Ο δημιουργός του το χαρακτήρισε ως την πιο αγνή αναπαράσταση δάσους και δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε.
[dropcap size=big]Σ[/dropcap]το πλαίσιο της εβδομάδας Design του Μιλάνου που διοργανώθηκε στις αρχές του προηγούμενου μήνα αναφερθήκαμε στην αρχιτεκτονική εγκατάσταση Invisible Border των MAD Architects που επιχείρησε να «θολώσει» τα χωρικά όρια. Τώρα έφτασε η στιγμή να περιπλανηθούμε σε μία ακόμα εγκατάσταση της εβδομάδας Design – σ’ ένα δάσος από φως. Το Forest of Light, λοιπόν, δημιουργήθηκε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Sou Fujimoto για την εταιρεία ρούχων COS. Η COS είναι γνωστή για τις λιτές και γεωμετρικές γραμμές των ρούχων της, αντλώντας έμπνευση από την αρχιτεκτονική και το design γενικότερα. Αντί όμως να σταθεί απλώς στην έμπνευση, έκανε ένα βήμα παραπέρα καθιερώνοντας συνεργασίες με διάφορους σχεδιαστές (αρχιτέκτονες, γραφίστες κ.ά.). Έτσι, η φετινή εγκατάσταση αποτελεί την πέμπτη συνεχή εμφάνιση της εταιρείας στο Salone del Mobile, συνεχίζοντας μια σειρά επιτυχημένων συνεργασιών (2012 – Gary Card | 2013 – Bonsoir Paris | 2014 – Nendo | 2015 – Snarkitecture).
[dropcap size=big]Ο[/dropcap] Sou Fujimoto είναι ένας αρχιτέκτονας που εμπνέεται αρκετά από τη φύση, όπως είδαμε και με τη δημόσια τουαλέτα του. Με το Forest of Light θέλει να προσφέρει αυτή τη φορά την εμπειρία ενός δάσους κατά τη διάρκεια του λυκόφωτος. Τα μέσα που χρησιμοποιεί για να το πετύχει είναι ελάχιστα – μονάχα φως, καπνός, ήχος και καθρέφτες. Το φως τρυπάει τον σκοτεινό άδειο χώρο, υπό κωνική μορφή, δημιουργώντας την εντύπωση ενός χώρου γεμάτου με αφαιρετικά δέντρα. Παράλληλα, η χρήση του καθρέφτη στους τοίχους εντείνει την αίσθηση ενός ατέρμονου δάσους. Η ομίχλη και οι ειδικά σχεδιασμένοι ήχοι έρχονται να προστεθούν στην ιδιαίτερα μυστηριώδη και καθηλωτική ατμόσφαιρα του δάσους.
«Ο λόγος που δεν χρησιμοποιήσαμε τελικά αντικείμενα – μόνο φως – είναι ένα είδος αναπαράστασης μιας πραγματικά σύντομης στιγμής. Συμβαίνει εκεί, και μετά φεύγει χωρίς να έχει μείνει κάτι.»
Sou Fujimoto
[dropcap size=big]H[/dropcap] εγκατάσταση φιλοξενήθηκε στο Cinema Arti, έναν εγκαταλελειμμένο κινηματογράφο στην περιοχή San Babila του Μιλάνου, κτισμένο το 1930 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα Mario Cereghini. Θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στην παλιά χρήση του χώρου, ο Fujimoto χρησιμοποιεί προβολείς θεάτρου, εξ ου και η κωνική μορφή του φωτός. Οι προβολείς αυτοί αποκρίνονται στις κινήσεις των επισκεπτών, με αποτέλεσμα τα δέντρα να μετατοπίζονται, να σβήνουν και να ξαναεμφανίζονται.
«Οι άνθρωποι ελίσσονται μέσα στο δάσος, σαν να δελεάζονται από τη γοητεία του φωτός. Φως και άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, η ύπαρξη του ενός ορίζει τη μετάβαση του άλλου».
Sou Fujimoto
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=gauuIq4yUc4″ width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=vvZfhS4YmNU” width=”200″ height=”100″ responsive=”no”]
