Συνέντευξη με τη Nalyssa Green: «Ως ακροάτρια, μου λείπει το εναλλακτικό ελληνόφωνο!»

Ένα απόγευμα με την Nalyssa Green στο Vinyl Salvation!

Την πρωτογνώρισα το 2016, κάνοντας μια τζούρα από το «Κοκτέιλ» της. Εκείνα τα synths ήταν αρκετά για να «ξεκοκαλίσω» όλη την έως τότε μουσική της. Θέρεμιν, απλά κιθαριστικές παραγωγές, αέρινα φωνητικά, σκοτεινές μπαλάντες και παράταιροι ήχοι. Αυτή (νόμιζα) είναι η Nalyssa Green. Δύο μέρες μαζί της, με έκαναν να συνειδητοποιήσω, ωστόσο, πως η καλλιτεχνική της πεμπτουσία αποτελείται από κάτι πολύ περισσότερο από παγάκια, καλαμάκια και μελωδίες. Η Nalyssa Green έχει καταφέρει να χτίσει έναν δικό της περίεργο μουσικό κόσμο με μπόλικη έμπνευση που αν και φαινομενικά δείχνει απλός, γα να εισέλθεις πρέπει να δεις λίγο παραπέρα από τη στιχουργία της. Κι αυτό διότι η εναλλαγή μεταξύ της εσωστρέφειας και της εξωστρέφειας της σε γοητεύει. Τη συνάντησα κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Ανοιξιάτικου Μίνι Τουρ της και την συνόδευσα σε Θεσσαλονίκη και Έδεσσα, παρακολουθώντας δύο εξαιρετικά, μάλιστα, live της. Και κάπου εκεί, στην ταράτσα του Vinyl Salvation, μου μίλησε για κοκτέιλ, κρεβάτια, μουσικές, αλλά και για το μεγάλο… ΜΠΛΟΥΜ! Η Nalyssa Green!

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Καλησπέρα Nalyssa! Χαιρόμαστε παρά πολύ που σε έχουμε στην Lavart!

Nalyssa Green – Καλησπέρα Αλέξη, η χαρά είναι δική μου!

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Θα ήθελα να σε ρωτήσω αρχικά γιατί επέλεξες το όνομα «Nalyssa Green»;

Nalyssa Green – Γιατί όχι? Είναι ψευδώνυμο. Ήθελα για το project να έχω ένα διαφορετικό όνομα από το πραγματικό – βαφτιστικό μου όνομα. Το «Nalyssa» ήταν το ψευδώνυμο μου ήδη από τότε. Έπαιζα ένα παιχνίδι και έπρεπε να βρω ένα όνομα για τον χαρακτήρα μου. Βρήκα αυτό, μου άρεσε πολύ και κάπως μου είχε κολλήσει. Οπότε ήταν λογικό να το σκεφτώ πρώτο. Το Green είναι το αγαπημένο μου χρώμα και το έβαλα ως επώνυμο.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ποτέ ξεκίνησες να γραφείς μουσική και με ποιον τρόπο;

Nalyssa Green – Ξεκίνησα να ασχολούμαι πιο σοβαρά με τη μουσική σχετικά μεγάλη. Έγραφα στίχους από μικρή και νομίζω γύρω στα 19-20 μου άρχισα να φτιάχνω τα πρώτα μου τραγουδάκια. Κάποια στιγμή το 2009 άρχισα να παίζω με διαφορές μπάντες στην Αθήνα και το 2010 γνώρισα τον παράγωγο μου τον Σπύρο Λιβάνη και αποφασίσαμε να τα βάλουμε σε μια τάξη και να φτιάξουμε τον πρώτο μου δίσκο. Οπότε το project ξεκίνα τότε το 2010. Το “Barock” ήταν ο πρώτος δίσκος.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ωραία, δύο αγγλόφωνοι δίσκοι, λοιπόν. “Barock” και “The Seed”. Ατμοσφαιρικοί ήχοι, αέρινα κομμάτια, μπαλάντες περισσότερο και ξαφνικά λίγο καιρό μετά… «Κοκτέιλ» και «Κρεβάτι». Τι συνέβη αυτό το διάστημα μεταξύ των δυο δίσκων αυτών και των δυο ελληνόφωνων τραγουδιών που έχεις κυκλοφορήσει;

Nalyssa Green – Κατά βάση συνέβη το θέατρο στην ζωή μου. Κάπου δυο περίπου χρόνια μετά την κυκλοφορία του “The Seed”, άρχισα να ασχολούμαι αρκετά με την σύνθεση μουσικής για θεατρικές παραστάσεις, το όποιο μου πηρέ πολύ από τον χρόνο μου και από την δημιουργικότητα μου. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω βγάλει δίσκο. Πριν το κοκτέιλ δεν είχα βγάλει τίποτα καινούριο. Αλλά έχω γράψει παρά πολλή μουσική και τραγούδια για όλες αυτές τις παραστάσεις που έχω κάνει, όποτε νομίζω αυτό ήταν πιο πολύ που με έκανε να είμαι ανενεργή όσο αναφορά την δισκογραφία. Στο μεταξύ έγραφα και αλλά τραγούδια για το project, τα όποια κάπως δεν έκατσε να τα ηχογραφήσω και να γίνουν δίσκος. Και ξαφνικά ήρθαν τα ελληνικά. Άρχισα να γράφω στα ελληνικά γιατί ήταν κάτι που το ένιωσα ως πιο άμεση ανάγκη και κάτι που με αφορά αυτή την στιγμή. Οπότε είναι σαν να έχω «πηδήξει» ένα δίσκο, κάποια αγγλόφωνα τραγούδια που θα έκαναν έναν δίσκο. Τώρα ασχολούμαι παρά πολύ με το ελληνόφωνο. Δηλαδή αυτή τη στιγμή με ενδιαφέρει πιο πολύ να γραφώ στα ελληνικά απ’ ό, τι στα αγγλικά. Που πάντα με αφορούσε αυτό, γιατί ακούω ελληνική μουσική και μου αρέσει πολύ και η ελληνική γλωσσά. Απλά μέχρι τώρα είχα προσπαθήσει κάποιες φορές, αλλά δεν μου έβγαινε ικανοποιητικά. Δεν θεωρούσα ότι αυτά που έγραφα είχαν κάποια αξία.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Μου δίνεις ωραία πάσα, γιατί ήθελα να σε ρωτήσω τώρα αν επιδίωκες τότε να γραφείς στα αγγλικά και πως μεταπήδησες στα ελληνικά. Βασικά είναι κάτι που επιδιώκεις ή είναι κάτι που σου βγαίνει αυθόρμητα;

Nalyssa Green – Νομίζω ότι κατά βάση μου βγαίνει φυσικά. Κάθε στιγμή έχει τις δίκες της ανάγκες και αυτά τα πράγματα έρχονται και λίγο αυθόρμητα. Δεν τα προγραμματίζεις. Από την άλλη, όπως σου είπα πριν, ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου, για καιρό κιόλας, γιατί και ως ακροάτρια, μου λείπει το εναλλακτικό ελληνόφωνο. Υπάρχουν κάποια πράγματα και μάλιστα πολύ ωραία, αλλά θέλω κι άλλα. Θα ήθελα να ακούω περισσότερες μπάντες, περισσότερους καλλιτέχνες να ασχολούνται και με τα ελληνικά.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Μου αρέσει παρά πολύ που μου δίνεις ξανά τόσο ωραία πάσα. Πως αξιολογείς, πώς κρίνεις την σύγχρονη ελληνική εναλλακτική indie μουσική σκηνή στην Ελλάδα, τόσο από άποψη καλλιτεχνών, όσο και από άποψη ανταπόκρισης του κοινού;

Nalyssa Green – Καταρχάς, όσο αναφορά την ποιότητα και το υλικό που παράγεται, θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετά πράγματα που είναι άξια. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια, που δραστηριοποιούμαι και μουσικά και μάλλον παρακολουθώ πιο στενά τη σκηνή, έχουνε γίνει παρά πολλά βήματα προόδου στην ποιότητα αυτών που βγαίνουν. Ακούω πάρα πολλά σχήματα και καλλιτέχνες και νομίζω ότι βγάζουμε καλή μουσική στην Ελλάδα.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Με ποιον από αυτούς που έχεις στο μυαλό σου, τώρα που σου ήρθαν ενώ μου απαντούσες, τα ‘’βρίσκεις’’ περισσότερο καλλιτεχνικά;

Nalyssa Green – Κοιτά, θα σου μιλήσω για τους συνεργάτες μου, που κατά βάση είναι οι άνθρωποι που φτιάχνουμε μαζί μουσική. Είναι η Δεσποινίς Τρίχρωμη, που τραγουδάει στην μπάντα μου εδώ και χρόνια και τώρα τραγουδώ και εγώ στην δική της μπάντα. Οι No Clear Mind είναι μια μπάντα που είμαστε παρά πολύ κοντά, απ’ όπου είναι ο κιθαρίστας μου και ο παραγωγός του καινούργιου μου δίσκου. Είναι ο Jack Heart που που έχουμε κοινά μελή τέλος πάντων είμαστε και πολύ φίλοι και τα σχετικά. Και είναι και παρά πολύ άλλοι που έχω δουλέψει κατά καιρούς. Η Νefeli Walking Undercover, Lumiere Brother, με τον Μανώλη Φάμελλο είχαμε μια συνεργασία. Όλα αυτά, στο μεταξύ, μπορεί και μεταξύ τους να είναι αρκετά άσχετα και διαφορετικά. Δηλαδή δεν νιώθω ότι απαραιτήτως έχουν απολυτή μουσική σχέση, αλλά είναι acts που τα θεωρώ κοντά μου και κοντά στον ήχο μου. Κάτσε γιατί θα ξεχνώ κάποιους… Α! Με τον Evripidis and his Tragedies, που και αυτός τώρα κάνει στροφή στο ελληνόφωνο. Στον δίσκο που θα βγάλει έχουμε κάνει μια όμορφη συνεργασία. Αυτό το act το βρίσκω μουσικά κάπως πολύ κοντινό μου. Γιατί, μπορεί να έχω μια πλευρά που είναι πολύ σκοτεινή και συναισθηματική, αλλά έχω και μια πλευρά που είναι ποπ, και σε αυτήν τη πλευρά τον Ευριπίδη τον νιώθω πολύ κοντά μου.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Θέλω να μου αναφέρεις τώρα ένα καλλιτέχνη, από οποιαδήποτε τέχνη εσύ θέλεις, που σου προκαλεί τέτοια έμπνευση για την δική σου καλλιτεχνική δημιουργία.

Nalyssa Green – Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο. Μου έχει συμβεί αρκετές φορές κάποιο έργο τέχνης, είτε είναι ταινία είτε είναι τραγούδι είτε κάτι άλλο, να μου έχει ξεκινήσει κάτι για να γράψω κάτι άλλο. Αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον συγκεκριμένο καλλιτέχνη που να μου το κάνει αυτό πάντα. Νομίζω ότι είναι διάσπαρτα τα ερεθίσματα.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Κεφάλαιο «Κοκτέιλ». Μπορούμε να κάνουμε μια συνέντευξη ολόκληρη για το κοκτέιλ. Είναι και ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Το θεωρείς «ορόσημο» στην καριέρα σου;

Nalyssa Green – Καταρχάς, ήταν το πρώτο μου ελληνόφωνο που βγήκε προς τα έξω, όποτε αυτό είναι πολύ σημαντικό από μόνο του, είναι κομβικό σημείο. Ήταν πολύ καίρια. Είναι αφάνταστη χαρά να ακούω και να βλέπω να το χαίρεται παρά πολύ ο κόσμος. Και αυτό γυρνά πίσω ως feedback σε μένα. Είναι μάλλον από τα πιο ωραία πράγματα που μπορούν να σου συμβούν όταν παράγεις κάτι τέτοιο. Επίσης, επειδή είναι έτσι εξωστρεφές, καλοκαιρινό και ερωτιάρικο, και αυτό για μένα ήταν διαφορετικό και σημαντικό. Είναι τραγούδι κομβικό για μένα.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ποια είναι η ιστορία από πίσω του, έχει κάποια ιστορία ή σου βγήκε αυθόρμητα;

Nalyssa Green – Μου βγήκε παρά πολύ εύκολα! Δηλαδή απλά ήρθε κάποια στιγμή. Ήταν καλοκαίρι ήμουν στην Αθήνα. Νομίζω τα λέει όλα μέσα το κομμάτι. Έχει παρά πολύ αυτήν την ατμόσφαιρα. Αυτό που ένιωθα τότε, εκείνη την στιγμή. Νύχτα στη πόλη και κοκτέιλ! Και έρωτες και παγάκια και καλαμάκια!

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Κεφάλαιο «Κρεβάτι». Όταν το άκουσα, οι στίχοι με παραξένευσαν σε σημείο που θέλω να ρωτήσω πως κατάφερες να παρομοιάζεις το έπιπλο κρεβατιού με ένα σκυλί. Τι σκεφτόσουν;

Nalyssa Green – Μου έρχεται μια ιδέα, δεν ξέρω πώς και γιατί, την πιάνω, τη συνεχίζω, τη φτιάχνω. Μου ήρθε αυτή η ιδέα με το κρεβάτι που μεταμορφώνεται ξαφνικά σε ένα έμβιο τετράποδο, ένα σκυλάκι, το όποιο του λείπουν αυτοί που κοιμούνται συνήθως πάνω του. Νιώθει σαν αδέσποτο όπως λέει και ο στίχος.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Όποτε να υποθέσω ότι περιμένουμε κάποιον ελληνόφωνο δίσκο μετά από αυτά τα δυο τραγούδια;

Nalyssa Green – Υποθέτεις παρά πολύ σωστά. Είναι έτοιμος ο δίσκος! Θα λέγεται “Μπλουμ”. Περιέχει δέκα ελληνόφωνα κομμάτια. Θεωρώ ότι είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους, με την έννοια ότι υπάρχει μια συνοχή ύφους και μουσικής προσέγγισης που τα κάνει να είναι μια ολότητα, αλλά ακροβατούν σε διάφορα ειδή και ύφη. Τον γράψαμε κυρίως στο χωριό μου στην Μάνη, όπου πήγαμε πέρυσι τα Χριστούγεννα. Στήσαμε στο σπίτι μου τα πάντα και κάτσαμε και το γράψαμε εγώ και ο παραγωγός μου ο Βασίλης Ντοκάκης, ο Λευτέρης Βολάνης και ο ντράμερ μου Βαγγέλης Ασλανίδης. Το δουλέψαμε αρκετά και τώρα είναι έτοιμος. Είμαστε παρά πολύ χαρούμενοι με το αποτέλεσμα. Μας βγήκε όπως το φανταζόμασταν και θα κυκλοφορήσει τον Σεπτέμβριο από την Inner Ear και περιμένω πως και πως!

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Τέλεια, και εμείς! Να φανταστώ θα είναι μέσα και το «Κοκτέιλ» και το «Κρεβάτι»; Ή θα είναι δέκα τελείως καινούρια τραγούδια;

Nalyssa Green – Θα είναι το «Κρεβάτι»! Και το «Κοκτέιλ», αλλά σε μια δεύτερη version και θα λέγεται «Κοκτέιλ ΙΙ».
Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Ενδιαφέρον! Και αυτή την περίοδο βρίσκεσαι σε μια μίνι περιοδεία. Από Αθήνα, Θεσσαλονίκη μέχρι και μικρότερες πόλεις όπως Σέρρες, Έδεσσα κ.λπ. Πως είναι αυτή η εμπειρία, να ταξιδεύεις σε τόσο μικρές πόλεις, να βλέπεις τους fans σου και να έρχεσαι σε επαφή μαζί τους;

Nalyssa Green – Το λέω «Μακεδονικό Ανοιξιάτικο Μίνι Τουρ». Είμαι στην επήρεια της χθεσινοβραδινής μου εμπειρίας στις Σέρρες όπου έπαιξα. Ήταν φανταστικά και αναρωτιέμαι γιατί δεν το κάνω πιο συχνά όλο αυτό τον καιρό. Έχω παίξει στην επαρχία αρκετά, ειδικά παλαιοτέρα. Τα τελευταία χρόνια λόγω φόρτου εργασίας -αυτά που σου έλεγα πριν- δεν τα πολύκαταφερνα. Νομίζω είναι οι καλύτερες στιγμές. Θυμάμαι πολλά live σε επαρχιακές πόλεις, μου έχουν μείνει χαραγμένα και είναι εμπειρίες ζωής. Γιατί πηγαίνεις κάπου που δεν έχεις ξαναπάει ποτέ, να μην ξέρεις τίποτα ας πούμε για τον τόπο και τους ανθρώπους και βρίσκεσαι ανάμεσα σε φίλους, ουσιαστικά που μπορεί να μην έχετε γνωριστεί ποτέ, αλλά έχετε επικοινωνήσει μέσα από την μουσική. Και αυτό είναι παρά πολύ δυνατό και παρά πολύ συγκινητικό.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Τι μουσική ακούει η Nalyssa στο σπίτι της; Αν πάρω το κινητό σου τι μουσική θα βρω μέσα;

Nalyssa Green – Μην το πάρεις τώρα, ντρέπομαι! Κοιτά ακούω πολύ Indie alternative αγγλόφωνο ποπ, ροκ, και καινούργια πράγματα και παλαιοτέρα. Ψάχνω πολύ σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί παίζω και DJ και από εκεί βρίσκω αυτά που παίζω. Αλλά ακούω πολύ, και ειδικά τελευταία, ελληνικά παλιά πράγματα που κάπως μου λείπουν, γιατί είμαι παρά πολύ μέσα σε αυτό το εναλλακτικό indie, που σου έλεγα. Δηλαδή ακούω Μαρινέλλα και τρελαίνομαι, μου αρέσει παρά πολύ. Νιώθω μια οικειότητα σε τέτοια ακούσματα που τα έχουμε μέσα μας γιατί υπήρχαν πάντα στην ζωή μας από τα παιδικά μας χρόνια. Τώρα που γυρνώ και τα ακούω με αλλά αυτιά, συνειδητοποιώ πολύ ωραίες ενορχηστρώσεις, πολύ ωραίους στίχους. Όχι στα πάντα προφανώς αλλά βρίσκεις πράγματα που λες «κοίτα να δεις», «το ξέρω αυτό το τραγούδι, το έχω ακούσει χιλιάδες φορές αλλά τώρα συνειδητοποιώ ποσό καλό είναι!».

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Θες να αναφέρεις μερικά παραδείγματα;

Nalyssa Green – Ναι, αμέ! Κάποια πράγματα που ακούω τον τελευταίο καιρό: Μαρινέλλα, το «Σταλιά Σταλιά» τον δίσκο τον έχω λιώσει. The Boy ακούω πολύ και ο τελευταίος δίσκος, το «Έτοιμοι Δύο» μ’ αρέσει πάρα πολύ. Ακούω Δεσποινίς Τρίχρωμη πάρα πολύ επίσης, αλλά και άλλους φίλους μου. Έχουμε γνωριστεί μέσα από την μουσική, οπότε δεν είναι ότι μ’ αρέσουν επειδή είναι φίλοι μου. Μπορεί να είναι φίλοι μου επειδή μ’ αρέσουν (γέλιο). Νότια Ντακότα ακούω! Οι Λάμδα μ’ αρέσουν πολύ. Άκουσα πρόσφατα τον δεύτερο δίσκο του A Man From Managra -είναι το project του Coti K- και ενθουσιάστηκα. Αυτά θα βρεις στο κινητό μου! Σήμερα άκουγα και Αρβανιτάκη, αλλά δεν μου συμβαίνει συχνά.

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Περά από το «ΜΠΛΟΥΜ» που έρχεται τον Σεπτέμβρη, ποια είναι τα σχέδιά σου για το καλοκαίρι;

Nalyssa Green – Το καλοκαίρι θα συμμετάσχω σε μια παράσταση του φεστιβάλ Αθηνών, το «Άγγελος Εξολοθρευτής» που σκηνοθετεί η Άντζελα Μπρούσκου, για το όποιο θα γράψω τη μουσική και θα παίξω κιόλας ένα μικρό part. Επίσης, είμαι σε μια μπάντα που έχει στηθεί φέτος, tribute στον Leonard Cohen, που τραγουδάμε μαζί με τη Sugahpank και τη Lou is και έχουμε κλείσει κάποια live. Tο καλοκαίρι, δηλαδή, με αυτά θα ασχοληθώ κυρίως. Και προετοιμάζομαι για το μεγάλο “Μπλουμ”!

Αλέξης Τσώνης (Lavart) – Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ, Nalyssa!

Nalyssa Green – Εγώ ευχαριστώ!