόλις με είδε, με προσπέρασε τρέχοντας και έφυγε γρήγορα από το δωμάτιο».
Η εφημερίδα “The Sun”, στο ίδιο άρθρο, αναφέρει πως ο άνδρας περισσότερο κινητοποιήθηκε από το γεγονός του χωρισμού του με τη γυναίκα του, παρά από τις σκληρές πολιτικές της πρωθυπουργού. Ο Michael Fagan πέρασε τρεις μήνες σε ψυχιατρικό ίδρυμα⋅ η πράξη του τότε, δεν αποτελούσε ποινικό αδίκημα, οπότε δεν καταδικάστηκε για την καταπάτηση ιδιωτικής περιουσίας. Κατηγορήθηκε για κλοπή (ενός κρασιού), αλλά οι κατηγορίες απορρίφθηκαν όταν ο δράστης παραπέμφθηκε για ψυχιατρική αξιολόγηση. Μόνο το 2007, όταν το Παλάτι του Μπάκιγχαμ ορίστηκε ως «οριοθετημένη περιοχή» για τους σκοπούς του άρθρου 128 του Νόμου περί Σοβαρού Οργανωμένου Εγκλήματος και Αστυνομίας 2005, η εισβολή στο χώρο των Ανακτόρων κατέστη ποινικό αδίκημα.
Ο Πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ
Στις 2 Απριλίου 1982, η Αργεντινή εισέβαλε στα νησιά Φώκλαντ, τα οποία αποτελούσαν βρετανικό υπερπόντιο έδαφος που βρίσκεται στο νότιο Ατλαντικό. Σε απάντηση, η Thatcher έστειλε πολεμικά πλοία για να πάρει τα νησιά σε αυτό που έγινε γνωστό ως Πόλεμος των Φώκλαντ. Χρειάστηκαν αρκετές εβδομάδες για να φτάσει ο βρετανικός στόλος, καθώς τα νησιά βρίσκονται 8.000 μίλια μακριά από το Ηνωμένο Βασίλειο. Στις 14 Ιουλίου, οι Αργεντινοί παραδόθηκαν τελικά και οι Βρετανοί ανέλαβαν τα νησιά. Αφού κέρδισε τον πόλεμο στα νησιά Φώκλαντ, η θητεία της Thatcher έφτασε σε ένα σημαντικό σημείο καμπής και μάλιστα την βοήθησε να επανεκλεγεί.
Η διαφωνία μεταξύ της Βασίλισσας και της Thatcher για τις κυρώσεις κατά του Απαρτχάιντ
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρκετά κράτη επέβαλαν κυρώσεις κατά της Νότιας Αφρικής, εκφράζοντας τη διαφωνία τους με το καθεστώς Απαρτχάιντ (Apartheid) το οποίο είχε εφαρμοστεί από λευκούς το 1948, νομιμοποιώντας το φυλετικό διαχωρισμό ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους στη χώρα. Η Thatcher είχε ταχθεί κατά των κυρώσεων αυτών σε πρώτη φάση⋅ η εφημερίδα The Sunday Times το 1986, δημοσίευσε ένα άρθρο αναφέροντας πως η Βασίλισσα απογοητεύτηκε από τη στάση της πρωθυπουργού και από την αδυναμία της να επιβάλλει κυρώσεις, ενώ χαρακτήρισε την πρωθυπουργό ως «αδιάφορη, εριστική και διχαστική». Ωστόσο, σύμφωνα με το βρετανικό σύνταγμα, το Στέμμα δεν μπορεί να εκφράσει πολιτικές απόψεις δημόσια και πρέπει να παραμείνει αχρωμάτιστο και όσο πιο αντικειμενικό γίνεται.
Αργότερα, τα Ανάκτορα αρνήθηκαν την ειδησεογραφική έκθεση και ο εκπρόσωπος του Παλατιού Michael Shea δήλωσε δημοσίως: «Όπως και με όλους τους προηγούμενους πρωθυπουργούς, η Βασίλισσα απολαμβάνει μια σχέση εμπιστοσύνης με την κυρία Thatcher και τυχόν απόψεις που κυκλοφορούν και διαδίδονται ως αυτές του Στέμματος, δεν έχουν καμία απολύτως βάση». Παρόλο που στο «The Crown» η Ελισάβετ φαίνεται βαθιά δυσαρεστημένη με τη στάση και τις απόψεις της πρωθυπουργού, στην πραγματικότητα δε γνωρίζουμε την αντιμετώπιση της Βασίλισσας και δεν έχει επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο. Τελικά, ωστόσο, η Thatcher τελικά επέβαλε περιορισμένες κυρώσεις στη Νότια Αφρική, το φθινόπωρο του 1986.
Η παραίτηση της πρωθυπουργού και η αποχώρησή της από τη Downing Street
Όπως φαίνεται στο φινάλε, ο Geoffrey Howe νίκησε τη σιδηρά κυρία όταν παραιτήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1990. Η αρχή του τέλους σηματοδοτήθηκε με την ομιλία του Howe που επέκρινε ανοιχτά και με ωμή ειλικρίνεια την πρωθυπουργό. Ο πρώην καγκελάριος, γραμματέας εξωτερικών και αναπληρωτής πρωθυπουργός της Thatcher δήλωσε στην τηλεόραση για τις πολιτικές της πρωθυπουργού πως «είναι μάλλον σαν να στέλνεις τους καλύτερους παίκτες σου στον αγώνα μόνο για να ανακαλύψουν όταν ξεκινά το ματς, πως ο αρχηγός της ομάδας τους ξεγέλασε».
Ο Howe υπέβαλε την παραίτησή του μόλις δύο ημέρες πριν το Συντηρητικό Κόμμα ψηφίσει τον ηγέτη του. Δεδομένου ότι η Thatcher είχε ήδη χάσει την απήχησή της και δεν είχε πια την υποστήριξη του κόμματος, ο John Major εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και δήλωσε υποψηφιότητα – και εκλέχθηκε αργότερα ως ο νέος αρχηγός των Συντηρητικών, μέχρι και το 1997. Η Thatcher παραιτήθηκε λίγες μέρες αργότερα και έφυγε από τη Downing Street για τελευταία φορά βαθιά συγκινημένη και με δάκρυα στα μάτια, όπως απεικονίζεται στη σειρά.
Το παρόν άρθρο συντάχθηκε από τη Μαρία Στεφιάδου (Lavart)
