Σελιδοδείκτης: Νορβηγικό δάσος, του Χαρούκι Μουρακάμι
Έπαιξε ένα ακόμα κομμάτι του Μπαχ από κάποια σουίτα. Με τα μάτια καρφωμένα στη φλόγα του κεριού, πίνοντας κρασί, ακούγοντας Μπαχ από τη Ρέικο, ένιωθα την ένταση μέσα μου να υποχωρεί. Όταν η Ρέικο ολοκλήρωσε τον Μπαχ, η Ναόκο της ζήτησε να παίξει κάποιο τραγούδι των Μπιτλς.
«Ώρα για παραγγελίες» , έκανε η Ρέικο και μου έκλεισε το μάτι. «Μου ζητάει να παίζω Μπιτλς κάθε μέρα. Λες και είμαι σκλάβα της».
Παρά τις διαμαρτυρίες της, η Ρέικο έπαιξε το «Michelle» άψογα.
«Ωραίο τραγούδι», είπε όταν τελείωσε. «Μου αρέσει πολύ». Ήπιε μια γουλιά από το κρασί της και φύσηξε τον καπνό του τσιγάρου της. «Νιώθω σν να βρίσκομαι σ’ ένα μεγάλο λιβάδι και ψιλοβρέχει».
Ύστερα έπαιξε το «Nowhere Man» και το «Julia». Πότε πότε καθώς έπαιζε, έκλεινε τα μάτια της και κουνούσε το κεφάλι. Μετά έπινε λίγο κρασί και άναβε τσιγάρο.
«Παίξε το Norwegian Wood», είπε η Ναόκο.
