Προτάσεις θεάτρου: Λωξάνδρα, Σπασμένο γυαλί, Ένα μάθημα χορού, Δύο  Θεοί και Ο επιθεωρητής!

Το τέλος του φθινοπώρου σήμανε με το που μπήκε ο Νοέμβρης αλλά τα θεάματα αυξάνονται και πληθύνονται. Παραστάσεις που επαναλαμβάνονται, πρεμιέρες και παραστάσεις που θέλουμε να δούμε πριν κατεβάσουν αυλαία. Η Lavart διάλεξε για εσάς τις πέντε παραστάσεις τις εβδομάδας για τις εξόδους σας.

Λωξάνδρα

Η αγαπημένη πολίτισσα «Λωξάντρα» (Ελένη Κοκκίδου), βασισμένη στο μυθιστόρημα της Μαρίας Ιορδανίδου, σε θεατρική απόδοση του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη παρουσιάζεται στην σκηνή του ανακαινισμένου ιστορικού θεάτρου Βεάκη, από 7 Νοεμβρίου έως 23 Δεκεμβρίου.

Η θρυλική κοκόνα από την Πόλη

Τέλη 19ου αιώνα-αρχές 20ου. Μια μεσοαστική ελληνική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης ζει τις μικρές και τις μεγάλες στιγμές της καθημερινότητάς, με φόντο τα ιστορικά γεγονότα της εποχής. Στον πυρήνα της, η κοκόνα Λωξάντρα. Μια λαϊκή γυναίκα που έχει αγάπη για τη ζωή και τους γύρω της. Πανέξυπνη, στοργική, αλλά και χαρισματική μαγείρισσα. Σημειώστε ένα από τα μυστικά της: «Τη σαρδέλα καλά να τη λαδώσεις πρέπει και μετά πάνω σε κληματόφυλλα να την ψήσεις-όλα εγώ θα σε τα λέω;». Στην παράσταση θ’ αποκαλύψει περισσότερα!

Η Λωξάντρα δεν είναι γέννημα συγγραφικής φαντασίας, αλλά πρόσωπο υπαρκτό. Συγκεκριμένα, η γιαγιά της Μαρίας Ιορδανίδου. Η τελευταία το 1962 και σε ηλικία 65 χρονών μετέφερε στο ομώνυμο μυθιστόρημα την ιστορία αυτής της δυναμικής γυναίκας, περιγράφοντας παράλληλα με χιούμορ και ζηλευτή ζωντάνια τα έθιμα και τη ζωή των Ελλήνων της Πόλης.

Σπασμένο γυαλί του Άρθουρ Μίλλερ

Το Θέατρο Πόλη ανεβάζει το βραβευμένο με Olivier Award ψυχολογικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ, σε σκηνοθεσία της Άσπας Καλλιάνη, από τις θεατρικές επιχειρήσεις Τάγαρη. Από 4 Νοεμβρίου έως 30 Δεκεμβρίου.

Υπόθεση του έργου:

Στην Νέα Υόρκη του 1938, την νύχτα των κρυστάλλων που οι Ναζί έσπασαν όλα τα μαγαζιά των Εβραίων, η Σύλβια Γκέλμπεργκ ξαφνικά παραλύει. Χωρίς κανένα παθολογικό αίτιο, μένει ακίνητη από τη μέση και κάτω. Μπορεί ένα κοινωνικό γεγονός να επηρεάσει τόσο την υγεία κάποιου; Ή μήπως η αιτία βρίσκεται στον γάμο της με τον Φίλλιπ; Ο Δόκτωρ Χάιμαν θα σκάψει όσο πιο βαθειά αντέχει στα μυστικά της οικογένειας προκειμένου να την βοηθήσει. Αυτό όμως που θα βρει, μπορεί να μας βοηθήσει όλους.

Στο έργο αυτό, μια από τις πιο σημαντικές και ώριμες δουλειές του Μίλλερ, ο συγγραφέας ψυχαναλύει ένα γάμο και μας δείχνει όλα αυτά που μας κρατούν ακίνητους τη στιγμή που θα έπρεπε να δράσουμε. Όλους τους φόβους και τα μυστικά που μας κρατούν καθηλωμένους σε μια πραγματικότητα, μια σχέση, μια δουλειά που δεν μας ταιριάζει. Πολλές φορές δεν αντιδρούμε επειδή φοβόμαστε το άγνωστο. Άγνωστο όμως είναι το μέλλον μας ακόμη και αν μείνουμε εκεί που είμαστε!

Ο επιθεωρητής 

Βασισμένο στο έργο “Ο Επιθεωρητής” του Νικολάι Γκόγκολ παρουσιάζεται από 29 Οκτωβρίου έως 16 Ιανουαρίου στο στο Θέατρο Skrow. Σε διασκευή/Δραματουργική Επεξεργασία: Πάνος Παπαδόπουλος & Γιώργος Παπαγεωργίου και σε Σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαγεωργίου.

Μετά τον “Αρίστο”, ο Γιώργος Παπαγεωργίου μαζί με 5 ηθοποιούς και έναν μουσικό επι σκηνής, κρατώντας ως άξονα την γνωστή ιστορία του Ρώσου απατεώνα Χλεστιακόβ και την έλευσή του στη μικρή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας, δημιουργούν έναν φαντασιακό κόσμο, χρησιμοποιώντας υλικά από το χώρο των καμαρινιών ενός θιάσου, σε μία προσπάθεια αφηγηματικής απεικόνισης της φαρσοκωμωδίας, με τη βαθιά κριτική που ασκεί το ίδιο το έργο στους μηχανισμούς της απάτης.
Στο πρόσωπο του Χλεστιακόβ οι κάτοικοι της πόλης βλέπουν έναν μεγάλο σωτήρα και οραματίζονται ένα σπουδαίο μέλλον. Για μία ημέρα και οι δύο πλευρές ζουν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα· και είναι η αγάπη αυτή για την αναζήτηση της προσωπικής αλήθειας που δημιουργεί τη συμφιλίωση με την ψευδαίσθηση που φέρνει μαζί του ο “Επιθεωρητής”.

Μία παράσταση που επιχειρεί να αντιμετωπίσει την έλευση του “Επιθεωρητή” ως μια “ερωτική ιστορία”.

Δύο  Θεοί του Λένου Χρηστίδη

Μια κωμωδία για την καταστροφή της ανθρωπότητας και την αναχώρηση των Δύο Θεών για άλλους κόσμους… παρουσιάζει η εταιρεία παραγωγής Dino’s Film και ο σκηνοθέτης Παντελής Δεντάκης. Επιλέγουν να επανασυστήσουν στο  κοινό της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης, το βραβευμένο έργο του Λένου Χρηστίδη (βραβείο «Κάρολος Κουν», 1999). Από 5 Νοεμβρίου έως 18 Δεκεμβρίου στο Θέατρο Ροές.

Υπόθεση του έργου:

Βρισκόμαστε στο μέλλον, μάλλον όχι στο πολύ μακρινό. Ο Πάτρικ και ο Μιγκέλ είναι εδώ και δέκα χρόνια έγκλειστοι σ’ ένα κέντρο αποτοξίνωσης για άτομα εθισμένα στους υπολογιστές και στο διαδίκτυο. Η ζωή τους κυλάει βαρετά και χωρίς απολαύσεις, μέχρι τη στιγμή που μαθαίνουν πως πρόκειται να ξεσπάσει πυρηνικός πόλεμος ανάμεσα στα δύο υπερ-κράτη του κόσμου: την Αμερική και την Ευρασία. Τώρα –λίγο πριν από την ολική καταστροφή–, σκοπός τους γίνεται η καταγραφή της Ιστορίας, η καταγραφή των σημαντικότερων στιγμών και επιτευγμάτων της Ανθρωπότητας, προκειμένου να τα χρησιμοποιήσουν οι κοινωνίες που θα δημιουργηθούν τις επόμενες χιλιετίες. Έτσι, ξεθάβουν τον κρυμμένο υπολογιστή τους και αρχίζουν το θεάρεστο έργο τους. Σ’ αυτές τις τελευταίες μέρες του κόσμου, ο Πάτρικ και ο Μιγκέλ θα καταγράψουν και θα παραχαράξουν την Ιστορία, θα μεταμορφώσουν τους τροφίμους του Ιδρύματος σε εξέχουσες προσωπικότητες και μεγάλους δημιουργούς, θα ξαναβρούν τη χαρά της ζωής, θα μεταλλαχθούν και τελικά θα γίνουν Δύο Θεοί!

Ένα μάθημα χορού 

Παρουσιάζεται από 29 Οκτωβρίου έως 4 Δεκεμβρίου στο Θεάτρο Θησείον, για 12 μόνο παραστάσεις σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μπογδάνου.  Τι θα πει νορμάλ; Και μετά από πόσες στροφές θα πάψει επιτέλους να σε νοιάζει;

Μια ταλαντούχα χορεύτρια αποχαιρετά την καριέρα της στο Broadway εξαιτίας ενός
σοβαρού τραυματισμού. Ένας καθηγητής γεωφυσικής με σύνδρομο Άσπεργκερ της προσφέρει 2.153 δολάρια για ένα μάθημα χορού.
Η Βίκυ Παπαδοπούλου και ο Γιωργής Τσαμπουράκης ζωντανεύουν μία “χορογραφία” που ξεκινά από απλές κινήσεις αλλά καταλήγει σε μία σύνθετη σπουδή πάνω στις επίπονες κοινωνικές αναπηρίες και τις συναισθηματικές αγκυλώσεις. Ματαιώσεις, μοναξιά, συμπληρωματικότητα, αυτοσαρκασμός και έρωτας από το πουθενά. Ένα βήμα μπρος, ένα βήμα πίσω, σε ένα ντουέτο τόσο αδέξιο φαινομενικά μα τόσο απροσδόκητα αρμονικό.
Ίσως τελικά το μόνο που χρειάζεται για να μπουν όλα στη θέση τους είναι να ξεχάσεις τις φιγούρες που μέχρι σήμερα σου δίδαξε εντατικά η κοινωνία, να απαρνηθείς τα σόλο και με παρτενέρ τη μοναδικότητά σου να αποδεχθείς ότι η ζωή είναι ένας χορός που μαθαίνεται βήμα βήμα.

Καλή σας Θέαση!!!

Κείμενο: Ειρήνη Γκότση (Lavart)

Πηγές Φωτογραφιών:1–2–3–4–5–6–7–8