Σtella κύριοι!
Το πραγματικό της όνομα είναι Στέλλα Χρονοπούλου. Ένας λάθος αναγραμματισμός της έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει ένα solo μουσικό project με πολλές επιτυχίες. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, έχει καταστεί η χαρακτηριστική γυναικεία φωνή στην ελληνική electro-pop σκηνή. Το 2015 έγινε το «παιδί» της Inner Ear Records και έκτοτε έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους, το Σtella και το πρόσφατο Works For You. Λίγο πριν την εμφάνιση της στην Μαύρη Τρύπα στη Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 19 Μαΐου, η Lavart εντόπισε την Σtella για μια συνέντευξη, όπου μιλήσαμε για τη μουσική της, τις επιρροές της, το ελληνικό κοινό και άλλα πολλά. Απολαύστε την!
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Αρχικά, γιατί «Σtella»; Γιατί το πρώτο γράμμα του ονόματός σου είναι στα Ελληνικά και τα υπόλοιπα σε λατινικούς χαρακτήρες;
Σtella – Αυτό προέκυψε από κάποια email που ανταλλάσσαμε με κάποια παιδιά από μία καλλιτεχνική ομάδα. Σε ένα από τα email μία κοπέλα με έγραψε με ελληνικό «Σ» και τα υπόλοιπα στα λατινικά και όταν το είδα «κόλλησα» και μου άρεσε πάρα πολύ όπως φαινόταν, οπότε το κράτησα.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Έχω διαβάσει πως το ταξίδι σου στη μουσική ξεκίνησε με σένα να είσαι μέλος σε διάφορα μουσικά σύνολα ή projects, όπως στους Fever Kids. Τι είναι αυτό που σε έκανε να προχωρήσεις ως solo καλλιτέχνις; Το 2015, αν δεν κάνω λάθος, κυκλοφόρησε και το πρώτο σου άλμπουμ.
Σtella – Ναι, το πρώτο άλμπουμ κυκλοφόρησε το 2015 αλλά εγώ είχα ξεκινήσει από το 2012. Τον Ιούνιο του 2012 ήταν η πρώτη φορά που ανέβασα 3 κομμάτια στο SoundCloud από τον προσωπικό μου λογαριασμό, ως Σtella δηλαδή, κι αυτό ήταν το πρώτο EP. Παράλληλα, είχαμε ξεκινήσει τους Fever Kids μαζί με τον Αλέξη, οπότε έκανα διάφορα πράγματα ταυτόχρονα. Τώρα έχω κάπως σταματήσει, για να κάνω λίγο focus παραπάνω στα δικά μου κομμάτια.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Έχεις δύο «παιδιά»: το Σtella και το Works for You. Τι σημαίνει το καθένα για σένα και τι μεσολάβησε στο διάστημα μεταξύ τους;
Σtella – Στο πρώτο άλμπουμ ήταν κάποια κομμάτια που είχα γράψει αρκετά χρόνια πριν, όταν ξεκίνησα από το 2010 κυρίως να ασχολούμαι πιο εντατικά με την μουσική. Γενικά έγραφα πολύ, οπότε ο δίσκος ήταν αυτό που θα συνέβαινε. Είχα υπογράψει με την Inner Ear για αυτά τα δύο άλμπουμ. Πήρε δύο χρόνια σχεδόν να κάνω το πρώτο, υπήρξαν και κάποιες δυσκολίες στην αρχή. Ήταν ένα παζλ. Ο δεύτερος βγήκε κάπως πιο «εύκολα» – δεν ταλαιπωρήθηκα τόσο – και κάπως πιο ψύχραιμα. Το διασκέδασα πολύ παραπάνω, όταν γινόταν.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Είδαμε και στο video από το πρώτο κομμάτι την διαδικασία δημιουργίας του δίσκου.
Σtella – Το δεύτερο άλμπουμ είναι πιο mellow από το πρώτο. Δεν έχει τις εκρήξεις που μπορεί να έχει ένα πρώτο άλμπουμ, μία ένταση και μία λαχτάρα. Είναι λίγο πιο ήπιων τόνων αλλά μου άρεσε αυτό. Ήταν αυτό ακριβώς που ήθελα να βγει, είχε μία ταυτότητα.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Γιατί επιλέγεις αγγλόφωνο στίχο;
Σtella – Τα Ελληνικά είναι μία «βαριά» γλώσσα. Ό,τι πεις στα Ελληνικά νιώθω ότι έχει πολύ μεγαλύτερο βάρος απ’ ό,τι αν το πεις στα Αγγλικά. Μικρή είχα γράψει κάποια τραγούδια στα Ελληνικά και ήταν κάπως αστεία.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Μεγάλα μουσικά sites και blogs, όπως το The Line of Best Fit, έχουν συμπεριλάβει την δουλειά σου στις κριτικές τους. Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι αυτό;
Σtella – Το να σε αναφέρουν είναι γενικά ευχάριστο, γιατί κάπως μάλλον κάτι θεωρούν πως έχεις αξιόλογο και θέλουν να το μοιραστούν. Είναι ωραία αυτά και κάποια είναι αξιόλογα. Κάποια τα έμαθα και στην πορεία, βέβαια.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Δεν σε αγχώνει αυτό; Να διατηρήσεις το αξιόλογο της δουλειάς σου και στη συνέχεια;
Σtella – Όχι. Γενικά δεν σκέφτομαι πολύ για το μέλλον. Εστιάζω πιο πολύ στο τώρα, στο τι κάνω τώρα, τι θα γράψω. Νομίζω ότι δεν με απασχολεί κάτι παραπάνω από αυτή τη διαδικασία.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ακόμη κι ένας μέτριος γνώστης μουσικής καταλαβαίνει από το άκουσμα του ήχου σου ότι αγαπάς πολύ την pop, ίσως 60’s και 80’s. Τι μουσική άκουγες στην εφηβεία σου; Ποια ήταν η μουσική που σε επηρέασε;
Σtella – Στην εφηβεία άκουγα καλλιτέχνες, όπως Nirvana, Doors, Whitney Houston, Michael Jackson, όλους αυτούς τους «μεγάλους». Είχα περάσει και μία μεγάλη φάση, που άκουγα αμερικανική μουσική των 50’s. Άκουγα τόσο πολύ που την έχω ακολουθήσει κατά κάποιο τρόπο, γιατί μου άρεσε πάρα πολύ και ακόμα μου αρέσει και με συγκινεί το πώς έγραφαν τα κομμάτια και το πόσο απλά ήταν. Όλα βασιζόντουσαν σε μία μελωδία, έδιναν τρομερή βάση σε αυτό. Είχε μία πολύ απλή ταυτότητα.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Όταν γυρίζεις σπίτι και θέλεις να ακούσεις άλλη μουσική, ποια είναι η μουσική που επιλέγεις;
Σtella – Πλέον δεν ακούω νομίζω τόσο μουσική, όπως άκουγα παλιά. Αγόραζα και άκουγα άλμπουμ ολόκληρα. Τώρα πια μπορεί μέσα σε έναν μήνα να ακούσω 2-3 κομμάτια που θα τα ακούσω για 1-2 μέρες. Είναι λίγα αυτά που ακούω αλλά θα μου αρέσουν πολύ. Πρέπει να τύχει να βρεθεί μπροστά μου δηλαδή. Τα Χριστούγεννα διάβαζα The Guardian στη στήλη της μουσικής και έλεγε ότι πέθανε ο Jean-Jacques Perrey, ένας Γάλλος πρωτοπόρος της ηλεκτρονικής μουσικής και κάπως έτσι έψαξα να δω τι είχε κάνει και «τρελάθηκα».
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Αν δεν κάνω λάθος, έχεις συμμετάσχει και σε μουσικά φεστιβάλ εκτός συνόρων.
Σtella – Πήγαμε τώρα τον Μάρτιο στην Αμερική και παίξαμε για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Με αφορμή αυτό, λοιπόν, ποια ήταν η εμπειρία που έχεις να μοιραστείς γι’ αυτήν την εμφάνιση;
Σtella – Για μας ήταν μία φανταστική εμπειρία, γιατί ήταν η πρώτη φορά που ταξιδεύαμε εκτός Ελλάδας για να κάνουμε τέσσερα live. Σε μία πόλη όπως είναι το Austin, που θεωρείται «music capital» στην Αμερική. Πέρα από το φεστιβάλ που συνέβαινε εκείνες τις ημέρες, το Austin έχει πάντα πολλούς μουσικούς, πολλά venues. Και μόνο το ότι πήγαμε σε μία άλλη χώρα για να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήταν σπουδαίο.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Πιστεύεις ότι το ευρύ ελληνικό κοινό είναι έτοιμο να συμπεριλάβει στα ακούσματά του μουσική σαν την δική σου; Είναι κάτι που θα μπορούσε να βάλει εύκολα στη ζωή του;
Σtella – Γενικά, επειδή εδώ ζω και εδώ κάνω αυτό που κάνω, ένιωσα ότι υπήρξε μία μεγάλη ανταπόκριση και στο πρώτο άλμπουμ και στο δεύτερο. Τώρα, σαφέστατα, όταν τραγουδάς στα Αγγλικά και ζεις στην Ελλάδα, που οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ ακούνε μουσική στα Ελληνικά, είναι δύσκολο και το γνωρίζω.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περάσεις μέσα από τους στίχους και τη μουσική σου; Το ρωτάω, γιατί ξέρω ότι τα γράφεις όλα – ή σχεδόν όλα – μόνη σου. Πιάνω έμμεσα μηνύματα μέσα από τα κομμάτια σου, όπως το Way to Go.
Σtella – Δεν προσπαθώ εν γνώσει μου να περάσω κάποιο μήνυμα. Το Way to Go έτυχε και το έγραψα, διότι έβλεπα ένα αγόρι που φορούσε κολάν και κάπως αυτή η εικόνα μου «κόλλησε». Έγραψα το πρώτο κουπλέ και ήρθαν όλα τα υπόλοιπα σαν συνέχεια. Αν βγαίνει κάτι μέσα απ’ αυτό, τέλεια.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Όσον αφορά τον κύκλο εμφανίσεων που κάνεις ανά την Ελλάδα, έπαιξες ήδη στα Γιάννενα, έπαιξες στο Bageion στην Αθήνα και τώρα ανεβαίνεις στη Θεσσαλονίκη.
Σtella – Ναι, θα είμαι στις 19 Μαΐου στη Μαύρη Τρύπα μαζί με τους Vagina Lips.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Τι να περιμένουμε εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη; Τι θα ακούσουμε;
Σtella – Θα είναι επί της ουσίας ένα blend του πρώτου και του δεύτερου άλμπουμ. Θα παίξουν και κάποια κομμάτια πρωτότυπα που δεν είναι σε κανένα άλμπουμ.
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ενδιαφέρον αυτό. Στο Bageion είχες στήσει μία εστία επί σκηνής και κάποιες μπάλες ποδοσφαίρου, Μια μπάλα υπάρχει και στο εξώφυλλο. Για ποιο λόγο επέλεξες την μπάλα ποδοσφαίρου;
Σtella – Κοίταξε, στο εξώφυλλο συμβαίνουν δύο πράγματα: φοράω μία στολή ninja και έχω μπροστά μου μία μπάλα ποδοσφαίρου. Αυτά τα δύο πράγματα ήταν τα αγαπημένα μου μεγαλώνοντας. Μου άρεσαν πολύ οι ninja, ντυνόμουν πολύ συχνά ninja και έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο. Κάπως, λοιπόν, είχα αποφασίσει ότι σε αυτή την φωτογράφηση θέλω να βάλω τα αγαπημένα μου πράγματα μέσα. Η μπάλα ποδοσφαίρου μού φαίνεται πολύ ωραία σαν αντικείμενο, οπότε όταν την είδα είπα «αυτό είναι το εξώφυλλο»!
