Το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου ψηφιοποίησε άλμπουμ με εικόνες από τον πρωτοπόρο επιστήμονα Bentley.
Ένα εκπληκτικό άλμπουμ με 355 εκτυπώσεις του ανθρώπου που έγινε γνωστός ως Snowflake Bentley αγοράστηκε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου το 1899 και η συλλογή έχει πλέον ψηφιοποιηθεί και είναι διαθέσιμη για προβολή στο Διαδίκτυο.
Ποιός είναι ο Snowflake Bentley;
Στο Βερμόντ του 19ου αιώνα, οι χειμωνιάτικες χιονοθύελλες σάρωναν τα πάντα και οι αγροτικές οικογένειες της περιοχής το ένιωθαν πραγματικά στο πετσί τους. Για έναν νεαρό άνδρα όμως, ονόματι Wilson Bentley, το χιόνι ήταν κάτι που τον σαγήνευε.
Ο Bentley γεννήθηκε σε μια οικογένεια αγροτών σε μια απομακρυσμένη περιοχή του Βερμόντ στις βορειοανατολικές ΗΠΑ. Σε ηλικία 15 ετών η μητέρα του, που ήταν δασκάλα, του έδωσε ένα μικροσκόπιο. Τότε το επιστημονικό του ενδιαφέρον για το χιόνι γιγαντώθηκε. Αρχικά προσπάθησε να σκιαγραφίσει τα σχέδια των κρυστάλλων χιονιού που παρατηρούσε, αλλά ήταν πολύ περίπλοκα για να τα καταγράψει πριν λιώσουν.
Μια κάμερα με φυσούνα, που του χάρισε ο πατέρας του, αποτέλεσε τη λύση στο πρόβλημα του Bentley. Έπειτα από πολύ πειραματισμό, ο λάτρης του χιονιού κατάφερε να φωτογραφίσει την πρώτη του νιφάδα χιονιού στις 15 Ιανουαρίου 1885.
Η γοητεία της “λευκής μαγείας” οδήγησε τον Bentley σε ηλικία 19 ετών, να δημιουργήσει τις πρώτες φωτομικρογραφίες κρυστάλλων χιονιού στον κόσμο, τους οποίους ο ίδιος περιέγραφε ως «μικροσκοπικά θαύματα ομορφιάς».
Η αφοσίωση και η εμμονή του Bentley με το χιόνι, τον πάγο και άλλους φυσικούς σχηματισμούς νερού συνεχίστηκε σε όλη του τη ζωή. Πάνω από 47 συνεχόμενους χειμώνες, χρησιμοποιώντας την ίδια κάμερα, τράβηξε 5.381 φωτογραφίες κρυστάλλων χιονιού. Ακόμη, ήταν ο πρώτος Αμερικανός που κατέγραψε τα μεγέθη σταγόνων της βροχής και ήταν ένας από τους πρώτους φυσικούς των νεφών.
Πέθανε από πνευμονία στις 23 Δεκεμβρίου 1931, σε ηλικία 66 ετών, αφού περπάτησε στο σπίτι μέσα από μια χιονοθύελλα. Τραγικό ε;
Πως «έπιανε» τις χιονονιφάδες;
Ο Bentley έστηνε τα σύνεργά του στην ξύλινη αποθήκη της φάρμας του και όποτε έφτανε μια χιονοθύελλα απαθανάτιζε τις νιφάδες του χιονιού σε έναν πίνακα βαμμένο μαύρο. «Εξέταζε τις νιφάδες χιονιού με ένα μεγεθυντικό φακό και σκούπιζε αυτές που δεν ήθελε με ένα φτερό γαλοπούλας» λέει η Andrea Hart, διευθύντρια ειδικών συλλογών βιβλιοθήκης στο μουσείο.
Οι κρύσταλλοι που επέλεγε τελικά, μεταφερόντουσαν σε μια γυάλινη επιφάνεια χρησιμοποιώντας ένα θραύσμα ξύλου από σκούπα, με τον Bentley να κρατάει την ανάσα του, μην τυχόν και χαλάσει τους φυσικούς σχηματισμούς.
Τα τετράδιά του, τα οποία διασώθηκαν, αποκαλύπτουν μια βαθιά επιστημονική γνώση και εμμονή, με σκοπό να αποκαλύψει τα μυστικά του χιονιού μέσω μεθοδικής επιμονής. Σημείωνε σχολαστικά τη θερμοκρασία, την κατεύθυνση του ανέμου και άλλες μετεωρολογικές λεπτομέρειες των χιονοθύελλων που μπορεί να αποκαλύψουν τυχόν περιβαλλοντικές επιρροές στη φύση των κρυστάλλων του χιονιού. «Κρατούσε σημειώσεις για τα πάντα», λέει η Hart.
Ο Bentley γοητεύτηκε επίσης από την ομορφιά των εικόνων, και τα άρθρα του σε περιοδικά αποκαλύπτουν την ποιητική του στροφή στη φράση. «Κάθε κρύσταλλο είναι ένα σχεδιαστικό αριστούργημα και κανένα σχέδιο δεν επαναλαμβάνεται ποτέ. Όταν μια νιφάδα χιονιού λιώνει, αυτό το σχέδιο χάνεταιγια πάντα», έγραψε σε μια αναφορά του 1925.
Πηγή: The Guardian
Διαβάστε περισσότερα:
