Ένα μικρό ταξίδι με τον Roger Waters.
[dropcap size=big]Μ[/dropcap]ία από αυτές τις μέρες πρέπει να το κάνεις. Πρέπει να αδειάσεις το ασφυχτικά γεμάτο πρόγραμμά σου και να ετοιμαστείς για ένα πνευματικό ταξίδι. Να βρεις τα χαμένα κομμάτια του εαυτού σου. Να κάνεις μια βουτιά στα βάθη του μυαλού σου, εκεί που το φως της καθημερινής σου σκέψης σπάνια φτάνει και να παρασυρθείς από τα υπόγεια ρεύματα του υποσυνείδητου. Με σαμάνο-οδηγό τον Roger Waters και με την ψυχεδελική του μουσική για πυξίδα θα ανακαλύψεις κόσμους ολόκληρους χωρίς να κάνεις ούτε ένα βήμα. Αρκεί μονάχα να βάλεις τη μουσική του να παίζει, να κλείσεις τα μάτια σου και να αφεθείς…
[dropcap size=big]Η[/dropcap] διαδρομή αυτή θα σου φανεί τόσο φυσική και η εναλλαγή από τραγούδι σε τραγούδι θα είναι τόσο ομαλή που δεν θα μπορείς να καταλάβεις πόση ώρα έχει περάσει ή πόσα κομμάτια έχεις ακούσει. Βλέπεις τα άλμπουμ με την υπογραφή του Roger Waters ή των Pink Floyd είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συλλογή ωραίων κομματιών. Το καθένα έχει από ένα υποβόσκον θέμα που του προσδίδει μία ανεπανάληπτη ροή. Σε ενθαρρύνουν να χαθείς για ώρες ακούγοντάς τα. Θα νιώσεις ότι εξερευνείς έναν ονειρικό λαβύρινθο. Κάθε στροφή και μία νέα εικόνα, ένα νέο συναίσθημα. Θα ηρεμήσεις, θα τρομάξεις, θα στεναχωρηθείς, θα εξοργιστείς, θα αγαλλιάσεις.
Θα ξεκινήσεις με το Dark Side of the Moon (1973) και θα αισθανθείς τις διαμάχες που προσπαθεί να εκφράσει. Την αιώνια «πάλη» του ανθρώπινου μυαλού με τον χρόνο, τον θάνατο, την απληστία και την ίδια του την τρέλα. Δεν θα μπορείς να αποφασίσεις τι σε ωθεί ακόμη βαθύτερα σε αυτή σου τη μουσική «νιρβάνα». Είναι οι στίχοι που αγγίζουν τα όρια της φιλοσοφίας ή η μουσική ενορχήστρωση; Θα συνεχίσεις με το Wish You Were Here (1975) μέσα από το οποίο θα νιώσεις την ανησυχία του Waters ότι η αδελφικότητα ανάμεσα στα μέλη της μπάντας του σιγά σιγά χάνεται. Θα κατανοήσεις το θυμό του με τη μουσική βιομηχανία αλλά και με τον ίδιο του τον εαυτό καθώς θυσιάζει κομμάτια του ιδεαλισμού του στο βωμό της φιλοδοξίας του. Έπειτα θα ακολουθήσει το Animals (1977) με την έντονη κριτική έναντι των σαθρών κοινωνικών δομών. Θα ακούσεις ξεκάθαρα την επιρροή που είχε η άνοδος της punk στα τραγούδια αυτά αλλά η επαναστατική τους διάθεση ίσως σε θλίψει, γιατί είναι ακόμη επίκαιρη. Θα αναρωτηθείς γιατί ακόμη τα πράγματα δεν άλλαξαν κι αν η ελπίδα που εκφράζεται στο τέλος του άλμπουμ είναι τελικά αρκετή. Στη συνέχεια θα εισέλθεις στον κόσμο του The Wall (1979) το οποίο μέσα από τα τραγούδια του προσπαθεί να εξιστορήσει τη ζωή του Pink, ενός χαρακτήρα βασισμένου στον Waters αλλά και στον πρώην κιθαρίστα του συγκροτήματος, τον Syd Barrett. Θα βιώσεις μία διάχυτη οργή και μία αίσθηση εγκατάλειψης καθώς θα ακολουθείς την ιστορία του Pink και σίγουρα κάποιοι από τους φόβους του θα σου φανούν γνώριμοι. Θα σκεφτείς ότι ίσως στη συμπεριφορά του Pink καθρεφτίζονται γενικότερα οι ανθρώπινες αδυναμίες και αγωνίες. Πριν καλά καλά το καταλάβεις θα έχεις φτάσει στο τελευταίο άλμπουμ του Waters με τους Floyd, το Final Cut (1983). Ο ξεκάθαρος αντιπολεμικός του χαρακτήρας θα σε συνταράξει καθώς προσπαθεί να σου μεταφέρει τη συναισθηματική φρίκη που βιώνουν όσοι αναγκάζονται να πολεμήσουν, τόσο όταν βρίσκονται στη μάχη όσο και όταν επιστρέφουν σε μία άδικη κοινωνία που δεν τους θέλει και δεν τους δέχεται πίσω ποτέ.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] περιπλάνησή σου όμως δεν είναι ανάγκη να σταματήσει εδώ. Διότι παρόλο που μετά το Final Cut, ο Roger Waters αποχώρησε από την μπάντα, οι εμπνευσμένες του δημιουργίες συνέχισαν ακάθεκτες. Καθώς συνεχίζεις το ταξίδι στον μουσικό κόσμο του, κατανοείς όλο και περισσότερο πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξε η μουσική του ιδιοφυΐα στην ανάδειξη των Pink Floyd. Δεν ήταν απλά ο συνθέτης, ο στιχουργός και ο τραγουδιστής της μπάντας, αλλά η ίδια της η ψυχή. Βάζοντας να ακούσεις το The Pros and Cons of Hitch Hiking (1984) θα ακούσεις την ιστορία ενός μεσήλικα που μέσα σε μία κρίση παράνοιας και φόβου ονειρεύεται ότι απατάει τη γυναίκα του με μία κοπέλα που κάνει ωτοστόπ. Ο ήχος κρύβει πόθο και τρόμο. Η φωνή του άλλοτε τσιρίζει και άλλοτε ψιθυρίζει μελωδικά και εσύ δεν μπορείς παρά να παραδοθείς σε αυτήν της την τρέλα. Προχωρώντας στο Radio K.A.O.S. ο Waters θα σε κάνει να σκεφτείς πόσο μάταιη είναι η ζωή που έχουμε κατασκευάσει. Πόσο βίαο και καταστροφικό είναι το χρηματοπιστωτικό αυτό σύστημα που απομυζά την αγάπη και την αλληλεγγύη. Μέσα από την ιστορία του Billy που εξαιτίας της αναπηρίας του αποκτά τη δύναμη να ελέγχει τα ραδιοκύματα και τα χρησιμοποιεί για ν’ αλλάξει τον κόσμο, θα σε προβληματίσει βαθύτατα. Με το Amused To Death (1992) θα σε κάνει να συλλογιστείς για το ρόλο που παίζουν τα mass media στην προώθηση της βίας και του πολέμου, θα αισθανθείς μία πρωτόγνωρη θλίψη και πριν τελειώσει το άλμπουμ θα έχεις ορκιστεί στον εαυτό σου να μην ανεχθείς άλλη χειραγώγηση. Και πάνω που η ψυχεδέλεια θα φτάνει στο ζενίθ της, θα έρθει το Ça Ira (2005). Στην αρχή θα σε ξενίσει, ίσως σκεφτείς ότι δεν θα έπρεπε να το είχες προσθέσει στη λίστα σου καθώς δεν είναι καν rock αλλά κλασική μουσική. Αρχίζεις να ξυπνάς από αυτό τον «διαυγή λήθαργο» στον οποίο είχες βυθιστεί. Αλλά σιγά σιγά συνειδητοποιείς ότι αποτελεί μία απρόσμενα καλαίσθητη προσθήκη. Βασισμένο στις απαρχές τις Γαλλικής Επανάστασης σε ηρεμεί χωρίς να σου αποσπά όσα απέκτησες μέσα στην «μουσική περιπλάνησή» σου. Η απαλότητα της κλασικής μουσικής δεν στερεί από τα κομμάτια μια βαθιά δύναμη και αποτελεί έναν υπέροχο επίλογο τον οποίο θα απολαύσεις μέχρι τέλους προτού ανοίξεις τα μάτια σου.
Θα κοιτάξεις γύρω σου και θα αντιληφθείς πόσο πολύ είχες αποκοπεί από τον κόσμο. Όμως αυτή σου η «απομάκρυνση» θα σ΄ έχει γεμίσει. Θα νιώθεις ότι έζησες πολλά και θα αισθάνεσαι μία νέα δύναμη να καίει μέσα στα έγκατα του είναι σου. Θα είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Μην περιμένεις. Κάν’το σήμερα. Κάν’το τώρα. Ακολουθώντας τον Roger Waters χάσου για να βρεθείς. Παραδώσου για να απελευθερωθείς. Δεν θα το μετανιώσεις!
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=cVBCE3gaNxc” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=YR5ApYxkU-U” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=90dnbzFGOSM” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=K-P614lmP3Y” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Κείμενο: Γεωργιάδης Κωνσταντίνος (Lavart)
