Sex and the City: Όταν το στιλ συνάντησε την γυναικεία φιλία

22 χρόνια μετά, το «Sex and the city» παραμένει στις καρδιές μας

Η ελληνική τηλεοπτική πραγματικότητα αμέσως μετά το millennium, εκτός από την έλευση του «Μεγάλου Αδερφού» και την ξεκάθαρη υπεροχή του, περιελάμβανε και την προβολή μίας αμερικανικής σειράς, πρωτοποριακά διαφορετικής για τα τότε δεδομένα. Με 2-3 χρόνια καθυστέρηση από την παρουσίαση του πρώτου επεισοδίου στην Αμερική, η σειρά Sex and the City, αρχικά και για αρκετά χρόνια, προβάλλονταν μεταμεσονύκτια ως τολμηρή για τις ωμές σεξουαλικές αναφορές που περιείχε. Το ακατάλληλο της ώρας και το πιστό αντρικό gay κοινό που ήδη είχε, μία άκρως κατά τα λεγόμενα γυναικεία σειρά, ήταν αρχικά τα δύο στοιχεία που προκάλεσαν την τηλεοπτική μου περιέργεια. Και κατάλαβα γρήγορα το γιατί. Τέσσερις διαφορετικές σύγχρονες γυναικείες φιγούρες, με τακτοποιημένο τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, εκμυστηρεύονταν άφοβα τις προσωπικές τους ανησυχίες και ερωτηματικά γύρω από το θέμα των σχέσεων κάθε τύπου, σ’ ένα περιβάλλον φαινομενικά ιδανικό όπως είναι το κέντρο της Νέας Υόρκης. Όλα αυτά με διάχυτο στιλ μοντερνισμού σε κάθε τους εμφάνιση και εξωτερίκευση, μακριά από τις μέχρι τότε συντηρητικές συνιστώσες της τηλεοπτικής αμερικανικής κοινωνίας. Τέσσερις φίλες απελευθερωμένες, οικονομικά ανεξάρτητες και ευχερείς, που ζούσαν το απόλυτο lifestyle της εποχής τους, προσπαθώντας να ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο ταμπού αφού αυτό τελικά τις έκανε περισσότερο ευτυχισμένες.

Η πρωταγωνίστρια, μία ρομαντική κατά βάσει αρθρογράφος, μοιραζόταν με ειλικρίνεια στις δημοσιεύσεις της κάθε προβληματισμό ή δίλημμα συναισθηματικής κυρίως φύσεως, προσπαθώντας να ανακαλύψει τις μεγάλες αλήθειες στις ανθρώπινες σχέσεις. Στους σκοπέλους αυτής της προσπάθειας, με δύο τρόπους ανταπεξερχόταν. Είτε ακολουθώντας στην καθημερινότητα της ένα εξεζητημένο ενδυματολογικό στιλ αδυνατώντας να αντισταθεί στην καταναλωτική μανία του επιβεβλημένου lifestyle, είτε αναζητώντας το ασφαλές συναισθηματικό καταφύγιο που της προσέφερε η δυνατή φιλία με τις υπόλοιπες συμπρωταγωνίστριές της.  Για τις τηλεθεάτριες του ελληνικού τηλεοπτικού κοινού, όλο αυτό φάνταζε κάπως απόμακρο από την πραγματικότητα τους, ωστόσο η συνεχόμενη προβολή της σειράς για πάνω από 15 χρόνια ήταν αρκετή για να επηρεάσει σημαντικά όχι μόνο τον τρόπο που ντυνόμαστε αλλά κυρίως τον τρόπο που σκεφτόμαστε για την φιλία, τον έρωτα, το σεξ, τις δεσμεύσεις, την μοναξιά, την ανεξαρτησία, την απελευθέρωση, την προδοσία, την ειλικρίνεια, την ευτυχία. Επιπλέον ενδεχομένως βοήθησε και το ανδρικό τηλεοπτικό κοινό να αντιληφθεί καλύτερα την γυναικεία ιδιοσυγκρασία, όσο πολύπλοκη κι αν θεωρείται. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της σειράς ίσως ήταν η διαφορετικότητα των τεσσάρων γυναικείων ρόλων ως τηλεοπτικοί χαρακτήρες σε σημείο να αναρωτιέσαι συχνά σε ένα φαντασιακό επίπεδο ότι παρακολουθείς στιγμές από το δικό σου καθημερινό προβληματισμό, είτε ως ονειροπόλα Κάρι, είτε ως συντηρητική Σάρλοτ, είτε ως κυνική Μιράντα, είτε ως σεξουαλικά απελευθερωμένη Σαμάνθα. Όλες με το δικό τους ξεχωριστό στιλ εμφάνισης και χαρακτήρα, τοποθετημένες στο κέντρο του κόσμου, που μπορούν ανά πάσα στιγμή να καλύψουν κάθε καταναλωτική τους ανάγκη, χωρίς αυτό να είναι αρκετό πάντα για να καλύψουν το συναισθηματικό τους κενό. Η παγίδα του σύγχρονου τρόπου ζωής δηλαδή.

Η ενδυματολόγος Patricia Field

Σαφέστατα μεγάλο μέρος της διαχρονικής επιτυχίας του Sex and the city, οφείλεται στις ενδυματολογικές τοποθετήσεις των ηρωίδων, πάντα υπό την επιμέλεια της ελληνοαρμένικης καταγωγής Patricia Field. Η βραβευμένη σχεδιάστρια και στιλίστρια κατάφερε να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των τηλεθεατριών που επίμονα παρακολουθούσαν τη σειρά, προκειμένου να αντλήσουν ιδέες και κυρίως να απενοχοποιηθούν καταρρίπτοντας  παραδοσιακούς στιλιστικούς κανόνες. Κάθε της πρόταση απέπνεε μία φρεσκάδα για την εποχή, χωρίς να υπακούει στα στερεότυπα της μόδας, παρόλο που η ολοφάνερη εμμονή των ηρωίδων στις επώνυμες αγορές έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ωστόσο η βαρύτητα της μυθοπλασίας του κάθε επεισοδίου, δεν επέτρεπε να προβάλλεται κάτι άκρως επιφανειακό. Αντίθετα η ενδυματολογική παράμετρος λειτουργούσε υποστηρικτικά στη διαμόρφωση των χαρακτήρων, ενισχύοντας τη δύναμη του στιλ στη ζωή τεσσάρων απελευθερωμένων γυναικών με αυτοπεποίθηση και θάρρος απέναντι στις καθημερινές προκλήσεις. Αυτό που πέτυχε η Patricia Field ήταν μέσα από τις προσεγγίσεις της με τις ηθοποιούς να «χτίσει» τους ρόλους όσο πιο αληθοφανείς και προσιτούς γίνεται, χωρίς να υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στην πραγματικότητα και την πλοκή. Με σκοπό πάντα στο τέλος, οι «ηρωίδες», που όλες κρύβουμε μέσα μας, να νιώθουν ωραία επειδή είναι κυρίαρχες του εαυτού τους και όχι γιατί φοράνε μία επώνυμη δημιουργία, διαφημιζόμενη σε πολυτελή καμπάνια.

Τι μάθαμε

• Ότι τα αξεσουάρ δικαιωματικά αξίζουν πρωταγωνιστική θέση στη γκαρνταρόμπα μας. Πίσω από κάθε μοναδικά εμφατική ενδυματολογική προτίμηση, κρύβεται η αθόρυβη δύναμη των συνοδευτικών. Επιπλέον η αέναη χρηστικότητα τους, προσθέτει διαχρονική αξία και διαφορετικότητα σε κάθε εμφάνιση. Παπούτσια, κοσμήματα, τσάντες, ζώνες, καπέλα, γάντια, κασκόλ, φθηνά ή ακριβά, επώνυμα ή μη,  είναι τα συνήθη αξεσουάρ που μπορούν να χαρακτηρίσουν τη γυναικεία προσωπικότητα. Για όσες επιθυμούν να δηλώνουν την ξεχωριστή παρουσία τους, η χρήση τους είναι ξεκάθαρα τρόπος εξωτερίκευσης.

  

• Ότι η επιλογή του «mix and match style» είναι η πιο ενδιαφέρουσα και εφικτή για όλους. Η φαντασία είναι προσωπική υπόθεση και πιο αντιπροσωπευτική από οτιδήποτε, οπότε είναι αναγκαία για να βρεις εκείνο τον συνδυασμό high-low στιλ, υψηλής μόδας και vintage σχεδίων που θα δημιουργήσουν μία ξεχωριστή εικόνα σου. Απλά χρειάζεται να αφιερώσεις χρόνο μπροστά στις βιτρίνες, στα περιοδικά, στις εκθέσεις, στα μουσεία, στην ντουλάπα σου και σε σειρές όπως το «Sex and the city», για τα απαραίτητα ερεθίσματα. Το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει με δόσεις έξτρα αυτοπεποίθησης και αυθεντικότητας.

  

• Ότι ναι μπορείς να φορέσεις τα ψηλοτάκουνα πεδιλάκια σου το καταχείμωνο, να συνδυάσεις πάνω από τρία χρώματα στην εμφάνιση σου, να υιοθετήσεις την γραβάτα σε ένα androgyny look, να δείχνεις την μαύρη τιράντα του σουτιέν σου, να κοσμείς  το κεφάλι σου άφοβα, να ντυθείς με ένα απλό t-shirt ταιριασμένο ακόμη και με μία haute couture φούστα και φυσικά να περπατάς ξέγνοιαστα μέρα μεσημέρι στα δεκάποντα τακούνια με την φουρό φούστα ή φόρεμα. Όλα αυτά αρκεί να είσαι ο εαυτός σου και όχι η Carrie Bradshaw, η φανταστική ηρωίδα που νιώσαμε σε στιγμές ότι ταυτιζόμαστε.

  

Παρακολουθώντας σε επανάληψη ακόμη μία φορά κάποια επεισόδια, είκοσι χρόνια μετά, αναπολείς εύκολα την δική σου millennium εποχή, όχι μόνο γιατί ήταν η πιο ανέμελη περίοδος της ζωής σου, ούτε γιατί έμαθες πως και γιατί το στιλ μπορεί να παίζει καθοριστικό ρόλο σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις σου. Ίσως ο πιο σοβαρός λόγος είναι γιατί συνειδητοποιείς πως μία ισχυρή γυναικεία φιλία μπορεί να είναι η μεγαλύτερη άμυνα σου απέναντι στο χρόνο και τις προκλήσεις του. Το ερώτημα είναι, πόσο εύκολο είναι να διατηρείται μία γυναικεία φιλία σε επίπεδο ανθεκτικού δεσμού ζωής. Η πραγματικότητα, σε αντίθεση με την τηλεοπτική σειρά, αποδεικνύει ότι είναι περισσότερο δύσκολο παρά εύκολο, να αντέξει μία τέτοια σχέση μέσα στο χρόνο. Τις περισσότερες φορές επέρχεται ημερομηνία λήξεως.  Για όσες καταφέρνουν να κατανοήσουν την δυναμική της και να φροντίσουν για την εξέλιξη της, παρά τις όποιες αντιξοότητες ή αλλαγές προκύψουν στις ζωές τους, θα είναι ομολογουμένως οι ευνοημένες. Και αναπόφευκτα και οι πιο ισορροπημένες γενικότερα. Οι υπόλοιπες θα αρκεστούν στην επαναπροβολή  μίας τηλεοπτικής επινοημένης φιλίας τεσσάρων γυναικών που ενδόμυχα θα ζηλεύουν πάντα.

Το παρόν συντάχθηκε από την Γεωργία Σταυρίδου (Lavart).

Πηγές φωτογραφιών: Bustle, Harpers bazaar, Huffington post, Thatslife.