[dropcap size=big]Ο[/dropcap]ι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς τους με την ιδιαιτερότητα και την πολυπλοκότητα που παρουσιάζουν απασχόλησαν από νωρίς τη δραματουργία –απ’ τα πρώτα ακόμη αριστουργήματα του αρχαίου δράματος. Και είναι βέβαια απολύτως φυσικό αφού οι σχέσεις αυτές καθορίζοντας τη μετέπειτα ζωή των παιδιών και διαμορφώνοντας τον χαρακτήρα τους λειτουργούν εμμέσως ως βασικός καταλύτης και καθοριστικός παράγοντας της ποιότητας των κοινωνιών που τα παιδιά αυτά δημιουργούν καθώς ενηλικιώνονται.
Στη νουβέλα της Μαργαρίτας Φρανέλη η ηρωίδα επανεξετάζει τη σχέση της με τη μητέρα της προσπαθώντας να κατανοήσει τους μηχανισμούς που την επηρέασαν. Στη σκιά όμως αυτής της μικροσκοπικής ανάλυσης εκφύεται η σχέση της με τη δική της κόρη, και τότε τα ενδεχόμενα συμπεράσματα αποκτούν μία δεύτερη διάσταση, μία δεύτερη ανάγνωση και μία ενδιαφέρουσα προοπτική. Στην παράσταση, η ηρωίδα ξεκινά ως επίδοξος αναλυτής αλλά καθίσταται σταδιακά το αντικείμενο της ανάλυσης. Ταυτόχρονα, και ενώ γινόμαστε μάρτυρες μιας εν τω βάθει αναψηλάφησης, καλούμαστε να ανακαλύψουμε τον ρόλο που παίζουν πολλοί φαινομενικά ετερόκλητοι μα στενά αλληλοσχετιζόμενοι παράγοντες: η ταξική θέση, η καταγωγή, η παιδεία, το πολίτευμα, η θρησκεία, η κοινωνία.
Το παλιό και αξιόπιστο εργαστήρι της ζωής που λέγεται «θέατρο» καλείται για μία ακόμη φορά να φωτίσει τα ερωτήματα από όλες τις πλευρές ανοίγοντας παράθυρα και σκάβοντας λαγούμια.
Κείμενο: Θανάσης Χαλκιάς
https://www.lavart.gr/mama-ki-ego-den-sagapo-sto-black-box/
