«Μόνο όταν μπόρεσα να αφήσω πίσω μου τους δαίμονές μου
κατόρθωσα πραγματικά να απολαύσω την ηθοποιία»
[dropcap size=big]Τ[/dropcap]ο όνομά του είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο και δη στον χώρο της υποκριτικής. Αποτελεί έναν απανταχού αναγνωρισμένο και προσφιλή ηθοποιό του θεάτρου, αλλά και της μεγάλης οθόνης. Ωστόσο, κάτι που δεν γνωρίζαμε για τον ταλαντούχο σερ Άντονι Χόπκινς, είναι η επιδεξιότητά του και σε άλλες τέχνες, στη σύνθεση, τη ζωγραφική και τη γλυπτική.
Γεννημένος την Παραμονή Πρωτοχρονιάς του έτους 1937, σε μια βιομηχανική πόλη της νότιας Ουαλίας, ο μικρός Άντονι υπήρξε ένα ιδιαίτερο παιδί. Οι μαθησιακές δυσκολίες και οι κακές σχολικές του επιδόσεις συνέβαλαν στο να απομονωθεί και να βρει διέξοδο στην έκφραση μέσω των τεχνών. Πιάνο και ζωγραφική στην αρχή για να ακολουθήσουν η υποκριτική και οι σπουδές του στο Welsh College of Music and Drama και τη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης. Το 1965 το ταλέντο του διακρίθηκε και το Βασιλικό Εθνικό Θέατρο τον υποδέχτηκε. Η αγάπη για την 7η Τέχνη ήταν ωστόσο, αρκετή για να ακολουθήσει με αφοσίωση και πειθαρχία τον κινηματογραφικό δρόμο.
[dropcap size=big]Μ[/dropcap]έσα απ’ τον Χόπκινς μπορέσαμε να δούμε μεγάλες μορφές -φανταστικές και ιστορικές- όπως τον Νίξον, τον Κάρολο Ντίκενς, τον Οθέλλο, τον Κουασιμόδο, τον Πικάσο, τον Αδόλφο Χίτλερ, τον Απόστολο Παύλο, τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο, τον Χίτσκοκ. Η Σιωπή των αμνών και ο ρόλος του Χάνιμπαλ Λέκτερ εκτόξευσαν το όνομά του βραβεύοντάς τον με Όσκαρ. Πολλές οι ταινίες στις οποίες ξεχώρισε: Το λιοντάρι του χειμώνα, Ο άνθρωπος ελέφαντας, Θρύλοι του Πάθους, Δράκουλας, Τα απομεινάρια μιας μέρας, Συνάντησε το Τζο Μπλακ, αλλά και το Ένστικτο που, αν και λιγότερο γνωστό, αξίζει ιδιαίτερα να δει κανείς.
Στην προετοιμασία των ρόλων του είναι τελειομανής, πειθαρχημένος και αφοσιωμένος. Η φυσικότητα του λόγου του και ο αυθορμητισμός του κάνουν σε κάθε πρόβα τους σκηνοθέτες του να ακούν σαν για πρώτη φορά τις ατάκες του. Το 2007 αποσύρεται προσωρινά απ’ την υποκριτική για να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
Ιδού ένα αριστοκρατικό βαλς που συνέθεσε ο ίδιος και πρωτοπαρουσιάστηκε απ’ τον Αντρέ Ριό και την Ορχήστρα της Βιέννης!
And the Waltz Goes on…
[su_youtube url=” https://www.youtube.com/watch?v=1LGVGekPSzo” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Ανρί Ματίς, ένα «αγρίμι» με αισιοδοξία
Ο ζωγράφος του χρώματος και του πάθους
[dropcap size=big]Π[/dropcap]αραμονή Πρωτοχρονιάς (1869) η γέννηση ενός ακόμη εξέχοντος καλλιτέχνη του 20ού αιώνα, απ’ τον χώρο της ζωγραφικής αυτή τη φορά. Το όνομά του Ανρί Ματίς και η γενέτειρά του μια επαρχία της βόρειας Γαλλίας.
Μπορεί οι σπουδές του αρχικά να αφορούσαν τα νομικά, η ζωγραφική όμως τράβηξε από νωρίς το ενδιαφέρον του. Η ουσιαστική ενασχόλησή του ήρθε κατά την ανάρρωσή του από σκωληκοειδίτιδα, όταν η μητέρα του του έφερε πινέλα και μπογιές για να απασχολείται.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] συνέχεια ήταν αναμενόμενη, με σπουδές στην Ακαδημία Ζιλιέν του Παρισιού και αργότερα στο ατελιέ του συμβολιστή Γκιστάβ Μορό και τη Σχολή Καλών Τεχνών. Η θεματολογία του κινούνταν αρχικά στην αποτύπωση σκηνών νεκρής φύσης και εσωτερικών χώρων για να ακολουθήσουν οι γυναικείες φιγούρες και τα τοπία. Οι γραμμές του ήταν απλές και οι μορφές περιγραμματικές με λίγες λεπτομέρειες. Η χρήση του χρώματος έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στους πίνακές του, ώστε να μεταδίδουν δροσιά, αισιοδοξία αλλά και αισθαντικότητα. Επηρεασμένος από τον Μανέ, Βαν Γκογκ, Ροντέν, Πουσέν, αλλά και την ιαπωνική τέχνη θα δημιουργήσει, με τόλμη και ευφυΐα, το προσωπικό του ύφος στη ζωγραφική, το σχέδιο και τη γλυπτική. Στα πιο θαυμαστά καλλιτεχνήματά του ανήκει το Παρεκκλήσι του Ροζάριο στη Vence, όπου επιμελήθηκε, μεταξύ άλλων, τα έπιπλα, τις τοιχογραφίες και τα βιτρώ.
Απ’ τους εκφραστές του φωβισμού*, χωρίς όμως την «αγριότητα», ο Ανρί Ματίς ενέπνευσε τους κατοπινούς του και άφησε τα δώρα του: φωτεινούς πίνακες, σχέδια, εικονογραφήσεις, πολύχρωμα κολάζ και μια μοντέρνα ματιά στην αισθητική της ζωγραφικής.
«Τζαζ» Το βιβλιο των κολάζ
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=s4H_p8XNxU0 ” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Πίνακες Ανρί Ματίς
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=G-xxTIG4J7g ” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
*φωβισμός: από το γαλλικό fauve, που θα πει άγριο θηρίο
Πηγές φωτογραφιών: 1 – 2 – 3 – 4 – 5 – 6 – 7
Κείμενο: Αλίκη Μαργαρού (Lavart)
