Τα πορτραίτα των «12 ενόρκων» στο σήμερα

Αυτό που αρχικά τοποθετεί τον θεατή στην ατμόσφαιρα της παράστασης είναι σίγουρα η μουσική του Γιώργου Περού, η οποία ντύνει από τα πρώτα κιόλας λεπτά το σκηνικό της δεκαετίας του 50’ και τους 12 ενόρκους του Reginald Rose. Η σκηνοθεσία είναι της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη που εδώ και 3 χρόνια, εκτός άλλων (a-priori), συνεχίζει σταθερά και με μεγάλη επιτυχία τους 12 της. Με ελάχιστες αλλαγές αναφορικά με το περυσινό καστ η παράσταση ανηφόρισε για 2^η φορά στη Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά στο θέατρο Εγνατία (πέρυσι είχε παιχτεί στην Ε.Μ.Σ.)

Τα φώτα της παράστασης είναι ζεστά και η δουλειά η οποία έγινε με αυτά μόνο ως πετυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί. Παρόλα αυτά, στη συγκεκριμένη φωτογράφιση επέλεξα τα πιο ψυχρά χρώματα σε μία προσπάθεια να παντρέψω τις διαχρονικές και οικουμενικές ανθρώπινες παθογένειες που πολύ εξαίσια θίγει ο Rose και πετυχαίνει σύσσωμος ο θίασος, με το ελληνικό ψυχρό και ανέλπιδο σήμερα. Έτσι δεν ζήτησα από τους 12 να ντυθούν με τα ρούχα της παράστασης, θεώρησα χρήσιμο να τονίσω την πλευρά της στιγμής, του τώρα, του σήμερα.

Φωτογραφήθηκαν:

Κωνσταντίνα Νικολαΐδη, Χριστόδουλος Στυλιανού, Παντελής Παπαδόπουλος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Γιώργος Γιαννόπουλος, Περικλής Λιανός, Βασίλης Παλαιολόγος, Χάρης Μαυρουδής, Μανώλης Ιωνάς, Απόλλων Μπόλλας, Αλέξανδρος Πέρρος, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος

Κείμενο: Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart)
Φωτογραφίες: Δημήτρης Φαργκάνης (Lavart)