Η πορεία
«Ησύχασε» η παραλιακή οδός το απόγευμα του Σαββάτου, 14 Οκτωβρίου, στη Θεσσαλονίκη. Οι δρόμοι έκλεισαν και εκατοντάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν στην κεντρική είσοδο του λιμανιού ντυμένοι στα μαύρα. Νέοι, νέες, γονείς με τα μικρά παιδιά τους, έκλεισαν τα στόματά τους με τη συμβολική κίτρινη κορδέλα και περπάτησαν ο ένας πίσω από τον άλλο, σε μια ευθεία γραμμή, μέχρι τον Λευκό Πύργο, την ίδια ημέρα όπου σε 50 χώρες σε όλο τον κόσμο στάλθηκε το μήνυμα κατά της εμπορίας των ανθρώπων.
«Κάθε 30 δευτερόλεπτα κάποιος γίνεται σκλάβος», μπορούσε να διαβάσει κανείς στα ενημερωτικά φυλλάδια που μοίραζαν οι εθελοντές της οργάνωσης, «Το 99% των θυμάτων δεν διασώζονται ποτέ και τα κέρδη από την Εμπορία Ανθρώπων υπολογίζονται σε 150,2 δις δολάρια το χρόνο».
Οι μαυροντυμένοι συμμετέχοντες έκρυψαν για λίγη ώρα τη θέα του απογευματινού ήλιου από τους καθήμενους στις καφετέριες της παραλιακής οδού, ενώ διερχόμενοι από το σημείο σταματούσαν για να αφουγκραστούν το σιωπηλό μήνυμα «Μαζί για την ελευθερία» της πορείας.
Η οργάνωση
Το διεθνές Walk of Freedom διοργανώνεται για 4η φορά στην Θεσσαλονίκη και στην προώθησή του βοήθησε πολύ το γεγονός ότι συνέπεσε με τον 6ο διεθνή νυχτερινό ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης, όπως μου δήλωσε η Χριστίνα Χριστίδου, εθελόντρια και υπεύθυνη της οργάνωσης. Στη συνέχεια της συνομιλίας μας, μου ανέφερε: «Έχουμε ξεκινήσει να το προωθούμε και να το οργανώνουμε από τον Ιούνιο. Δεν συναντήσαμε κάποιο πρόβλημα στη συγκεκριμένη διοργάνωση, απλά πολλές φορές όταν μιλάμε με κόσμο είτε μπορεί να βρίσκεται σε άρνηση, ότι αυτό το πράγμα δε συμβαίνει, είτε πολλές φορές είναι εύκολο να πιστεύουμε ότι τα θύματα το κάνουν με τη θέλησή τους και δεν υπάρχει σωματεμπορία. Αυτό είναι κάτι που το αντιμετωπίζουμε συχνά και πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν ότι δεν είναι κανενός το παιδικό όνειρο να κάνει μια τέτοια δουλειά».
Τα ονόματα πάνω στις συμβολικές κορδέλες και η ιστορία τους
Η Εύα Καρρά, μια ακόμη εθελόντρια της οργάνωσης, μου περιέγραψε τις τρεις πραγματικές ιστορίες θυμάτων παράνομης εμπορίας ανθρώπων που η Α21 έχει υποστηρίξει και που αντιπροσωπεύουν όλα τα θύματα που βρίσκονται ανά τον κόσμο σήμερα. «Η Eve είναι 3ων χρονών στην Ταϊλάνδη, έχει πουληθεί από την οικογένειά της και κατέληξε να χορεύει στους δρόμους. Πρόκειται για περιστατικό σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών, η οποία είναι πάρα πολύ διαδεδομένη στη συγκεκριμένη χώρα. Η Eve μέσα σε όλη αυτή τη διαδικασία έχει εξαρτηθεί από παράνομες ουσίες και στα 6 της χρόνια έρχεται στη φροντίδα της Α21, της παρέχουμε ψυχολογική υποστήριξη, υιοθετείται από κάποια οικογένεια και τώρα είναι καλά και υγιής. Ο Ivan, είναι από την Ουκρανία και είναι θύμα εργασιακού trafficking και εκμετάλλευσης, εξαναγκάστηκε, δηλαδή, να εργάζεται χωρίς να πληρώνεται. Το τρίτο περιστατικό, το οποίο είναι μια από τις πιο συχνές μεθόδους trafficking στην Αμερική και το βλέπουμε και στην Ελλάδα, αφορά την Amy. Η αμερικανίδα έπεσε θύμα μέσω του φίλου της που της είπε ότι την αγαπάει και είναι ερωτευμένος μαζί της και ενώ τον πρώτο καιρό όλα φαίνονταν καλά, η κοπέλα κατέληξε παγιδευμένη και εξαναγκασμένη να εκδίδεται.»
Η αξιοπρεπής προσπάθεια της οργάνωσης ευαισθητοποίησε τους κατοίκους της πόλης, οι οποίοι το έδειξαν έμπρακτα με την παρουσία τους. Την ίδια σοβαρότητα όμως, θεωρώ πως δεν έδειξε η εγκατεστημένη εξέδρα στο τέρμα της πορείας, που δεν είχε καμία σχέση με την συγκεκριμένη διοργάνωση και η οποία έπαιζε στη διαπασών ξένη χορευτική μουσική. Τέτοιου είδους δράσεις, που σκοπό έχουν τη συνειδησιακή αφύπνιση σχετικά με φλέγοντα ζητήματα που καταπατούν τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπινου είδους, αναμφίβολα αξίζουν τον απαραίτητο σεβασμό.
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Βουλβουτζής (Lavart)
