Πώς η ιδιοσυγκρασία μας καθορίζει μία sexy εμφάνιση αν είναι διαχρονική ή ανατρεπτική ανάλογα τις τάσεις της μόδας
Αρχικά, πριν την οποιαδήποτε απάντηση του διλήμματος, υπενθυμίζουμε μία παραδοχή που κυριαρχεί τελευταία, τύπου «αυτά που ξέραμε να τα ξεχάσουμε». Κοινώς, διανύουμε την πιο άναρχη φάση της παγκόσμιας μόδας που ξεκινάει και τελειώνει με μία γενικευμένη κατάργηση ορίων, φύλων, μεγεθών, καθρεφτίζοντας ένα αλαλούμ επαναπροσδιορισμού στη σύγχρονη δυτική κοινωνία. Το στοιχείο που παραμένει όμως ακλόνητο ακόμη στις διεθνείς τάσεις είναι η αποτύπωση του sexy. Γιατί εν τέλει ποιος είναι ο διακαής πόθος των περισσοτέρων που θέλουν να ακολουθήσουν πιστά την μόδα; Μα φυσικά να φαίνονται sexy. Το αν όντως είναι, έτερον εκάτερον. Πάντως είναι το καλύτερο δόλωμα για όσους προωθούν παράγωγα της μόδας στην παγκόσμια αγορά. Το ρίχνουν προς πάσα κατεύθυνση και τσιμπάει με την μία. Μάλλον είναι πολλοί όσοι αναζητούν την επιβεβαίωση μέσω της προσέλκυσης των βλεμμάτων εντυπωσιασμού ή θαυμασμού. Αυτό για αρχή και ό,τι άλλο συνεπάγεται. Γιατί στην εποχή της ουδετερότητας των φύλων, της κατακραυγής της πατριαρχίας και των διακρίσεων γενικότερα, υπάρχει και η άποψη ότι ναι θέλω να ντύνομαι sexy αλλά μόνο για τον εαυτό μου, χωρίς να επιτρέπω στον οποιονδήποτε άλλον να με βλέπει έτσι. Δικαίωμα; πιθανόν ναι. Υπερβολή; Πιθανόν επίσης ναι. Αντίφαση; Ω ναι!
Καταρχήν, ένας βασικός στιλιστικός κανόνας (στην εποχή που καταρρίπτονται και αυτοί όπως συζητιέται από μερικούς μεταμοντέρνους και καλά ειδήμονες) οριοθετεί sexy εμφάνιση ως εκείνη που αφήνει ακάλυπτη μεγάλη επιφάνειά του γυμνού σώματος, με έμφαση στα πιο επιθυμητά σημεία αυτού εκ του ερωτικού πόθου σχετιζόμενα (βλ. στήθος, μέση, κοιλιακούς, οπίσθια, γλουτούς). Μέχρι πρόσφατα, μία τέτοια αναφορά παρέπεμπε αποκλειστικά σε καλλίγραμμα κορμιά, με συγκεκριμένες αναλογίες ύψους και βάρους. Αυτή η αποκλειστικότητα δεν ισχύει πια. Το Body Positivity ανέτρεψε ως κίνημα τα δεδομένα και χάραξε τους δικούς του κανόνες στην υιοθέτηση μίας sexy στιλιστικής επιλογής, αγγίζοντας συχνά τα όρια της υπερβολής. Πέρα από αυτή λοιπόν την οπτική, μία sexy εμφάνιση μπορεί να ταυτίζεται και με το ακριβώς αντίθετο. Δεν είναι λίγοι οι σχεδιαστές που τόλμησαν να μετουσιώσουν την φαντασία τους σε άκρως καλαίσθητες και ελκυστικές δημιουργίες καλύπτοντας ακόμη και ολόκληρες φιγούρες μοντέλων. Στην περίπτωση αυτή το sexy προκύπτει από ένα γενικότερο attitude που υποδηλώνεται από κρυφές λεπτομέρειες όπως τα αξεσουάρ, το θελκτικό παράστημα ή ακόμη και το πολλά υποσχόμενο διαπεραστικό βλέμμα. Το ποιο τρόπο επιλέγει ο καθένας για να ντυθεί sexy εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία, την αυτοπεποίθηση, την ανάγκη για επιβεβαίωση ή για αυτοκυριαρχία.
Γιατί θέλω να φαίνομαι sexy
Προφανώς η επιθυμία του να νιώθει κανείς sexy προκύπτει από τις γνωστές δύο σχέσεις. Τη σχέση που έχω εγώ με τον εαυτό μου, τα πάω – δεν τα πάω καλά, τι θέλω να βελτιώσω, τι να κρατήσω, τι να απορρίψω, εφόσον ήδη τον γνωρίζω καλά. Επιπλέον, τη σχέση που έχω εγώ με τους άλλους, άνδρες και γυναίκες όχι απαραίτητα συνδεδεμένης με την σεξουαλική ενεργοποίηση. Και στις δύο περιπτώσεις η αίσθηση αυτή αφήνει ευχάριστα συναισθήματα λόγω κυρίως του θαυμασμού ή της προσέλκυσης προσοχής των άλλων που αποζητά ο καθένας μέσω αυτής. Στο lifestyle των προηγούμενων δεκαετιών κάθε αναφορά του sexy σχετιζόταν άμεσα με το εντυπωσιακά ακαταμάχητο, το απόλυτα εξιδανικευμένο, το σαγηνευτικά ποθητό. Μα πάνω από όλα με το προκλητικά γυμνό. Στις μέρες μας κάποιες από τις παραπάνω συσχετίσεις παραμένουν, κάποιες όχι. Ως εκ τούτου μία περιρρέουσα σύγχυση κατακλύζει τον καθένα βλέποντας μία sexy εικόνα κατά τα νέα πρότυπα.
Sexy με ατέλειες ή χωρίς;
Ναι μπορεί να υπάρχει το γυμνό αλλά με πολλές ατέλειες πια και έξτρα αυτοπεποίθηση. Είναι αυτό αρκετό; Ναι για κάποιους. Πιθανόν για όσους δεν θέλουν να νιώθουν αποκλεισμένοι από αυτή την μέχρι τώρα «άδικη» κατηγοριοποίηση. Όμως πλάι σε αυτό υπάρχει και το ολοκληρωτικά πλαστό, αυτό που αναζητούν κάποιοι αρνούμενοι να δεχτούν τις ατέλειες τους και άρα να γίνουν κάποιοι άλλοι. Πρακτικά τι σημαίνει αυτό; Ότι δίπλα στο plus size μοντέλο με το μποτοξαρισμένο άκαμπτο μέτωπο που ποζάρει επιδεικνύοντας την κυτταρίτιδα των γλουτών της, θα δεις εύκολα το Barbie girl που νυχθημερόν αγωνιά για την δήθεν τελειότητα του εαυτού της να υπερασπίζεται με πάθος την κατάρριψη των στερεοτύπων λόγω της πατριαρχίας. Και μετά αναρωτιέσαι σιωπηλά καλά πως γίνεται αυτή η συνύπαρξη; Δηλαδή να υπερασπίζομαι με θέρμη το προβεβλημένο υπέρβαρο της κυτταρίτιδας υπέρ της αποδοχής του φυσικού του εαυτού μου αλλά κατ’ άλλα να παρεμβαίνω στη φυσικότητα ματιών, χειλιών, μαλλιών, νυχιών και λοιπών. Ή να θεωρητικολογώ για την γυναικεία χειραφέτηση και ενδυνάμωση, αλλά η εμφάνιση μου να προδίδει ότι πασχίζω να προκαλέσω την ανδρική φαντασίωση με κάθε παρεμβατικό επιφανειακό τίμημα επί του εαυτού μου.
Be mysterious, not sexy
Η παγκόσμια βιομηχανία της μόδας δημιουργεί τάσεις προκαλώντας τις δικές της κοινωνικές αναταράξεις με το βλέμμα της όμως στραμμένο στη μεγιστοποίηση του κέρδους. Ναι πρέπει και οφείλει να οραματίζεται την επόμενη μέρα εμπνευσμένη από το κοινωνικό γίγνεσθαι, συχνά όμως τα συμφέροντα είναι τέτοιας παγκόσμιας κλίμακας που οι τάσεις δημιουργούνται κατόπιν συγκεκριμένης κατεύθυνσης. Ωστόσο κάποιοι δημιουργοί παραμένουν ρομαντικοί και αστείρευτοι, τολμώντας να διαφοροποιούνται πέρα από οτιδήποτε είναι «ξαναφορεμένο». Έτσι λοιπόν και το sexy, ναι αλλάζει μορφή, εξελίσσεται πάντα σε σχέση με τα πρότυπα ομορφιάς, όμως η βασική του δομή παραμένει ίδια. Sexy εμφάνιση, ντυμένη-ημίγυμνη-γυμνή, είναι μία οποιαδήποτε σαγηνευτική εμφάνιση η οποία προκαλεί τον εντυπωσιασμό, τον θαυμασμό ή ακόμη και την ερωτική διέγερση τρίτων. Ο τρόπος που επιτυγχάνεται αυτό είναι επιλογή κατά περίπτωση, βαθιά εξαρτημένη από την προσωπικότητα του καθενός. Στις μέρες μας, ανάμεσα στο ντύνομαι sexy για τον εαυτό μου και ντύνομαι sexy για τους άλλους υπάρχει μία απόσταση που συχνά υποβόσκει μία θολούρα στο ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Η αποδοχή και των δύο καταστάσεων είναι αυτή που ξεδιαλύνει το θολό τοπίο και επαναφέρει την ισορροπία έναντι της υπερβολής και της ακρότητας. Η οθόνη πια σε κλάσματα δευτερολέπτου προσφέρει άπειρες εικόνες sexy εμφανίσεων, καλών και κακών, με λίγο ή πολύ φιλτράρισμα. Ποια εικόνα είναι αυτή που θα ξεχωρίσει και θα αφήσει το δικό της αποτύπωμα στο χρόνο όμως; Και κυρίως για ποιο λόγο; Γιατί ναι καταλήγει βαρετό και ανέμπνευστο να βλέπεις μία ακόμη ίδια sexy εικόνα από τις εκατομμύρια που βλέπεις κάνοντας scrolling. Τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα. Πάντως η αλήθεια του μυστηρίου είναι μία από τις συνιστώσες του αναλλοίωτου στο θαυμαστό κόσμο της μόδας. Και όταν ποντάρεις εκεί, έχοντας την φαντασία ως άσο στο μανίκι, δεν χάνεις ποτέ. Be mysterious, not sexy.
Διαβάστε επίσης:
Πόσο fashion victim είσαι; – Όταν προστάζει η μόδα, εσύ ακολουθείς
Κείμενο: Γεωργία Σταυρίδου (Lavart)
Φωτογραφία Εξωφύλλου: Helmut Newton, Amica, 1982
