Συνέντευξη με τον Πάνο Φραγκιαδάκη, τον Hans Zimmer των φοιτητικών μας χρόνων

Στη Μαρία

Περπατάω και τα μάτια μου σταματάνε σε ένα γκράφιτι με μαύρα γράμματα: “Τρελό μωράκι του ουρανού για σένα λιώνω”. Αστραπιαία, νιώθω ότι ακούω τη φίλη μου που με φωνάζει έτσι, ενώ στο μυαλό μου σβουρίζουν εικόνες από πάρτι που χόρευα τους “Λόγους Ταξικούς”, συναυλίες που δεν ένιωθα καλά αλλά φώναζα τους χιλιοτραγουδισμένους στίχους για παρηγοριά και εξεταστικές όπου θωράκιζα το μυαλό μου, ενώ στα ακουστικά μου έπαιζαν τραγούδια καθημερινής, ελληνικής τρέλας και έρωτα. Κοινώς, η μουσική των Χατζηφραγκέτα θα μπορούσε να είναι το soundtrack της φοιτητικής μου ζωής και ο Πάνος Φραγκιαδάκης ο φίλος που θα πίναμε μαζί φραπέδες.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με το Σπύρο Γραμμένο;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Προέκυψε από ένα τηλεφώνημα του Σπύρου πρακτικά, όταν μου πρότεινε να παίξουμε παρέα. Γενικά, ψάχναμε ένα λόγο να βρεθούμε μαζί στη σκηνή, χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς θα βγει- αλλά ξέρεις, τελικά εμπιστεύεσαι αυτό το αόρατο που σε κινεί να κάνεις κάποια πράγματα.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Ακούγοντας το “Τζετέ και Ερωτικά” ένιωσα πολλά vibes Χατζηφραγκέτα… Για σένα τι έχει αλλάξει;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Κοίτα, ο δίσκος περιέχει πολλά κομμάτια που ήταν παλιά και κάποια στιγμή θέλησα να τα βγάλω προς τα έξω, όπως βέβαια υπάρχουν και καινούργια. Όσον αφορά αυτό που είπες για τους Χατζηφραγκέτα, πρόκειται για ένα κομμάτι του εαυτού μου οπότε λογικό είναι να υπάρχουν αυτά τα Χατζηφραγκέτα vibes. Πέραν της φυσιολογικής εξέλιξης των πραγμάτων και του ίδιου μου του εαυτού, δεν έχει αλλάξει κάτι. Ίσως αυτή η κάποια αλλαγή φανεί περισσότερο στα επόμενα τραγούδια που θα έρθουν-ως προς το ύφος αλλά και τον ήχο.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Ας πούμε όταν άκουσα το “Σαν το Δαλάι” εντόπισα ομοιότητες με τους παλιούς σας δίσκους…

Πάνος Φραγκιαδάκης – Ναι, ο “Δαλάι” ήταν κομμάτι που είχα γράψει πιο παλιά και επειδή ως Χατζηφραγκέτα δεν έκατσε να κυκλοφορήσει κάποιος δίσκος,  το συμπεριέλαβα τώρα στη δική μου δουλειά.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Το καινούργιο κομμάτι σου “Σπίλμπεργκ” συνιστά πολιτική τοποθέτηση;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Είναι μια οπτική. Αφενός είναι ένα πιο κοινωνικοπολιτικό κομμάτι, αφετέρου πρόκειται και για ένα εσωτερικό κομμάτι.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – “Ξερό ψωμί και φέτα, Χατζηφραγκέτα”, μπλουζάκια με το λογότυπό σας παντού και φοιτητικά πάρτι με “Ταξικό”. Μετά από τόσα χρόνια και με όλα αυτά που έχετε ζήσει, πώς εξηγείς τον πανικό που έχει δημιουργηθεί γύρω από τα ονόματά σας;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Εάν ήξερα τη συνταγή αυτού και εάν υπήρχε συνταγή βασικά, θα το κάναμε όλοι σε κάθε μας ξεκίνημα. Δε μπορώ να δώσω μια ακριβή εξήγηση, ωστόσο αυτό που ξέρω είναι ότι όταν γράφαμε με το Βαγγέλη τα κομμάτια, υπήρχε- όσο παράξενο και αν ακουστεί- μία πιο γενική φιλοσοφία. Δε θέλαμε ποτέ να “προσβάλουμε” με επιθετικό τρόπο. Ακόμη και η βρισιά που λέγαμε ακουγόταν απενοχοποιημένη. Υπήρχε μια ταπεινότητα, ένας αυτοσαρκασμός και αυτοεξεφτιλισμός από την πλευρά μας. Δεν προκαλούσαν τα κομμάτια. Δε μπορείς να κρίνεις ή καλύτερα, να επικρίνεις κάποιον ή κάτι, αφού πρώτα δεν γειώσεις τον ίδιο σου τον εαυτό. Και βέβαια, υπήρχε διάθεση για χιούμορ σε ό,τι κι αν γράφαμε. Αλλά και πάλι, δεν ακολουθούσαμε κάποια γραμμή ή κανόνα- απλώς υπήρχε όλο αυτό. Μη νομίζεις, και εμείς ακόμα συνειδητοποιούμε πολλά που προϋπήρχαν πριν τα “συλλάβουμε”.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Πώς ξεκίνησε να βγαίνει το υλικό σας προς τα έξω, όταν κάνατε τα πρώτα σας βήματα;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Κατά βάση μέσω του MySpace, όπου και είχαμε ανεβάσει τα πρώτα μας κομμάτια. Το πρώτο live έγινε το 2008 στο Domahar, στο Παγκράτι με 20 άτομα- εκ των οποίων οι 10 ήταν φίλοι μας.  Μετά από κάποιο καιρό μας ανακάλυψαν οι “ΤΣΟΠΑΝΑ RAVE” και έτσι τους ανοίγαμε τα live στο “AFTER DARK”,στα Εξάρχεια.  Εκεί ουσιαστικά άρχισαν να μας ακούνε περισσότερα “εκπαιδευμένα” αυτιά-ώσπου κάποια στιγμή κλείσαμε εκεί το δικό μας πρώτο “επίσημο” live.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Οι πολλαπλές αναφορές στο ΚΚΕ και την κουλτούρα αυτού θα έλεγες ότι αντανακλούν και προσωπικά σας πιστεύω και αν ναι προς ποια κατεύθυνση;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Τα προσωπικά μου πολιτικά “πιστεύω” δεν είναι κομματικοποιημένα.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Άρα το ΚΚΕ το διακωμωδείτε ή όχι;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Κοίταξε, γενικά η διακωμώδηση αποδομεί κάποια πράγματα, έχοντας ως απώτερο σκοπό να δεις τυχόν κενά -αλλά πάντα χρειάζεται μέτρο γιατί αλλιώς το πράγμα καταντάει γελοίο. Εμείς δε διακωμωδούσαμε το ΚΚΕ σαν ΚΚΕ. Μάλλον την υπερβολή αυτού, τα γραφικά στοιχεία θα έλεγα (δε μιλάω για το ΚΚΕ). Στην ουσία πρόκειται για ένα κοινωνικό καθρέφτισμα…Μιας και το έφερε η κουβέντα, σήμερα υπάρχουν πολλές αριστερές παρατάξεις, οι οποίες πιστεύω ότι καλό θα ήταν να ενοποιηθούν. Πολεμάνε αλλά για διαφορετικές “γραμμές”. Αγωνίζονται όμως για το καλό του κοινωνικού συνόλου ή για τη γραμμή τους; Σίγουρα, δεν είμαι ο αρμόδιος θεωρητικός που θα κρίνει απενοχοποιώντας τον εαυτό του, απλώς με προβληματίζουν θέματα που με αφορούν και θα ήθελα το κάτι παραπάνω. Για μένα, είναι πολύ ωραίο να πολεμάς για το καλό του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου και τάσσομαι υπέρ αυτού- απλώς θεωρώ ότι κάτι πρέπει να αλλάξει- όσον αφορά τις παρατάξεις και τα κόμματα.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Για το σάλο που προκλήθηκε με το Ζακ τι έχεις να πεις;

Πάνος Φραγκιαδάκης –  Δε θα ήθελα να μιλήσω λεπτομερώς για το περιστατικό συγκεκριμένα, μιας και αναγνωρίζεται η κτηνωδία σε όλο της το μεγαλείο…Αυτό που είχα στο μυαλό μου έντονα είναι μια παλαιότερη στιγμή που μου έχει μείνει:είχα κάποτε δει στο facebook μια φωτογραφία ενός γκέι ζευγαριού να φιλιέται και από κάτω η λεζάντα έγραφε ότι “εάν κοινοποιήσεις μια τέτοια φωτογραφία, ένας ομοφοβικός φίλος θα σε κάνει unfriend.” Όταν το διάβασα, ένιωσα μια ενόχληση και αφού το ανέλυσα συνειδητοποίησα γιατί: Νομίζει αυτός που το ανάρτησε, ότι πολεμάει – γίνεται υπέρμαχος – στην συγκεκριμένη περίπτωση- των “γκέι” αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να προκαλεί ο ίδιος τον διαχωρισμό και να γίνεται πόλος έλξης βλακείας που την  συντηρεί μαζί με αυτούς που σχολιάζουν από κάτω.Θα ήταν πολύ πιο κοντά στην επιθυμία του, αν ανέβαζε την ίδια φωτογραφία με ένα πιο ενωτικό μήνυμα και π.χ να έγραφε “ο έρωτας είναι δικαίωμα όλων”.Είναι άρρωστο, παράλογο και παρανοϊκό το το να χαρακτηρίζεται “μειονότητα” ένα κοινωνικό σύνολο για τις σεξουαλικές του προτιμήσεις και επίσης πιο άρρωστο και παρανοϊκό είναι το να γίνεται προσπάθεια ένταξης αυτής, στην υπόλοιπη “φυσιολογική” κοινωνία. Μόνο και μόνο απ αυτό καταλαβαίνεις τι πρόβλημα υπάρχει.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Περίγραψε με τρεις λέξεις το είδος μουσικής που γράφεις.

Πάνος Φρακιαδάκης – Ροκό-εσωτερικομπαλαντό-ποπ.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Όταν ο Πάνος Φραγκιαδάκης διαβάζει, τι επιλέγει;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Μου αρέσουν τα μυθιστορήματα, οι βιογραφίες αλλά και η φιλοσοφία. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να ακούω στο Λύκειο το Βασίλη Νικολαΐδη, ο οποίος είχε γράψει την “Οδό Σανταρόζα” , την “Ιστορία της Μαρίας” κλπ. Ο συγκεκριμένος μου είχε κάνει τόση εντύπωση με τον τρόπο γραφής του και τον τρόπο που γενικότερα μεταχειρίζεται τη γλώσσα, ώστε ένιωσα την ανάγκη να πάρω ένα βιβλίο που να μου ανοίξει το μυαλό! Είχα ένα φίλο στα Πετράλωνα που είχε ένα βιβλιοπωλείο και του είπα “δώσε μου ένα βιβλίο που η φαντασία του να μη χωράει στη λογική μου!”.  Διαβάζω όμως και για τέχνη, για τη ζωγραφική και τη γραφιστική επίσης.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Φήμες λένε ότι ασχολείσαι με την υποκριτική και τη ζωγραφική…

Πάνος Φραγκιαδάκης – (γελάει) Αληθεύουν. Είχα παίξει και στο Λύκειο σε μια παράσταση, σε ένα έργο του Μπρεχτ (αυτό δεν πιάνεται, ντάξει), είχα κάνει τον Άι-Βασίλη σε μια παιδική παράσταση (γελάει) και από όσο θυμάμαι πέρυσι είχα συμμετάσχει και σε μια μικρού μήκους ταινία, στο “Μάνλιχερ” του Αλέξη Χατζηγιάννη. Όσον αφορά τη ζωγραφική, πάντα ζωγράφιζα και πάντα θα ζωγραφίζω.

Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart) – Ζωγραφίζεις για σένα ή θα ήθελες να εκθέσεις τα έργα σου;

Πάνος Φραγκιαδάκης – Κοίταξε, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποχωριστώ τα έργα μου. Έχω πουλήσει μόνο ένα και αυτό σε άτομο που το ήθελε πολύ. Είναι κάτι που με κάνει χαρούμενο και γι’ αυτό το κάνω για μένα. Η αλήθεια είναι βέβαια ότι θα ήθελα να είμαι λιγότερο συναισθηματικός με αυτό το θέμα, ώστε να μπορώ να δώσω ή να τα πουλήσω σε κάποιον…

Συνέντευξη: Μαριάνθη Τεντζεράκη (Lavart)