Η «Γκάμπυ» ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και η νεότερη εκδοχή της μιλά στη Lavart…
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Δεδομένου του νεαρού της ηλικίας σου, θα σχολίαζαν πολλοί, με την καλή έννοια, ότι για εσένα η επιτυχία ήρθε πολύ γρήγορα. Αν ήσουν ένας τρίτος παρατηρητής, πώς θα το σχολίαζες αυτό;
Λίλα Μπακλέση – Εννοείς ότι τελείωσα τη σχολή και βρήκα πολύ γρήγορα δουλειά…
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Ναι, και μάλιστα με συνεργασίες που άλλοι συνάδελφοί σου θα έκαναν ίσως καιρό να καταφέρουν…
Λίλα Μπακλέση – Οι συμμαθητές μου από το Εθνικό εργάζονται όλοι και μάλιστα κάνουν πάρα πολύ καλές δουλειές. Εγώ απλώς έκανα και τηλεόραση, που προφανώς είναι ένα μέσο που προσφέρει αναγνωρισιμότητα. Ήμουν τυχερή που συμμετείχα σε μία πολύ καλή δουλειά στην τηλεόραση και μετά με πήραν σε παράσταση στο Εθνικό. Θέλω να πιστεύω ότι έκανα κάποιες καλές επιλογές. Σίγουρα ήμουν τυχερή, όμως δουλεύω και πολύ.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Επομένως λειτούργησε ο συνδυασμός τύχης και σωστών επιλογών.
Λίλα Μπακλέση – Έτσι νομίζω. Όλοι οι συμμαθητές μου δουλεύουν σε πολύ καλές παραγωγές και με πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Είχες ή έχεις κάποιον μέντορα στη ζωή σου ή στις σπουδές σου;
Λίλα Μπακλέση – Ακούω κυρίως τους γονείς μου (γέλια).
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Μέχρι πού φτάνει η επιρροή τους;
Λίλα Μπακλέση – Όταν πρόκειται να κλείσω κάποια δουλειά, σκέφτομαι το οικονομικό όφελος, φυσικά το έργο, τους συνεργάτες και συζητώ με την οικογένειά μου που μου δίνει καλές συμβουλές και με κάποιες φίλες μου.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Από τα πληροφοριακά συστήματα πάνω στα οποία ξεκίνησες να σπουδάζεις, βρέθηκες σε ένα άλλο σύστημα, το καλλιτεχνικό. Μία νέα ηθοποιός, όπως εσύ, πόσο έχει απογοητευτεί από τα κακώς κείμενα στον χώρο αυτό;
Λίλα Μπακλέση – Δεν είναι μόνο τα κακώς κείμενα του χώρου, το πρόβλημα είναι κοινωνικοπολιτικό. Επομένως, αναγκαστικά επηρεάζονται τα πάντα γύρω από αυτό και σίγουρα ο πολιτισμός και η καλλιτεχνική δημιουργία. Νομίζω ότι αν έχεις πολύ γερό στομάχι και δουλεύεις πολύ, κάτι μπορεί να βγει. Είναι πολύ δύσκολο, βέβαια, να επιβιώσεις σε αυτόν το χώρο, αλλά οποιαδήποτε δουλειά κι αν κάνεις αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι δύσκολη. Εγώ είχα πάντα καλούς συνεργάτες και δεν έχω βιώσει ποτέ κάτι άσχημο.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Στην παράσταση εκπροσωπείς τη φιλοδοξία και το τσαγανό της νεαρής Γκάμπυ. Θεωρείς ότι τα χαρακτηριστικά αυτά αντιπροσωπεύουν τους συνομήλικούς σου Έλληνες ή έχουν εκλείψει;
Λίλα Μπακλέση – Κάποιοι προοδεύουν, έχουν τσαγανό, δυναμισμό, πιστεύουν στην ομαδικότητα και προχωρούν. Σίγουρα υπάρχουν κι αυτοί που είτε οι συνθήκες τους εμποδίζουν είτε δεν το θέλουν οι ίδιοι ή ίσως δεν έχουν βρει ακόμα τον τρόπο μέσα σε όλο αυτό το σύστημα της σαπίλας που επικρατεί, πιστεύω όμως ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων έχει τσαγανό.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Να μιλήσουμε λίγο για το πραγματικό πρόσωπο πίσω από τη Γκάμπυ, τη Γαβριέλα Ουσάκοβα. Είναι μια γυναίκα, η οποία έχει πίσω της μια ιστορία πολύ… ιδιαίτερη. Υπήρξε η πιο διάσημη πόρνη των Αθηνών και όλης της Ελλάδας και η δράση της επεκτάθηκε πέραν του επαγγέλματός της. Διδάχτηκες πράγματα από τη γυναίκα αυτή;
Λίλα Μπακλέση – Ναι, διδάχτηκα πολλά. Η Γαβριέλα ζούσε με τους δικούς της κανόνες και είχε το δικό της κώδικα ηθικής, που είναι πάρα πολύ σημαντικό. Αν δεν περιορίζεσαι από τις προσταγές της κοινωνίας, μπορείς να κάνεις πολύ όμορφα πράγματα. Απλώς η Γαβριέλα έζησε σε μία εποχή που η γυναίκα δεν ήταν τόσο χειραφετημένη και θεώρησε ότι με το να γίνει πόρνη – εκτός του ότι της άρεσε – θα μπορούσε να είναι και ελεύθερη. Έμαθα σίγουρα να προσπαθώ καθημερινά να ζω ελεύθερα.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Ποια βήματα πρέπει να ακολουθήσει ένας ηθοποιός για να ενσαρκώσει μία υπαρκτή προσωπικότητα;
Λίλα Μπακλέση – Η παράστασή μας είναι εμπνευσμένη από το βιβλίο της Ουσάκοβα κι εμείς φτιάξαμε κάτι με τη δική μας ματιά. Σίγουρα μελέτησα πολύ το χαρακτήρα της με ό, τι μπορούσα να βρω σχετικά με την προσωπικότητα της Ουσάκοβα και την εποχή από το ’30 μέχρι το ’90, κυρίως μέχρι τη δεκαετία του ΄50, στην οποία έζησε η ηρωίδα που υποδύομαι, έβαλα όμως και πολλά φανταστικά στοιχεία. Δεν θέλαμε να κάνουμε ντοκιμαντέρ, αλλά να αποδώσουμε τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά αυτής της γυναίκας που ίσχυαν και στην πραγματικότητα. Υπάρχουν όμως σίγουρα και κάποια φανταστικά στοιχεία.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Πώς κρίνεις τον αναβρασμό που δημιουργήθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με το διορισμό του Γιαν Φαμπρ ως επιμελητή του Φεστιβάλ Αθηνών και την μετέπειτα παραίτησή του.
Λίλα Μπακλέση – Από τη στιγμή που η τωρινή κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να δώσουμε σημασία στον πολιτισμό, περίμενα ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, δηλαδή, δεν έπεσα και από τα σύννεφα όταν συνέβη. Είναι πολύ σημαντικό ότι συντονίστηκαν αρκετοί καλλιτέχνες. Θεωρώ ότι ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος έχει τις ικανότητες να κάνει κάποια πράγματα – ήταν και δάσκαλός μου στο Εθνικό – αλλά εάν δεν δοθούν κονδύλια για τον πολιτισμό, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Πρέπει να καταλάβουν πόσο σημαντικό είναι να αλλάξει η κοινωνία μέσα από τον πολιτισμό, φυσικά και από τους τομείς της παιδείας και της υγείας, εγώ όμως μόνο για τον πολιτισμό μπορώ να μιλήσω. Γίνονται μόνο κινήσεις εντυπωσιασμού και φέρνουν ανθρώπους που έχουν κάνει πολύ ωραία πράγματα στο εξωτερικό αλλά που ίσως δεν είναι κατάλληλοι για το Φεστιβάλ.
Άννα Ηλιαδέλη (Lavart) – Το ρωτάω αυτό διότι κάποιοι που στην αρχή εκθείαζαν τον Φαμπρ όταν ανέβασε το Mount Olympus στην Ελλάδα, ξαφνικά οι ίδιοι άνθρωποι βρέθηκαν να μιλούν απαξιωτικά για αυτόν.
Λίλα Μπακλέση – Δεν το γνωρίζω αυτό, αλλά είναι πολύ άσχημο το γεγονός ότι βγήκε παντού ένα συγκεκριμένο απόσπασμα από μία δουλειά αυτού του ανθρώπου. Έχει κάνει σημαντικό έργο που σε κάποιους αρέσει, σε κάποιους όχι. Δεν μπορείς να τον μηδενίζεις ως καλλιτέχνη, όμως όποιος έρχεται εδώ, είτε Έλληνας είτε ξένος και αναλαμβάνει αυτή τη θέση, οφείλει να γνωρίζει τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Γίνονται πολύ όμορφα πράγματα στην Ελλάδα με δυνατές ομάδες και πολύ καλούς ηθοποιούς και σκηνοθέτες.
Συνέντευξη: Άννα Ηλιαδέλη (Lavart)
Φωτογραφίες: Τίμος Χριστοφορίδης (Lavart)
