Τσαρλς Ντίκενς, ο συγγραφέας των δύσκολων χρόνων
Ιστορίες για μικρούς, και κυρίως για μεγάλους
«Να έχεις μια καρδιά που ποτέ δεν σκληραίνει, ένα χαρακτήρα που ποτέ δεν κουράζει, ένα άγγιγμα που ποτέ δεν πονά».
Διακόσια τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τη γέννησή του. Τα θέματα κι οι προβληματισμοί, ωστόσο, των έργων του παραμένουν μέχρι και σήμερα εξίσου επίκαιρα και ενδιαφέροντα. Ο Ντίκενς έγραψε για τα Δύσκολα χρόνια της εποχής του, αλλά μίλησε και στα χρόνια των κατοπινών εποχών.
Γεννήθηκε στο νησί Πόρτσι, στην πόλη Πόρτσμουθ της Νότιας Αγγλίας στις 7 Φεβρουαρίου του 1812. Ο πατέρας του, λόγω προσωπικών ατασθαλιών, θα φυλακιστεί για χρέη και η οικογένεια θα μετακομίσει στο Κεντ, όπου ο Κάρολος παρακολουθεί μαθήματα σε ιδιωτικό σχολείο. Τα οικονομικά προβλήματα τους ακολουθούν, αναγκάζοντάς τους να αλλάξουν και πάλι κατοικία, αυτή τη φορά για το Λονδίνο. Ο ίδιος θα παρατήσει την εκπαίδευση για να καταπιαστεί με την εργασία. Τις δύσκολες συνθήκες που βίωνε ως παιδί αποτυπώνει και στα έργα του.
Η αγάπη του για τη μάθηση και τη λογοτεχνία τον στρέφουν στη δημοσιογραφία, με τη δημοσίευση των πρώτων του έργων σε εφημερίδες και περιοδικά. Στα 24 του χρόνια γράφει το πρώτο του βιβλίο. Η επιτυχία του έρχεται όμως χάρη στον Όλιβερ Τουίστ. Όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, «Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ, θέλησα ν’ αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει.». Μέσα στα σπουδαιότερα έργα του ανήκουν, επίσης, η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, η Ιστορία των Δύο Πόλεων, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ, Μεγάλες Προσδοκίες, Δύσκολα Χρόνια.
Η εποχή του Ντίκενς είναι η Βικτωριανή, η εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και «ανάπτυξης». Η πόλη με τα γκρίζα χρώματα, τις βαριές μυρωδιές και τις κοινωνικές ανισότητες είναι πρωταγωνίστρια. Η κοινωνική εξαθλίωση, η φτώχεια, η καταπάτηση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και η εκμετάλλευση των γυναικών και των παιδιών γίνονται βασικά θέματα στα έργα του.
Οι χαρακτήρες του Ντίκενς είναι βγαλμένοι από τη ζωή του. Είναι ο Βρετανός μυθιστοριογράφος που έδωσε λόγο στους περιθωριακούς και τους στερημένους της εποχής του. Ο εκφραστής της κοινωνικής αδικίας και της φτώχειας, που πιθανόν να μην άλλαζε και πολύ τα θέματά του αν ζούσε και στους δικούς μας καιρούς.
«Η διαφορά μεταξύ της κατασκευής και της δημιουργίας συνοψίζεται στο εξής: αυτό που φτιάχνεις, θα το αγαπήσεις μόλις το δεις ολοκληρωμένο. Ενώ αγαπάς μια δημιουργία ακόμα κι όταν είναι στη σφαίρα της φαντασίας. Ακόμα κι όταν δεν υπάρχει».
You are currently viewing a placeholder content from YouTube. To access the actual content, click the button below. Please note that doing so will share data with third-party providers.
Κείμενο: Αλίκη Μαργαρού (Lavart)
