[dropcap size=big]Η[/dropcap] βελόνα άγγιξε τον δίσκο βινυλίου με αληθινή μητρική στοργή. Η μουσική ξεκίνησε και στο δωμάτιο ξεχύθηκαν σκέψεις, εικόνες και όνειρα. Μια καθαρή γυναικεία φωνή άρχισε να σιγοτραγουδάει: Don’t you know you’re talking about a revolution, It sounds like a whisper… Η γλυκιά φωνή συνέχισε να ψιθυρίζει στο αυτί μου ενώ κοιτούσα το βινύλιο να κάνει την καθιερωμένη κυκλική του πορεία. Σηκώθηκα και κοίταξα το εξώφυλλο του δίσκου. Μια παιδική φιγούρα με ένα απλό, φτωχό φόντο. Σε ποια ανήκει αυτή η φωνή; Αριστερά της φωτογραφίας υπήρχε ένα όνομα γραμμένο στο πλάι: Tracy Chapman.
H Τρέισι Τσάπμαν γεννήθηκε στο Κλίβελαντ της πολιτείας Οχάιο στις 30 Μαρτίου του 1964. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια καθώς ζούσε με επιδόματα απορίας μαζί με την ανύπαντρη μητέρα της και την αδελφή της. Ήταν η περίοδος κατά την οποία ο φυλετικός διαχωρισμός στα σχολεία είχε μόλις καταργηθεί. Μαύρα παιδιά στέλνονταν σε λευκές γειτονιές και το αντίθετο. Οι καυγάδες, ο ρατσισμός, η βία και η φτώχεια προκαλούσαν συνεχώς φυλετικές ταραχές. Η Τρέισι είχε συνηθίσει τις ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον της, εξαιτίας όχι μόνο του χρώματός της αλλά και της αγάπης που έτρεφε για το σχολείο και τα βιβλία.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] Τρέισι αγαπούσε την μουσική και το διάβασμα. Η μητέρα της αναγνώρισε το ταλέντο της, όταν ήταν μόλις τριών χρονών, και με τις λίγες οικονομίες που είχε της αγόρασε ένα γιουκαλίλι το οποίο η Τρέισι λάτρεψε αμέσως. Στα 11 της χρόνια άρχισε να παίζει κιθάρα και αργότερα, ως έφηβη, έγραφε τραγούδια διαμαρτυρίας. Η Τρέισι πάντα ήθελε να φύγει από τη φτωχική γειτονιά του Κλίβελαντ. Στα 16 της κέρδισε μια υποτροφία για να φοιτήσει εσωτερική σε ένα ιδιωτικό σχολείο στο Κονέκτικατ. Εκεί παρακολούθησε μαθήματα ανθρωπολογίας, έκανε αφρικανικές σπουδές, γνώρισε κόσμο, πολιτικοποιήθηκε.
Η μεγάλη της αγάπη ήταν πάντοτε η μουσική. Το 1988, ηχογράφησε το πρώτο της άλμπουμ με τίτλο Tracy Chapman που γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το επόμενο άλμπουμ, το Crossroads, ανέβηκε στο νούμερο 1 των τσαρτς της Βρετανίας. Από τότε η Τρέισι δεν σταμάτησε να κάνει περιοδείες και να δισκογραφεί.
[dropcap size=big]Η[/dropcap] Τρέισι Τσάπμαν δεν ήταν μόνο καλή τραγουδίστρια, μουσικός και συνθέτρια. Ήταν κοινωνικοπολιτικά ενεργή, ασχολήθηκε με τον ακτιβισμό και τις φιλανθρωπίες. Δραστηριοποιήθηκε στο αντιπολεμικό κίνημα και το όνομά της συνδέθηκε με το Ίδρυμα Έρευνας για το HIV, την κίνηση Free Tibet και την Διεθνή Αμνηστία.
Ο δίσκος αποχαιρέτησε την βελόνα και δεν ακουγόταν πια η μουσική. Το δωμάτιο όμως δεν ήταν ίδιο, κάτι είχε αλλάξει. Μπορούσα να ακούσω την Τρέισι να μου ψιθυρίζει λέξεις, όπως αγάπη, σεβασμός, ελευθερία, ισότητα. Η μουσική είχε σταματήσει, μα ακόμη την άκουγα να …ψιθυρίζει για επανάσταση.
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=Lc05jL1d8h8″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=” https://www.youtube.com/watch?v=uTIB10eQnA0″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=Q2wneBVssPc” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=cQ0kh3k0LKE” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
Πηγές φωτογραφιών: 1 – 2 – 3 – 4
Κείμενο: Σίμος Λουπεϊδης (Lavart)
