Μίμης Πλέσσας, ο επιστήμονας της μουσικής
«Έτσι πορεύτηκα, από τη μία κυνηγώντας το όνειρο και από την άλλη κοιτάζοντας σε αυτό το κυνήγι να μη βλάψω κανέναν».
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]τις 12 Οκτωβρίου 1924, έρχεται στη ζωή το πρώτο από τα δεκαπέντε παιδιά μιας αστικής ζακυνθινής οικογένειας, ο Μίμης Πλέσσας.
Από μικρός γοητεύεται από τη μουσική, αλλά μόλις εκδηλώνει την επιθυμία του να ασχοληθεί με αυτή, εισπράττει από την μητέρα του την αποκαρδιωτική απάντηση «Παιδί μου, ευχή και κατάρα των γονιών σου, μη γίνεις μουζικάντης». Αποκαρδιωμένος, αποφασίζει να στραφεί προσωρινά στον άλλον τομέα που τον ενδιαφέρει πολύ… τη χημεία. Αποδεικνύεται μελετηρότατος και μάλιστα η εξέλιξή του είναι εξαιρετικά γοργή και επιτυχής. Το 2010 μάλιστα, μετά από χρόνια μελέτης και ερευνών, αναγορεύεται επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ ανάλογη θέση έχει κερδίσει και στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ των Η.Π.Α.
[dropcap size=big]Α[/dropcap]υτή είναι μια πλευρά του Μίμη Πλέσσα που ελάχιστοι γνωρίζουν. Ο περισσότερος κόσμος τον ξέρει ως έναν καταξιωμένο μαέστρο και συνθέτη, καθώς, παρά τις συμβουλές των γονιών του, δεν εγκατέλειψε ποτέ το μεγάλο του πάθος, τη μουσική. Ξεκινά μελετώντας πιάνο και πολύ σύντομα γίνεται ο πρώτος σολίστ στην Ελληνική Ραδιοφωνία. Είναι μόλις 27 ετών, όταν τιμάται με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, ενώ το 1953 καθιερώνεται ως ένας από τους πιο αξιόλογους πιανίστες στις Η.Π.Α.
Ο Μίμης Πλέσσας ασχολείται με τη σύνθεση από το 1952 και έχει συνοδεύσει μουσικά πάμπολλες τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Μερικοί από τους δίσκους του που έχουν σημειώσει τεράστια επιτυχία είναι Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1966), Μια κυρία στα μπουζούκια (1967), Οι θαλασσιές οι χάντρες (1967), Γοργόνες και μάγκες (1968), Το κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας (1971), Χτυποκάρδια στα θρανία. Επίσης, έχει γράψει τη μουσική για την τηλεοπτική σειρά Τα παιδιά της Νιόβης (2004). Ως μαέστρος υπήρξε εξίσου ικανός, καθώς έχει διευθύνει μερικές από τις μεγαλύτερες ορχήστρες στον κόσμο.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] μεγαλύτερή του επιτυχία, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, είναι ότι έκανε «τους μουζικάντηδες, μουσικούς». Άνθρωπος απλός, επιστήμονας στην τέχνη του και καλλιτέχνης στην επιστήμη του, παραμένει μέχρι σήμερα ενεργητικός, με οξύ πνεύμα και διάθεση δημιουργίας.
Το μυστικό της ευημερίας του είναι ο έρωτας με την κατά σαράντα χρόνια μικρότερή του Λουκίλα Καρρέρ, η οποία είναι φανατική του θαυμάστρια και συνοδοιπόρος στα μουσικά ταξίδια του.
«Ο έρωτας είναι ένας άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται η σύγχρονη και η κλασική επιστήμη και τέχνη», δηλώνει ο ίδιος, παραμένοντας φανατικός θιασώτης της ζωής.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=nzH5otP9vpc” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=fCN6ZMqSGjc” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
