Τάσος Λειβαδίτης, ο δημοφιλής ποιητής
Η αμαρτία μας: ότι θελήσαμε πολλά, το έγκλημά μας: πράξαμε τόσα λίγα..
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Αναστάσιος Παντελεήμων Λειβαδίτης, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, γεννιέται στις 20 Απριλίου 1922 στην Αθήνα. Είναι το στερνοπούλι του Λύσανδρου και της Αγγελικής Λειβαδίτη και μεγαλώνει εισπράττοντας άφθονη αγάπη και προσοχή από όλους.
Όταν έρχεται στην κατάλληλη ηλικία, επιλέγει να σπουδάσει στη Νομική Σχολή Αθηνών, ωστόσο σύντομα ανακαλύπτει τη γοητεία της λογοτεχνίας. Η ποίηση, με τη λεπτότητα της μορφής και την πυκνότητα των νοημάτων της, είναι αυτή που τελικά τον κερδίζει. Το 1946, εμφανίζεται πρώτη φορά δημοσιεύοντας το ποίημα Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα, ενώ η πρώτη του άρτια ποιητική σύνθεση δημοσιεύεται το 1952 και έχει τίτλο Μάχη στην άκρη της Νύχτας. Στην εργογραφία του ανήκουν ακόμη Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο (1956), Καντάτα (1960), Ο διάβολος με το κηροπήγιο (1975), Ανακάλυψη (1978), Βιολέτες για μια εποχή (1985).
Κι αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ’ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος για κάτι πιο μακρινό…
Η ποίηση του Λειβαδίτη είναι ποτισμένη από την αγάπη για τον άνθρωπο, την ελπίδα αλλά ταυτόχρονα και τη μελαγχολία. Παράλληλα, η αριστερή του ιδεολογία και δράση τον έχουν επηρεάσει αρκετά ώστε να ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο, με αξίες διαχρονικές.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]τίχοι του έχουν μελοποιηθεί από το Μίκη Θεοδωράκη (Της εξορίας, 1976) αλλά και από το Μάνο Λοΐζο (Για μια μέρα ζωής, 1980). Κάτι που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι ο Τάσος Λειβαδίτης έχει συνυπογράψει με τον Κώστα Κοτζιά το σενάριο της πολυαγαπημένης ταινίας Συνοικία το όνειρο, σε σκηνοθεσία του Αλέκου Αλεξανδράκη.
Ανάμεσα στις πολλές τιμητικές διακρίσεις που έχει στο ενεργητικό του, ξεχωρίζει η βράβευσή του στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία, όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο ποίησης για τη συλλογή του Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου (1953).
Ο Τάσος Λειβαδίτης αφήνει την τελευταία του πνοή στις 30 Οκτωβρίου 1988, από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής. Μέχρι σήμερα θεωρείται εξαιρετικά δημοφιλής ποιητής, μεταξύ των βιβλιόφιλων, κυρίως χάρη στα αποφθέγματά του.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=Oh6gppDgU0c” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Πηγές φωτογραφιών: 1 – 2 – 3 – 4 – 5
Κείμενο: Μαρία Μερτίκα (Lavart)
