[dropcap size=big]Έ[/dropcap]νας απλός χωρικός ονόματι Αλόνσο Κιχάνο μέλει να γίνει ένας «σπουδαίος» ιππότης για να σώσει την αγαπημένη της καρδίας του. Ο Δον Κιχώτης, αυτός ο κατά φαντασίαν ιππότης, ο αστείος γκαφατζής που μέσα από την πλάνη της φαντασίας γνωρίζει τη ζωή και σημαδεύει για πάντα την ιστορία της λογοτεχνίας το 1605, και σίγουρα τα παιδικά μας χρόνια. Εκείνη τη χρονιά, λοιπόν, εκδίδεται στη Μαδρίτη το πρώτο μέρος του Δον Κιχώτη, καθώς το μυθιστόρημα αυτό αποτελεί το πρώτο που εκδόθηκε σε δύο μέρη, ένα το 1605 και ένα το 1615 και το πρώτο εκτυπωμένο μυθιστόρημα στην ιστορία.
Το πρόσωπο πίσω από το έργο είναι ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ο μεγάλος συγγραφέας της «Χρυσής Εποχής» της Ισπανίας, περίοδος άνοιξης για τις Τέχνες, και ένας από τους πιο θρυλικούς παγκοσμίως. Ο Ισπανός λογοτέχνης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας βλέπει το πρώτο φως στο Αλκαλά ντε Ενάρες, μια πόλη περίπου τριάντα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Μαδρίτης, στις 29 Σεπτεμβρίου του 1547.
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] ίδιος, δίχως να λάβει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στρέφεται σε νεαρή ηλικία στη λογοτεχνία, ενώ παράλληλα διαβάζει συνεχώς όλα τα λογοτεχνικά είδη. Η ζωή του είναι πολυτάραχη. Αλλάζει πολλά μέρη, αλλά και χώρες διαμονής και πάρα πολλά επαγγέλματα έως ότου να καταφέρει να καταξιωθεί ως λογοτέχνης με τον Δον Κιχώτη και έπειτα. Αξιοσημείωτη είναι η ενεργή συμμετοχή του στην Ναυμαχία της Ναυπάκτου, τόσο για το έργο του όσο και για τον ύστερο βίο του, καθώς στην μάχη αύτη αν και άρρωστος στέκεται στο πρώτο πεδίο τραυματίζοντας μάλιστα έτσι μόνιμα το αριστερό του χέρι.
Σημαντικά έργα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες Σααβέδρα (όπως είναι το πλήρες όνομά του) πέρα από τον Δον Κιχώτη, είναι η ποιητική συλλογή Ταξίδι στον Παρνασσό και το βουκολικό μυθιστόρημα Οι μόχθοι του Περσίλες και της Σιγισμούντα. Απο τις 20 τραγωδίες που ο ίδιος υποστηρίζει ότι έγραψε, διασώζονται μόνο δύο: Η πολιορκία της Νουμαντίας και Η ζωή στο Αλγέρι. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από τα ιδεώδη του Ουμανισμού με τον οποίο γαλουχήθηκε και την αναγωγή της αλήθειας στο ύψιστο των αρετών του ανθρώπου. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο ίδιος «Η αλήθεια θα ανυψωθεί πάνω απ’ το ψέμα όπως το λάδι πάνω απ’ το νερό».
[dropcap size=big]Α[/dropcap]φήνει την τελευταία του πνοή τέσσερεις αιώνες πριν, στις 22 Απριλίου του 1616, πάμπτωχος σχεδόν, καθώς είχε παραδώσει όλα τα δικαιώματα των έργων του στον εκδοτικό οίκο που ανέλαβε τις εκδόσεις του. Τον Ιούλιο που μας πέρασε τα οστά, που εικάζεται ότι είναι δικά του, μεταφέρθηκαν σε μνημείο σε Αββαείο της Μαδρίτης όπου και έγινε επίσημη τελετή ταφής.
Κείμενο: Χρήστος Φώτης (Lavart)
