Η συζήτηση με τον Λάμπρο Φισφή ήταν έτσι ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς να είναι. Σαν να τον βλέπεις την ώρα της παράστασης!
Ευδιάθετος, ειλικρινής και πρόθυμος να συζητήσει τα πάντα, κατάφερε να μας μεταδώσει λίγη από την υπέροχη ενέργειά του αλλά και να μας προβληματίσει. Μιλήσαμε για την επιτυχημένη παράσταση «Κάψε το σενάριο», για το τι είναι αυτό που του χαρίζει γέλιο στην καθημερινότητά του και, φυσικά, δεν γινόταν να αφήσουμε απ’ έξω επίκαιρα θέματα όπως η πανδημία, το lockdown, τα εμβόλια και το ζήτημα της πολιτικής ορθότητας που προβλημάτισε και προβληματίζει κωμικούς και όχι μόνο.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – «Κάψε» το σενάριο, έχουμε ακούσει και το «θάψε» το σενάριο. Τι μας έχει κάνει το σενάριο και του φερόμαστε έτσι;
Λάμπρος Φισφής – Τα λατρεύουμε τα σενάρια, δεν μας έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Εμείς είμαστε από τους ανθρώπους που δουλεύουμε και στα δύο. Και με φουλ σενάριο και χωρίς καθόλου σενάριο. Είναι τελείως διαφορετικοί κόσμοι ο ένας από τον άλλο. Ο τίτλος του «Κάψε το σενάριο» βγήκε για να δηλώσει ότι είναι μια αυτοσχεδιαστική παράσταση, δηλαδή δεν υπάρχει κάτι προετοιμασμένο και ό,τι γίνεται είναι μόνο για εκείνο το βράδυ, δεν έχει παιχτεί στο παρελθόν και δεν θα παιχτεί στο μέλλον και όλο χτίζεται με βάση τις επιθυμίες του κοινού, που μπαίνει στο ρόλο του σκηνοθέτη και σεναριογράφου και καθοδηγεί εμάς τους τρεις στο τι να κάνουμε πάνω στη σκηνή. Δεν έχει κάνει κάτι το σενάριο, το καημένο (γέλια), αλλά για τον αυτοσχεδιασμό δεν μπορείς να έχεις κανένα ίχνος ιδέας για το πού να πας. Πρέπει να αφεθείς και να αντιδράς σε ό,τι πει το κοινό, για να φτιάξεις κάτι ομαδικά εκείνη τη στιγμή.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Θα σκεφτόσασταν κάποια στιγμή να υπογράψετε το σενάριο μιας ταινίας;
Λάμπρος Φισφής – Ανήκω σε αυτή τη γενιά που το πρώτο μας όνειρο ήταν το σινεμά. Εμένα προσωπικά με μάγεψε και είναι όνειρο ζωής, κάποια στιγμή, να υπογράψω κάποιο σενάριο. Είμαι σε μια φάση τώρα που γράφω μια ταινία, έχω γράψει άλλη μια και συζητάω και για μία ακόμη. Ελπίζω κάποια στιγμή να τα καταφέρω!
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Πόσο σημαντικός ο ρόλος του αυτοσχεδιασμού στην κωμωδία και τι προσφέρει σε εσάς;
Λάμπρος Φισφής – Δεν έχει να κάνει με το πόσο σημαντικός είναι ο αυτοσχεδιασμός. Είναι ένα είδος κωμωδίας από τα πολλά που υπάρχουν. Στον κωμικό αυτοσχεδιασμό, ο αυτοσχεδιασμός είναι πολύ σημαντικός, η ουσία της παράστασης θα λέγαμε. Στο stand up, αντίθετα, κάθε βράδυ είναι το ίδιο κείμενο λέξη προς λέξη, χωρίς να αλλάζει ούτε κόμμα.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Απαριθμήστε μας πέντε αγαπημένες σας stand up παραστάσεις (Ελλήνων ή και ξένων κωμικών).
Λάμπρος Φισφής – Ωχ, σκληρή ερώτηση! Θα πω το “My Girlfriend’s Boyfriend” του Mike Birbiglia, το “Sticks & Stones” του Dave Chappelle, οτιδήποτε από Χάρρυ Κλυνν, το “Raw” του Eddie Murphy, που είναι το πρώτο stand up που είδα στη ζωή μου και τέλος το “I’m Telling You for the Last Time” του Jerry Seinfeld, που είναι και μια από τις βασικές μου επιρροές.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Πανδημία, lockdown, εμβόλια. Αλήθεια, πόσο κωμικά μπορούμε να δούμε τη χρονιά που μας πέρασε και αυτήν που διανύουμε;
Λάμπρος Φισφής – Είναι πιστεύω αρκετά προσωπικό αυτό για τον καθένα. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να αντιληφθούν αμέσως κάτι που συμβαίνει ως κάτι κωμικό, ενώ άλλοι να χρειαστούν το χρόνο τους. Βέβαια υπήρξαν και οι θεωρίες συνομωσίας, που ήταν αυτό που μας κράτησε ζωντανούς στην καραντίνα. Το καλύτερο ριάλιτι που θα μπορούσαμε να έχουμε, κάθε βδομάδα και μια νέα θεωρία συνομωσίας. Ακόμη και στις μετα-covid παραστάσεις που κάναμε με το «Κάψε το σενάριο» πολλά από τα πράγματα που μας ζητάει το κοινό έχουν να κάνουν με τον ιό ή το lockdown. Μας έχει ζητηθεί π.χ. να αναπαραστήσουμε σκηνή σε εμβολιαστικό κέντρο ή ζευγάρι που είναι μέσα σε lockdown. Αναγκαστικά είναι καταστάσεις που υπήρξαν στην καθημερινότητά μας και θέλουμε να τις σατιρίσουμε και να τις δούμε να παίρνουν μια αστεία μορφή πια.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Τι σας έκανε να γελάσετε περισσότερο τον τελευταίο καιρό;
Λάμπρος Φισφής – Η αλήθεια είναι ότι λόγω της κατάστασης που επικρατεί τον τελευταίο καιρό με την καραντίνα, η βασική μου επαφή είναι τα παιδιά μου, οι δύο κόρες μου, και επειδή είναι αρκετά μικρές σε ηλικία (πεντέμισι και δυόμιση) μαζί τους κυρίως διασκεδάζω και γελάω. Λένε απίστευτα πράγματα και είναι εξαιρετική πηγή κωμωδίας. Λατρεύω, ας πούμε, να βλέπω τα παιδιά να τα παίρνει ο ύπνος ενώ μιλάνε, είναι πολύ αστείο αυτό για μένα. Ελπίζω να μην μου τα πάρει η πρόνοια τα παιδιά με αυτά που λέω! (γέλια)
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Υπάρχει αναμφίβολα κάτι το λυτρωτικό στην κωμωδία. Πιστεύετε πως αν καταφέρουμε να γελάσουμε με κάτι το έχουμε ξορκίσει ή είναι στιγμιαία ιδέα μας;
Λάμπρος Φισφής – Δεν είμαι από τους ανθρώπους που το βλέπουν τόσο «βαθιά». Εμείς σαν ομάδα έχουμε στόχο να κάνουμε τους ανθρώπους να γελάσουν, αν αυτό αποφέρει μια λύτρωση σε κάποιους είναι, εννοείται, καλοδεχούμενο σενάριο. Εκεί που πρωτίστως εστιάζουμε, όμως, είναι στο να μπει κάποιος στο θέατρο και για μιάμιση ώρα να ξεχάσει τα πάντα, να γελάσει και να χαλαρώσει.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – NA ENAΣ ΣΟΦΟΣ, ΔΕΣ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ, ΝΑ ΤΟ ΦΩΣ. Είναι όλα τους παιδιά σας. Ξεχωρίζετε όμως κάποιον από τους παραπάνω μονολόγους έστω και λίγο;
Λάμπρος Φισφής – Δεν ξεχωρίζω κάποιον συγκεκριμένα, ξεχωρίζω όμως ορισμένα κείμενα από τον κάθε μονόλογο. Είναι ο καθένας τόσο διαφορετικός. Ακόμη και να μπορούσα π.χ. να πω πως το «Δες το θετικό» είναι η αγαπημένη μου παράσταση, το «Να ένας σοφός» είναι η πρώτη μου παράσταση και δεν θα μπορούσα να την βάλω πιο κάτω.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Small Talk. «Πώς να κρυφτείς απ΄ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα!»; Πόσο σοφός μπορεί πραγματικά να γίνει κανείς δίπλα σε αυτά τα όντα; Για εσάς ποια είναι τα σημαντικότερα μαθήματα που πήρατε; Τι σας εξέπληξε; Υπήρξε κάτι που σας απογοήτευσε;
Λάμπρος Φισφής – Σε σχέση με τα παιδιά και την όλη διαδικασία της επαφής και συζήτησης μαζί τους δεν με εξέπληξε κάτι, είχα ήδη μια σχετική εμπειρία. Το μαγικό είναι πως τα παιδιά, σε αντίθεση με εμάς, δεν φοβούνται το λάθος, ό,τι και αν τα ρωτήσεις θα το απαντήσουν με τη φαντασία και τον αυθορμητισμό τους. Αυτό, νομίζω είναι και το ωραίο στο Small Talk, οι συνδέσεις που συνειρμικά κάνει το παιδικό μυαλό! Προσωπικά, αν και προσπαθώ να παραμένω σοβαρός μπροστά στα παιδιά, μέσα μου το διασκεδάζω και περνάω υπέροχα με τις αντιδράσεις τους. Ωστόσο, αν μπορώ να πω κάτι που μου κάνει αρνητική εντύπωση, και φυσικά αυτό δεν έχει να κάνει με τα παιδιά, αλλά με μια μικρή μερίδα των θεατών που μοιάζει να μην καταλαβαίνει πώς σκέφτονται τα παιδιά και απογοητεύεται επειδή ένα παιδί απάντησε ότι δεν ξέρει τι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Είναι οι ίδιοι που πιστεύουν πως όταν ήταν στην ηλικία των τριών ή τεσσάρων τα γνώριζαν ήδη όλα αυτά!
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Stand up comedy και Ελλάδα. Θα μπορούσατε να δώσετε έναν τίτλο που να περιγράφει τη σχέση αυτή;
Λάμπρος Φισφής – Ένα αισιόδοξο work in progress. Εάν με ρωτούσες πριν πέντε χρόνια θα σου έλεγα θα δούμε. Τότε ήμασταν ακόμη αρκετά φοβισμένοι για το κατά πόσο το Stand up θα είναι μια μόδα που θα περάσει, σαν τα frozen yogurt ή αν θα είναι κάτι που θα μείνει για καιρό. Πλέον είμαστε αισιόδοξοι πως ήρθε για να μείνει. Αναπτύσσεται ραγδαία κάθε χρόνο, εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα, μεγαλώνει το κοινό, τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω. Ο λόγος που χρησιμοποιώ τη φράση work in progress, είναι γιατί χρειάζεται χρόνος για να μπουν και άλλοι κωμικοί, να μεγαλώσει ο κλάδος και να έχουμε περισσότερη πολυφωνία.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Είστε από τους πρώτους Έλληνες stand up comedians. Θα λέγατε ότι οι προσδοκίες που είχατε όταν ξεκινούσατε ανταποκρίθηκαν στην πραγματικότητα και το σήμερα; Σε τομείς οικονομικούς, αναγνώρισης, δυσκολίας.
Λάμπρος Φισφής – Δεν υπήρχαν προσδοκίες όταν ξεκινούσαμε. Ή μάλλον, ήταν τόσο χαμηλά που δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν προσδοκίες. Κάθε βράδυ ήταν ένα στοίχημα για σταθερότητα και ελπίζαμε να βρούμε κόσμο που να έχει έρθει να μας δει. Το θετικό όμως είναι πως κάθε χρόνο το stand up αυξάνεται ραγδαία και είναι σίγουρα η τέχνη που έχει αυξηθεί περισσότερο τα τελευταία δέκα χρόνια.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Πολιτική ορθότητα και κωμωδία. Απαραίτητο συστατικό των καιρών ή ένας πνίχτης στον λαιμό των κωμικών κατά τη δημιουργική διαδικασία; Κατά πόσο έχετε αναγκαστεί να αυτολογοκριθείτε; Πώς το βιώνετε και τι σας προβληματίζει;
Λάμπρος Φισφής – Είναι ένα τεράστιο θέμα η πολιτική ορθότητα και ένα αρκετά ευαίσθητο θέμα, μιας και ο κόσμος έχει την τάση να αρπάζεται. Το πιο δύσκολο είναι το πώς να πεις την άποψή σου πάνω στην πολιτική ορθότητα. Σε προσωπικό επίπεδο δεν νιώθω ότι έχω λογοκριθεί. Έχω πολύ συγκεκριμένα όρια στην κωμωδία μου και δεν έχει χρειαστεί να τα αλλάξω, μιας και έγραφα με τον ίδιο τρόπο που σκεφτόμουν και συμπεριφερόμουν και πάντα με σεβασμό. Το όριο στην κωμωδία, βέβαια, είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, το να ανεβαίνεις στη σκηνή δεν σου δίνει κάποια υπερδύναμη να μπορείς να λες ό,τι θέλεις. Ωστόσο, αν έχουμε σαν εικόνα ένα τρίγωνο και στις άκρες του τοποθετήσουμε το αστείο, τον κωμικό και το κοινό αντίστοιχα, και αυτά τα τρία στοιχεία «κουμπώσουν» σωστά, δεν υπάρχει κάποιο όριο στην κωμωδία. Όλα τα αστεία μπορούν να γίνουν αρκεί να τα πει ένας κωμικός και το κοινό που έχει έρθει να δει την παράσταση να θέλει να ακούσει αυτά τα αστεία. Η πολιτική ορθότητα αρχίζει να ξεφεύγει όταν χάνουμε μια από αυτές τις πλευρές ή όταν ένα αστείο βγαίνει έξω από το περιεχόμενο. Η κωμωδία δεν χρειάζεται να έχει όρια. Τα όρια τα βάζει ένας κωμικός, όπως θα τα έβαζε και στη ζωή του και από ‘κει και πέρα το κοινό παίρνει τις αποφάσεις του, ακολουθεί τους ανθρώπους που θέλει και διαλέγει το είδος κωμωδίας που θέλει να δει. Ας έχουμε κατά νου πως το πραγματικό stand up comedy γίνεται σε ένα θέατρο, ένα μπαρ, ένα κλαμπ. Είναι τελείως διαφορετική αυτή η συνθήκη από την Άγρια Δύση του Internet.
Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart) – Το «Κάψε το Σενάριο», πέρα από μια πρωτότυπη, υπήρξε και μια εξαιρετικά επιτυχημένη κωμική εκπομπή για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης. Έκτοτε, δεν έχουμε δει κάτι ανάλογο που να άντεξε στον χρόνο και τις προσταγές του αμφιλεγόμενου, πλέον, αυτού μέσου. Τι φταίει πιστεύετε; Υπάρχει χώρος στην τηλεόραση για την κωμωδία; Αν ναι, με τι όρια;
Λάμπρος Φισφής – Δεν θεωρώ ότι είναι θέμα ορίων, αν και σίγουρα θα υπάρχουν κάποια. Ειδικά η επιστροφή του «Κάψε το σενάριο» στην ελληνική τηλεόραση, σίγουρα δεν έχει να κάνει με τα όρια, μιας και δεν είναι από τις εκπομπές που τα ξεπερνάνε. Είναι δύσκολο να μπει κάτι τέτοιο στην ελληνική τηλεόραση, αν και υπάρχει κόσμος που αναζητά κάτι διαφορετικό σε επίπεδο κωμωδίας από την τηλεόραση και αν υπάρξει σίγουρα θα το στηρίξουν. Από εκεί και πέρα, είναι ζήτημα του ποιο κανάλι είναι διατεθημένο να φύγει από τα συνηθισμένα και να πάρει ένα ρίσκο. Ας κλείσουμε, όμως, λέγοντας πως η κωμωδία είναι κάτι που ζει στο live και όχι στην τηλεόραση ή οπουδήποτε αλλού. Είναι φτιαγμένη για να γίνεις μέρος μιας παρέας που φτιάχνεται εκείνη τη στιγμή και δεν συγκρίνεται με καμία οθόνη!
Ο Λάμπρος Φισφής, παρέα με τον Δημήτρη Μακαλιά και τον Ζήση Ρούμπο θα βρίσκονται στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης», την Κυριακή 4 Ιουλίου με το «Κάψε Το Σενάριο Reloaded», ένα αυτοσχεδιαστικό comedy show με καταιγιστικό ρυθμό, καμένο χιούμορ και ό,τι άλλο αποφασίσετε εσείς!
Δείτε περισσότερα εδώ:
Συνέντευξη: Άννα Μαρία Χαραλάμπη (Lavart)
