Σελιδοδείκτης: Για μια θεωρία της Γραφής Γ’, του Νάνου Βαλαωρίτη
Η ανακάλυψη της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού, με πολλά «ηθικά» παραδείγματα, παρμένα από δυο πηγές, Ιστορία και Μύθους, αρχίζει να γενικεύεται και να χρησιμοποιείται απ’ τους κλασικούς φιλολόγους και Ανθρωπιστές (Humanistes). Έτσι η λαϊκοποίηση της τέχνης οδεύει σ’ έναν διχαλωτό δρόμο, όπου το θρησκευτικό, ταυτισμένο αποκλειστικά με τον χριστιανισμό, χαλαρώνει κι αρχίζει να περιλαμβάνει την αρχαιότητα. Το «ιερό» δεν εξαφανίζεται, μόνο που εκφράζεται τώρα μέσω ενός αρχαιότερου και καταργημένου πια θρησκευτικού χώρου, του ειδωλολατρικού, που αποκτάει ένα «κοσμικό» γόητρο.
Φωτογραφίες: Κική Χοροζάνη (Lavart)
