Ιστορική στιγμή για τους Σαουδάραβες
Στην άρση της απαγόρευσης λειτουργίας των κινηματογράφων έπειτα από 35 ολόκληρα χρόνια προχωρά η Σαουδική Αραβία. Το Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας σε ανακοίνωσή του αναφέρει πως στο εξής νομιμοποιείται η χρήση αυτών των χώρων ψυχαγωγίας, ενώ παράλληλα οι αρχές θα εκδίδουν και άδειες εκμετάλλευσης.
Η ριζοσπαστική για τα δεδομένα του κράτους κίνηση πραγματοποιείται στο πλαίσιο ενός γενικού, ιδιαίτερα φιλόδοξου προγράμματος οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, που προωθεί ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμεντ μπεν Σαλμάν, με την κυβέρνηση να προσπαθεί, σε αντιπαράθεση με τους εξαιρετικά συντηρητικούς κύκλους, να επενδύσει εκ νέου σε μορφές ψυχαγωγίας, όπως οι συναυλίες, ο κινηματογράφος, τα θεάματα κτλ.
“Είναι μία σημαντική στιγμή για την ανάπτυξη της πολιτιστικής οικονομίας της χώρας” ανέφερε ο Υπουργός Πολιτισμού της Σαουδικής Αραβίας, Αουάντ αλ-Αουάντ. Στην απέναντι πλευρά, ο μουφτής της χώρας είχε εκφράσει έντονα την αγανάκτησή του για την πρόθεση της κυβέρνησης να άρει την απαγόρευση των κινηματογράφων, ισχυριζόμενος πως επρόκειτο να μετατραπούν σε χώρους ανηθικότητας, επειδή ευνοούν την “ανάμιξη” των δύο φύλων(!).
Παρ’ όλα αυτά, αξίζει να αναφερθεί πως η πολύχρονη απαγόρευση της λειτουργίας των κινηματογραφικών αιθουσών δεν εμπόδισε τον σαουδαραβικό κινηματογράφο από το να γνωρίσει σταδιακά εξαιρετική άνθιση και διεθνή αναγνώριση. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η ταινία “Ο Μπαράκα συναντά τον Μπαράκα” του σκηνοθέτη Μαχμούντ Σαμπάγ, η οποία προβλήθηκε στη Μπερνινάλε, αλλά και η “Wadjda” του Χαϊφάα Αλ-Μανσούρ που το 2013 αποτέλεσε το πρώτο σαουδαραβικό φιλμ που ήταν υποψήφιο για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Ωστόσο, παραμένει απορίας άξιο πώς μπορεί ο 21ος αιώνας να βρίσκει μια χώρα σε καθεστώς απαγόρευσης του κινηματογράφου ως μέσο ψυχαγωγίας, κατάσταση που πυροδοτεί ακόμη μια φορά συζητήσεις για την περιστολή βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πολλά αυταρχικά καθεστώτα του πλανήτη.
Κείμενο: Γιάννης Καρακασίδης (Lavart)
